SINIF ÖĞRETMENLERİNİN YENİLİKÇİ PEDAGOJİ UYGULAMALARINI KULLANIM DURUMLARININ FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ
Öz
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin yenilikçi pedagoji uygulamalarını kullanım durumlarının farklı değişkenlere göre incelemektir. Sınıf öğretmenlerinin bu amaç doğrultusunda yenilikçi pedagoji uygulamalarını kullanım durumları bilimsel verilere göre düzenlenip geliştirilen nicel ölçme aracı ile belirlenmiştir. Bu araştırmanın örneklemini, 2022–2023 eğitim öğretim yılında Niğde ilindeki ilkokullarda görev yapan sınıf öğretmenleri arasından amaçlı örnekleme yöntemleri içinde yer alan kolay ulaşılabilir örnekleme tekniği kullanılarak seçkisiz olarak belirlenmiş 310 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada öğretmenlerin yenilikçi pedagoji uygulamalarının ölçülmesi için 46 maddeden oluşan “Öğretmenler İçin Yenilikçi Pedagoji Uygulamaları” ölçeği kullanılmıştır. Öğretmenlerin yenilikçi pedagoji uygulamalarını kullanım durumlarının cinsiyet, yaş, mezun olunan fakülte, çalışılan kadro, görev yapılan yer, pedagojik alanda yetiştirmeye yönelik kurslara katılma durumu değişkenlerine göre değişmediği, kıdem yılı, eğitim düzeyi, okulun bulunduğu çevrenin sosyo-ekonomik durumu, teknolojik araçları kullanma düzeyi göre ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Teşekkür
“Sınıf Öğretmenlerinin Yenilikçi Pedagoji Uygulamalarını Kullanım Durumlarının Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi” konusunun ele alındığı bu çalışma sürecinde desteğini esirgemeyen, deneyimleri ve tavsiyeleri ile yol gösteren, sabrı, hoşgörüsü ve samimiyeti ile zorlandığım her aşamada bana destek olan, çok değerli danışmanım Dr. Öğr. Üyesi Nurhan Atalay’ a teşekkürlerimi sunarım. Ayrıca bu süreçte evimizde bizlere her türlü imkânı sağlayan her daim yanımda olan değerli eşim Mehtap Alan’a teşekkür ederim. Dönem ödevi yazım aşamasında kendilerine yeterli zaman ayıramadığım birbirinden değerli kızlarım Yıldız Alan ve Yağmur Alan’a anlayışlarından ve yardımlarından dolayı teşekkür ederim.
Kaynakça
- Abbak, Y. (2018). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri İle Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
- Beers, S. (2011). 21st century skills: Preparing students for their future. Diakses Dari http://www. yinghuaacademy. org/wpcontent/uploads/2014/10/21st_century_skills. Pdf.
- Brown, P., & Lauder, H. (2006). Globalisation. knowledge and the myth of the magnet economy. Globalisation. Societies and Education, 4(1), 25-57.
- Çakmak Ö. Ç. (2010). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Aile Katılımı. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10(1): 1-18.
- Devellis, F. (2014). Ölçek Geliştirme: Kuram ve Uygulama. (Çeviri editörü: Totan, T.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Dewey, J. (2017). Okul ve toplum. (Çeviri Editörü: H. A. Başman). Ankara: Pegem Akademi.
- Dowrick, S. (2002). ‘The contribution of innovation and education to economic growth’. paper presented to the Melbourne Institute Economic and Social Outlook Conference. April 4–5. 2002. Melbourne. http://www1.ecom.unimelb.edu. au/iaesrwww/conf/top2002/pdffiles/DowrickSteve5A.pdf. adresinden 06.10.2022 tarihinde ulaşılmıştır.
- Edwards, S., & Bone, J. (2012). Integrating Peer Assisted Learning and eLearning: Using Innovative Pedagogies to Support Learning and Teaching in Higher Education Settings. Australian Journal of Teacher Education 99(6), 365-72.
- Ertürk, E., & Keçecioğlu, T. (2012). Çalışanların iş doyumları ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiler: Öğretmenler üzerine örnek bir uygulama. Ege Akademik Bakış, 12(1), 39-52.
- Goatley, V. J., & Johnston, P. (2013). Innovation. research. and policy: Evolutions in classroom teaching. Language Arts, 91(2), 94-104.
- Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1982). Epistemological and methodological bases of naturalistic inquiry. Ectj, 30(4), 233-252.
- Hall, J. W. (1991). Access through ınnovation: new colleges for new students. New York: Macmillan Publishing.
- Karadeniz, Y., & Beşir Demir, S. (2010). Sözleşmeli Öğretmenlik Uygulamasının Değerlendirilmesi. Ondokuz Mayis University Journal of Education, 29(2).
- Karaman, M. K., & Kurfallı, H. (2008). Sınıf öğretmenlerinin bilgi ve iletişim teknolojilerini öğretim amaçlı kullanım düzeyleri. Journal of Theoretical Educational Science, 1(2).
- Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi (Otuz üçüncü basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Karataş, E. (2014). Eğitimde oyunlaştırma: araştırma eğilimleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 315 – 333.
- Kaya, S. (2017). Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dicle Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
- Keleşoğlu, S. (2017). Öğretmen eğitiminde yaratıcı düşünme ve inovasyon eğitim programının tasarımı, denenmesi ve değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli İli Örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Kocasaraç, H. (2018). Fen ve sosyal bilimler lisesi öğretmenlerinin yenilikçilik durumlarının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Köroğlu, A.Y. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının bilişim teknolojileri özyeterlik algıları. teknolojik araç gereç kullanım tutumları ve bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Lindfors, E., & Hilmola, A. (2016). Innovation learning in comprehensive education? International Journal of Technology and Design Education, 26(3), 373-389.
- Naifeld, E., & Simon, E. (2017). Teaching students’ understanding of innovative pedagogy. European Scientific Journal, 13(10.19044).
- Öğretir-Özçelik, A.D. (2019). İnovasyon, yaratıcılık ve yenilenme. Eğitimde ve Endüstride 21. Yüzyıl Becerileri. (Editörler: Öğretir-Özçelik, A.E. & Tuğluk, M.N.). Ankara: Pegem Akademi.
- Özbek, A. (2014). Öğretmenlerin Yenilikçilik Düzeylerinin TPAB Yeterlikleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Öztürk-Yılmaz, Z. (2015). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Bu Düzeylere Etki Eden Etmenlerin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Pallant, J. (2016). SPSS Kullanma Kılavuzu: SPSS ile Adım Adım Veri Analizi (Çevirenler: Sibel Balcı & Berat Ahi). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Rawabdeh, I., & Strong, B. (2003). Developing Technical Entrepreneurship in Less Developed Countries (A case study of Jordan). UK: Brigham University Press.
- Rogers, E.M. (1995). Diffusion of Innovations: Modifications of a Model for Telecommunications. In: Stoetzer, MW., Mahler, A. (eds) Die Diffusion von Innovationen in der Telekommunikation.Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-79868-9_2
- Sönmez, V. (2015). Eğitim felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Stukalenko, N. M., Zhakhina, B. B., Kukubaeva, A. K., Smagulova, N. K., & Kazhibaeva, G. K. (2016). Studying innovation technologies in modern education. International Journal of Environmental and Science Education, 11(14), 6612-6617.
- Storen, L.A. (2016). Factors that promote innovativeness and being an innovative learner at work–results from PIAAC. European Journal of Education, 51(2), 176-192.
- Süer, S.ve Oral, B. (2021). Öğretmenler için yenilikçi pedagoji uygulamaları ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1): 132-147.
- Türkoglu, M. E., Cansoy, R., & Parlar, H. (2017). Examining Relationship between Teachers' Self-Efficacy and Job Satisfaction. Universal Journal of Educational Research, 5(5), 765-772.
- Ulaş, A. H., & Ozan, C. (2010). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri açisindan yeterlilik düzeyi? Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 63-84.
- Uştu, H., Mentiş Taş, A., & Sever, B. (2016). Öğretmenlerin mesleki gelişime yönelik algılarına ilişkin nitel bir araştırma. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 1(1), 5-23.
- Whitehead, D. P. (2008). Thoughts on education and innovation. Childhood Education. 85(2). https://search.proquest.com/docview/210390736/fulltextPDF/F5338C89A01C4F89PQ/1?accountid=15780 adresinden 06.10.2022 tarihinde edinilmiştir.
- Yılmaz, H. (2018). İlkokul Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik ile Mesleki Mesleki Değerlerini Yansıtma Düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Sosyolojisi |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Haziran 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Haziran 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
MİLLİ KÜLTÜR ARAŞTIRMALARI DERGİSİ OLARAK TÜRK BİRLİĞİ KONGRELERİNE DESTEĞİMİZ SÜRMEKTEDİR.
22-24 Aralık tarihlerinde Akdeniz'in İncisi Alanya'da gerçekleşen "V. Uluslararası Akdeniz Bilimsel Araştırmalar Kongresi" dergimiz MİKAD ve Alanya Belediyesi'nin işbirliği ile gerçekleşmiştir. MİKAD olarak Türk bilim dünyasına katkı sunmaya devam etmekten onur duymaktayız.
DERGİMİZİN TÜRK DÜNYASINA AKADEMİK BAKIŞI
Milli Kültür Araştırmaları Dergisi akademik yayın hayatı, "Turan Kurultayı" sonuçları ile paralel yöndedir ve bu hedefler doğrultusunda yayın yapmaktadır.
Sonuç bildirgesi ana teması: Köklere inemezseniz göklere yükselemezsiniz..
Hedefi: 21. Yüzyıl Türk Asrı Olacaktır…
Macaristan’ın Başkenti Budapeşte yakınlarında Bugac’ta düzenlenen TURAN KURULTAYI’nda Türk soyundan gelen Macar, Azeri, Avar, Başkurt, Bulgar, Balkar, Buryat, Çuvaş, Gagavuz, Kabardino, Karaçay, Karakalpak, Kazak, Kırgız,Kumuk, Moğol, Nogay, Oğuz, Özbek, Tatar, Tuva, Türkmen, Uygur ve Yakut boyları bir araya gelerek aşağıdaki kararları almıştır…
1) Ümitlerimizi yeşerten Türk Devletler Teşkilatı’nın kurulması memnuniyetle karşılanmıştır.
2) Bütün dünyaya adından bahsettiren Türk Devletler Teşkilatı daha aktif hâle getirilmelidir.
3) Bu bağlamda Türk Devletler Teşkilatının ikinci ve üçüncü halkaları mutlaka kurulmalıdır.
4) Teşkilatın kurulacak ikinci ve üçüncü halkalarında, “Türk Devletler Teşkilatında biz neden yokuz” diyen pek çok devlet gibi, Balkanlar’dan Moğolistan’a, Uyguristan’dan-Kore’ye kadar bütün akraba toplulukları yer almalıdır.
5) Bunun dışında; Özellikle Balkan Türkleri olmak üzere, Kamboçya’dan-Sri Lanka Türklerine, Pakistan ve Himalaya’daki Türklerden, Girit Türklerine, Libya’da ki Türklerden-Irak’taki Türkmenelindeki Türklere, Romanya Türklerinden-Kırım’a, Nijer’de yaşayan Tuaregler’den-Doğu Afrika’da ve Ortadoğu’da yaşayan Osmanlı Türkü’nün torunlarına, Sibirya’dan Kafkaslara, Tacikistan’a kadar hiçbir oba ve aşiretleri dışarıda bırakmadan temsilci alınması zarûrî olmuştur.
6) İşte öyle bir yapıya büründürülecek Türk Devletler Teşkilatı’nın önemli çalışması hâline gelen TURAN KURULTAYI için teklifimiz; bundan böyle dönüşümlü olarak her iki yılda bir diğer Türk Cumhuriyetlerinin birinde, olimpiyat oyunlarıyla, ekonomik ve kültürel oturumlarıyla kısaca her yönüyle icrâ edilmelidir.
7) Bugün Türk Devletler Teşkilâtının kurulması gibi; Turan Birliğini kurma mücâdelesi için, tam 100 yıl önce şehit düştüğü 4 Ağustos 1922’ye kadar, işgaldeki Türk Devletlerini kurtararak TURAN bayrağı altında biraraya getirmek isteyen Enver Paşa unutulmamalıdır. Anıtı dikilmeli, hayatı ve mücadelesi film yapılarak gelecek nesillere aktarılmalıdır.
8)Türk Devletler Teşkilatının bünyesinde ortak ordu, ortak pazar ve ortak parlamento kurulmalı ve üçer aylık dönemlerde Macaristan Parlamentosunda toplanarak yapılan çalışmalar gözden geçirmelidir.
10) Yine TDT bünyesinde Türk Dünyası Stratejik Araştırmalar Merkezi ve Türk Dünyası Araştırmalar Enstitüsü,Türk Dünyası Akademisyenler Birliği, Türk Dünyası Tarım Birliği (hayvancılık dahil), Tür Dünyası Sağlık Teşkilatı ve Türk Dünyası Arama Kurtarma (TÜDAK) kurulmalıdır.
11) Türk Dünyası Ekomomik Formu iki yılda bir Türk Dünyasının kalbi konumundaki Aşkabat’ta yapılmalıdır.
12) Türk Dünyası Bilim Olimpiyatları iki yılda bir Özbekistan’da icra edilmelidir.
13) Türk Dünyası Uzay Araştımaları Enstitüsü kurularak Kazakistan’da her yıl toplanmalıdır.
14) Türk Teknofest Festivali her yıl Türkiye’de yapılmalıdır.
15)Türk Dünyası Yüksek Öğrenim Kurumu kurulmalı, Türk Dünyasındaki üniversitelerin denkliği için üniversitelerde ıslah çalışmaları yapılmalıdır.
16) Türk Dünyası Hekimler Birliği Kurularak her yıl Azerbaycan’da biraraya gelmelidir.
17) Türk Dünyası Bilim Ödülleri düzenlenmeli ve iki yılda bir yapılan Turan Kurultayında sahiplerine takdim edilmelidir.
18) Türk Dünyası Film Festivali ve Türk Dünyası Erovizyon Müzik yarışmaları dönüşümlü olarak Kırgızistan’da birer yıl arayla yapılarak dereceye girenlere ödülleri verilmelidir.
19) Merkezi İstanbul’da olan Türk Dünyası Belediyeler Birliği “iş birliği-güç birliği” kapsamında genişletilerek, en küçük belediyelere kadar bütün Türk Dünyasını kapsayacak şekilde dizayn edilmelidir.
20) Türk Dünyası Kültür, sanat, edebiyat çalıştayları yapılarak Türk Dünyasının ortak değerleri, özellikle Dede Korkut, Nasrettin Hoca, Atilla, Timur, Uluğ Bey, Ali Kuşçu gibi önemli şahsiyetler anlatılmalıdır.
21) “Tarihini bilmeyen milletlerin coğrafyasını başkaları çizer” düsturuyla, Türk Dünyası ortak tarihi yeniden yazılmalıdır. Bunun İçin “Millî Tatihçiler Şurâsı” âcilen kurulmalıdır.
22) Başta Doğu Türkistan olmak üzere Musul-Kerkük, Kıbrıs, Kırım, Batı Trakya gibi Türk Bölgelerinin statüleri uluslararası platformlarda sürekli dile getirilerek, layık oldukları konuma gelene kadar dünya gündeminde kalmaları sağlanmalıdır.
Bütün dünya bilmelidir ki, 21. Yüzyıl Türk Asrı Olacaktır.
Turan Kurultayı Bilim Kurulu
TURAN KURULTAYI SONUÇ BİLDİRGESİ..
Budapeşte, 13.08.2022