The Sin-Repentance Equation as a Motivational Tool in the Crusader Siege of Antioch

Yıl 2024, Cilt: 21 Sayı: 1, 1 - 21, 30.06.2024

Ziya Polat

https://doi.org/10.17131/milel.1461904

Öz

Considering the Crusades, Antioch has been an important city throughout the process. The Crusaders, who determined their final destination as Jerusalem, did not want to continue their way without taking Antioch, which they considered sacred, on the way. They besieged Antioch for about nine months and captured it on 3 June 1098 as a result of the betrayal of the non-Muslims inside. The subject of the article focuses on the motivation of the crusaders to continue the siege despite the harsh conditions of winter, hardships, hunger and poverty, epidemics and deaths. In this context, as seen in the text, the focus is on the sin-repentance equation. The Crusaders attributed the troubles they encountered during and after the siege to the multitude of their sins. Therefore, this situation brought God's wrath, and they believed that they were punished for the troubles above. To appease God's anger and obtain his mercy, they thought they should repent through various clergymen-led rituals. One of the important factors that cause the repentance process is visions. Especially the legend of the Holy Lance caused the crusaders to change their dimension. The successes that followed were attributed to their repentance, which led them to believe that God had mercy on them. The article discusses the issue through historical analysis of the chronicles of the First Crusade.

Anahtar Kelimeler

Crusade, Antioch, Sin, Repentance, Motivation

Etik Beyan

Ethical principles were followed during the preparation of this study.

Haçlıların Antakya Kuşatmasında Motivasyon Aracı Olarak Günah-Tövbe Denklemi

Öz

Haçlı seferleri göz önüne alındığında Antakya süreç boyunca önemli bir şehir olagelmiştir. Nihai noktalarını Kudüs olarak belirleyen Haçlılar, yol üstü kutsal addettikleri Antakya’yı almadan yollarına devam etmek istememişlerdir. Yaklaşık dokuz ay kuşattıkları Antakya’yı 3 Haziran 1098’de içerdeki gayrimüslimlerin ihaneti sonucu teslim almışlardır. Makalenin konusu kışın zorlu şartlarına, çekilen sıkıntılara, açlık ve yokluğa, salgın hastalıklara ve büyük oranda ölümlere rağmen Haçlıların hangi motivasyonla kuşatmayı sürdürdüklerine odaklanmıştır. Bu bağlamda metinde de görüldüğü üzere günah-tövbe denklemi üzerine yoğunlaşılmıştır. Haçlılar kuşatma boyunca ve sonrasında şehri ele geçirdiklerinde karşılaştıkları sıkıntıları günahlarının çokluğuna bağlamışlardır. Dolayısıyla bu durum Tanrı’yı gazaba getirmiş, böylece yukarıda sayılan sıkıntılar üzerinden cezalandırıldıklarına inanmışlardır. Tanrı’nın öfkesini dindirmek ve merhamet etmesini sağlamak için de din adamları öncülüğünde çeşitli ritüeller aracılığıyla tövbe etmeleri gerektiğini düşünmüşlerdir. Tövbe sürecine sebep olan önemli unsurlardan biri de görülen vizyonlardır. Özellikle Kutsal Mızrak efsanesi Haçlıların boyut değiştirmelerine sebep olmuştur. Bundan sonra elde edilen başarılar yapılan tövbelere bağlanmış, böylece Tanrı’nın onlara merhamet ettiklerine iman etmişlerdir. Makale birinci Haçlı Seferi kronikleri üzerinden tarihsel analiz yöntemiyle konuyu tartışmıştır.

Anahtar Kelimeler

Haçlı Seferi, Antakya, Günah, Tövbe, Motivasyon

Etik Beyan

Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde etik ilkelere uyulmuştur.

Kaynakça

• Abû’l-Farac, Gregory. Abû’l-Farac Tarihi. çev. Ömer Rıza Doğrul. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 1987.
• Altan, Ebru. Antakya Haçlı Prinkepsliği Tarihi Kuruluş Devri (1098-1112). Ankara: Türk Tari̇h Kurumu, 2018.
• _______. “Haçlı Ordularının Anadolu’da Geçtiği Yollar”. Belleten 65/243 (Ağustos 2001), 571-582.
• Aquensis, Albertus. Historia Ierosoliminata: History of the Journey to Jerusalem. çev. Susan B. Edgington. Oxford: Oxford University Press, 2007.
• Aumann, J. “Visions”. New Catholic Encyclopedia (2nd ed). 14/562-563. Detroit, Washington, D.C.: Thomson/Gale ; Catholic University of America, 2003.
• Anonim Haçlı Tarihi. çev. Ergin Ayan. İstanbul: Selenge Yayınları, 2013.
• Azîmî, Muhammed b. Ali. Târîhu Haleb. ed. İbrahim Za’rûr. Dımaşk, 1984.
• Bahadır, Gürhan. Antakya Haçlı Prensliği (1098 - 1126). Ankara: Pegem Akademi, 2011.
• Barber, Malcolm. Haçlı Devletleri Tarihi. çev. Doğan Mert Demir. İstanbul: Kronik Kitap, 2021.
• Letters From East: Crusaders, Pilgrims and Settlers in the 12th-13th Centuries. çev. Malcolm Barber - Keith Bate. New York: Routledge, 2016.
• Batuk, Cengiz. Hristiyanlığın Asli Günah Doktrini Bağlamında Mitoloji ve Tarihsellik. Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Doktora Tezi, 2006.
• Berk, Fatih Mehmet. “Aziz Paul ve Şam Vizyonu”. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi 1/1 (2012), 505-516.
• Bolay, Süleyman Hayri. “Âdem”. DİA. 1/358-363. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, 1988.
• Bourgueil, Baldric of. History of the Jerusalemites: A Translation of the Historia Ierosolimitana. çev. Susan B. Edgington. Woodbridge: The Boydell Press, 2020.
• Bumstead, Arthur. “The Risen Christ at Damascus”. The Monist 13/1 (ts.), 138-146.
• Cadomensis, Radulphus. The Gesta Tancredi of Ralph of Caen: A History of the Normans on the First Crusade. çev. Bernard S. and David S. Bachrach. England: Ashgate Pub., 2010.
• Çalışır, Abdurrahman Onur. Denizaşırı Ülkeden Havadisler-Haçlıların Mektupları 1097-1252. İstanbul: Kutlu Yayınevi, 2018.
• Çekiç, Ayşe. “Düşman Yaratma Aracı Olarak Tarih Yazımı: Haçlı Kaynaklarında Kutsal Şehir Algısı ve Kudüs”. Şarkiyat Mecmuası 42 (2023), 75-94.
• _______. Kudüs’ün Gölgesinde Eyyubi - Haçlı İlişkileri 1171-1250 & Savaş, Diplomasi ve Barış. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020.
• Demirkent, Işın. Haçlı Seferleri. İstanbul: Dünya Aktüel, 2004.
• Doğan, Bilal. Hristiyanlıkta Asli Günah Doktrini (Pavlus-Pelagius Örneği). Bursa: Uludağ Üniversitesi, Doktora Tezi, 2008.
• Foucault, Michel. Hapishanenin Doğuşu. çev. M. Ali Kılıçbay. Ankara: İmge Kitabevi, 2019.
• Fulcherius, Carnotensis. Kudüs Seferi Kutsal Toprakları Kurtarmak. çev. İlcan Bihter Barlas. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık, 2009.
• Genç, Özlem - Korunur, Harun. “Antakya’nın Haçlılar Tarafından Ele Geçi̇ri̇li̇şi̇”. Studies of The Ottoman Domain (Osmanlı Hakimiyet Sahası Çalışmaları) 6/10 (29 Şubat 2016), 60-83.
• Gündüz, Şinasi. Din ve İnanç Sözlüğü. Ankara: Vadi Yayınları, 1998.
• _______. Pavlus Hıristiyanlığın Mimarı. İstanbul: MilelNihal Yayınları, 2019.
• Harman, Ömer Faruk. “Günah”. DİA. 14/278-282. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, 1996.
• Hillenbrand, Carole. Müslümanların Gözünden Haçlı Seferleri. çev. Nurettin Elhüseyni. İstanbul: Alfa Tarih, 2015. İbnü’l-Adim, Ebü’l-Kâsım Kemâleddin Ömer b. Ahmed. Zübdetü’l-haleb min târîhi Haleb. ed. Halil Mansur. Beyrut: Dârü’l-kütübi’l-ilmiyye, 1996.
• İbnü’l-Esîr. el-Kâmil fi’t-târîh. ed. Muhammed Yusuf Dukâk. Lübnan: Dârü’l-kütübi’l-ilmiyye, 2010.
• _______. İslâm Tarihi: el-Kâmil fi’t-Târîh Tercümesi. çev. Abdülkerim Özaydın. 12 Cilt. İstanbul: Bahar Yayınları, 1991.
• İbnü’l-Kalânisî. Târîhu Dımaşk. ed. Süheyl Zekkâr. Dımaşk: Dârü Hassân, 1983.
• _______. Zeylü Tarihi Dımaşk Tercümesi. çev. Hasan Aydın. İstanbul: Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (kdy), 2023.
• İstek, Gülşen. “Haçlı Kroniklerine ve Batı Kaynaklarına Göre Kutsal Mızrak Efsanesi”. Tarih Okulu Dergisi 43 (2019), 1365-1383.
• Kahraman, Ferruh. İslâm Kelâmı ve Hristiyan Teolojisine Göre Günah. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 2006.
• Katar, Mehmet. “Tövbe: Diğer Dinlerde”. DİA. 41/285-288. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, 2012.
• _______. Yahudilik Hristiyanlık ve İslâm’da Tövbe. Ankara: Eskiyeni Yayınları, 2017.
• Komnena, Anna. Alexiad Malazgirt’in Sonrası İmparator Alexios Komnenos Döneminin Tarihi. çev. Bilge Umar. İstanbul: İnkılap Kitabevi, 1996.
• Michaud, J. F. Haçlı Seferlerinin İlginç Olayları. çev. Güray Kırpık. Lotus Yayınevi, 2011.
• Monachus, Robertus. Robert the Monk’s History of The First Crusade: Historia Iherosolimitana. çev. Carol Sweetenham. London and New York: Routledge, 2016.
• Nicolle, David. The First Crusade 1096-99 Conquest of the Holy Land. Oxford: Osprey Publishing, 2003.
• Nogent, Guibert de. The Deeds of God Through the Franks: A Translation of Guibert de Nogent’s Gesta Dei Per Francos. çev. Robert Levine. Suffolk, Rochester: The Boydell Press, 1997.
• Özer, Serkan. “Haçlıların Antakya’yı Zaptına İslam Dünyasının Tepkileri”. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 1/1 (2015), 65-92.
• Raimundus, Aguilers. Haçlılar Kudüs’te Bir Papazın Gözünden İlk Haçlı Seferi. çev. Süleyman Genç. Yeditepe Yayınevi, 2019.
• Runciman, Steven. Haçlı Seferleri Tarihi. 3 Cilt. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2008.
• St Blaisen, Bernold of. “Chronicle”. çev. I. S. Robinson. Eleventh-Century Germany: The Swabian Chronicles. 245-337. Manchester Medieval Sources. Manchester and New York: Manchester University Press, 2008.
• Süryani Mihail. Süryanî Patrik Mihailin Vakainamesi: İkinci Kısım 1042-1195. çev. Hrant D. Andreasyan. TTK Basılmamış Nüsha, 1944.
• Tudebodus, Peter. Birinci Haçlı Seferi: Bir Tanıgın Kaleminden Kudüs’e Yolculuk. çev. Süleyman Genç. İstanbul: Kronik Kitap, 2019.
• Tümer, Günay. “Aslî Günah”. DİA. 3/496-497. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, 1991.
• Urfalı Mateos - Papaz Grigor. Urfalı Mateos Vekayi-Nâmesi (952-1136) ve Papaz Grigor’un Zeyli (1136-1162). çev. Hrant D. Andreasyan. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2000.
• Vardan, Müverrih. Türk Fetihleri Tarihi. İstanbul: Post Yayınevi, 2017.
• I. ve II. Haçlı Seferleri Vekayinamesi. çev. Vedii İlmen. İstanbul: Yaba Yayınları, 1. Basım, 2005.
• Willermus, Tyrensis. Willermus Tyrensis’in Haçlı Kroniği Başlangıçtan Kudüs’ün Zaptına Kadar. çev. Ergin Ayan. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 2016.