Determination of Classroom Teachers' Attitudes Towards Distance Education in Terms of Various Factors

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 164 - 177, 31.12.2023

Şerife Balci , Osman Dalaman

Öz

In this research, it is aimed to determine the attitudes of classroom teachers towards distance education in terms of different factors and to determine these views among teachers; It is aimed to determine whether it differs according to gender, professional seniority, department graduated, and knowledge about distance education. In the research, "screening model" was used. The universe of the research; Classroom teachers working in public schools affiliated to the Ministry of National Education in Istanbul in the 2020-2021 academic year, and the sample is from 718 (seven hundred and eighteen) classroom teachers working in public schools in Gaziosmanpaşa district, selected by easy sampling method and volunteered to work voluntarily. It consists of 391 (three hundred and ninety-one) teachers who want to participate. Distance Education Attitude Scale developed by Ağır (2007) was used as data collection tool. It was collected from classroom teachers working in 24 public primary schools in Gaziosmanpaşa, Istanbul, within the scope of the research, in the 2020-2021 academic year. Descriptive statistics were made in order to determine the averages of the answers given by the teachers to the statements about their attitudes towards distance education. T-test and one-way ANOVA analysis were performed to determine the variation of the answers given according to demographic factors. According to the results obtained from the research, it has been revealed that primary school teachers' attitude levels towards distance education are generally high. Some of the classroom teachers have a negative attitude towards distance education. In line with these results, teachers can be helped to have a positive attitude towards distance education by raising their awareness and awareness levels by organizing trainings on distance education.

Anahtar Kelimeler

Classroom Teacher, Attitude, Distance Education.

Sınıf Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Değişik Faktörler Açısından Belirlenmesi

Öz

Bu araştırmada sınıf öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik tutumlarının değişik faktörler açısından belirlenmesi ve bu görüşlerin öğretmenler arasında; cinsiyet, mesleki kıdem, mezun olunan bölüm, uzaktan eğitim ile ilgili bilgi durumuna göre farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada, “tarama modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın evreni; 2020-2021 eğitim-öğretim yılında İstanbul ilinde Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı devlet okullarında görev yapmakta olan sınıf öğretmenlerinden, örneklemini ise Gaziosmanpaşa ilçesindeki devlet okullarında görev yapmakta olan 718 (yedi yüz on sekiz) sınıf öğretmeninden, kolay örnekleme yöntemle seçilen ve çalışmaya gönüllü olarak katılmak isteyen 391 (üç yüz doksan bir) öğretmenden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak Ağır (2007) tarafından geliştirilen Uzaktan Eğitim Tutum Ölçeği kullanılmıştır. 2020-2021 eğitim-öğretim yılı içinde, araştırma kapsamındaki İstanbul ili Gaziosmanpaşa ilçesinde bulunan 24 devlet ilkokulunda görev yapan sınıf öğretmenlerinden veri toplanmıştır. Öğretmenlerin uzaktan eğitime ait tutumlarına ilişkin verdikleri yanıtların ortalamalarını belirlemek amacıyla betimsel istatistikler yapılmıştır. Verilen cevapların demografik faktörlere göre değişimini belirlemek amacıyla t-testi ve tek yönlü ANOVA analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, sınıf öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik tutum düzeylerinin genel olarak yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Sınıf öğretmenlerinden bazıları ise uzaktan eğitime karşı olumsuz bir tutum içindedir. Elde edilen bu sonuçlar doğrultusunda öğretmenlere uzaktan eğitimle ilgili eğitimler düzenlenerek bilinç ve farkındalık düzeyleri yükseltilerek uzaktan eğitim karşı olumlu bir tutum sergilemelerine yardımcı olunabilir.

Anahtar Kelimeler

Sınıf Öğretmeni, Tutum, Uzaktan Eğitim.

Kaynakça

• Ağır, F. (2007). Özel okullarda ve devlet okullarında çalışan ilköğretim öğretmenlerinin uzaktan eğitime karşı tutumlarının belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü).
• Akdemir, S. (2023). Covid-19 pandemi sürecinde ilkokul 1. sınıf öğrencilerinin ‘okul’ kavramına ilişkin metaforik algıları. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 16-28.
• Akyay, M. ve Yıldızhan, B. S. (2022). Uzaktan eğitim döneminde rehberlik hizmetlerinin öğrenci deneyimleri açısından değerlendirilmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 40-52.
• Akyıldız, S. T. (2020). Pandemi döneminde yapılan uzaktan eğitim çalışmalarıyla ilgili İngilizce öğretmenlerinin görüşleri (bir odak grup tartışması). Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (21), 679-696.
• Alakoç, Z. (2001). Genel olarak uzaktan öğretim ve konuya öğretim üyelerinin bakış açıları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 3, s. 403-413. Sakarya (EkimKasım-Aralık 2001).
• Alakoç, Z. (2001). Uzaktan öğretim ve bir uygulama (Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Alpago, H. ve Oduncu Alpago, D. (2020). Koronavirüs salgınının sosyoekonomik sonuçları. Ibad Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 99-114.
• Ateş, A. ve Altun, E. (2008). Bilgisayar öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 125-145.
• Ayyıldız, S. Ü., Günlük, M. ve Erbey, S. N. (2006). Muhasebe öğretim elemanlarının uzaktan eğitim ve uzaktan muhasebe eğitimine yönelik tutumları üzerine bir araştırma. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (32), 1-14.
• Bakan, G., Bircan, M. A. ve Akman, A. (2023). The investigation of the relationship between classroom teachers' views on distance education and beliefs about computer use in mathematics education. Journal of Ahmet Keleşoğlu Education Faculty, 5(2), 566-578.
• Barış, M. F. (2015). Üniversite öğrencilerinin uzaktan öğretime yönelik tutumlarının incelenmesi: Namık Kemal Üniversitesi Örneği. Sakarya University Journal Of Education, 5(2), s. 36-46.
• Birişçi, S. (2013). Video konferans tabanlı uzaktan eğitime ilişkin öğrenci tutumları ve görüşleri. Journal Of Instructional Technologies & Teacher Education, 1(2), s. 24- 40.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, 1-360.
• Demirli, C. (2002). Web tabanlı öğretim uygulamalarına ilişkin öğrenci görüşleri. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Eskişehir.
• Gündüz, A. Y. (2013). Öğretmen adaylarının uzaktan eğitim algısı (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Horzum, B. (2003). Öğretim elemanlarının internet destekli eğitime yönelik düşünceleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Sakarya Üniversitesi).
• İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim, Pegem Akademi.
• Karaoğlu, A. (2008). İlköğretim bilgisayar derslerinde web tabanlı eğitimin öğrenci başarı düzeyine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kırık, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, 21, 73-94.
• Kocayiğit, A. ve Uşun, S. (2020). Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumları (Burdur İli Örneği). Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8(23), 285-299. Kurnaz, A., Kaynar, H., Barışık, C. Ş. ve Doğrukök, B. (2020). Öğretmenlerin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 293-322.
• Özüçelik, E. (2019). Uzaktan eğitim sistemlerinin kullanımı; Uludağ Üniversitesi örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü).
• Şimşek, A., İskenderoğlu, T. ve İskenderoğlu, M. (2010), Investigating preservice computer teachers attitudes towards distance education, Procedia Social And Behavioral Sciences, C. Ix, S. 324-328.
• Tekin, O. (2020). Uzaktan eğitim kullanılan hizmet içi eğitim programlarına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 16(1), 20-35.
• Turhan, E. (2005). Okul yöneticilerinin geliştirilmeye ihtiyaç duydukları yönetsel süreçlere ve uzaktan eğitim teknolojilerine ilişkin görüşleri: Eskişehir örneği (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü). Türkiye Bilimsel Performans Yayın Raporları, (2015). http://ulakbim.tubitak.gov.tr/tr/hizmetlerimiz/sosyal-bilimler-2004-2014 adresinden 01.04.2021 tarihinde erişilmiştir.
• Yalman, M. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin bilgisayar destekli uzaktan eğitim sistemi (Moodle) memnuniyet düzeyleri. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic 8(8), 1395-1406.
• Yenimahalle Rehberlik ve Araştırma Merkezi, Https://Yeniram.Meb.K12.Tr/ Erişim: 11.12.2021.
• Yıldız, S. (2016). Pedogojik formasyon eğitimi alan öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik tutumları. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 301-329.