YABANCI DİL HAZIRLIK SINIFINDAKİ ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN EŞ ZAMANLI UZAKTAN EĞİTİM İLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, , 657 - 684, 29.12.2020

Mustafa Dolmacı , Ahmet Dolmacı

https://doi.org/10.37669/milliegitim.782906

Cited By: 6

Öz

2020 yılının başından itibaren tüm dünyayı sarsan Covid19 pandemisi bireylerin tüm yaşantılarını etkisi altına almıştır ve şüphesiz ki eğitim sektörü de bu durumdan oldukça etkilenmiştir ve tüm dünyada ve ülkemizde uzaktan eğitim uygulamaları hızla yaygınlaşmaya başlamıştır. Bu nedenle bu çalışmanın amacı; pandemi sürecinde bir üniversitenin yabancı dil (ingilizce) hazırlık programında uygulanan eş zamanlı uzaktan eğitime yönelik öğrencilerin görüşlerini incelemektir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışmasına göre desenlenen bu çalışmada eş zamanlı uzaktan eğitime katılan ve çalışmaya gönüllü olarak katılım sağlayan hazırlık programındaki 78 öğrenciye araştırmacılar tarafından geliştirilen ve açık uçlu sorulardan oluşan anket formu, Google Forms yoluyla uygulanmıştır. Toplanan veriler üzerinde içerik analizi yapılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre öğrencilerin genel olarak geleneksel yüzyüze eğitimi eş zamanlı uzaktan eğitime tercih ettikleri; eş zamanlı uzaktan eğitim için farklı metaforlar kullandıkları; eş zamanlı uzaktan eğitimin etkileşim boyutunda eksiklikler olduğu ve eş zamanlı uzaktan eğitimde ekstra etkinlikler ve ödevlendirme boyutunun önemli olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Covid19 pandemisi, eş zamanlı uzaktan eğitim, yabancı dil öğrencisi

Kaynakça

• AKÇAY, S. ve Gökçearslan, A. (2016). Grafik tasarım dersinde uzaktan eğitim yönteminin kullanımına yönelik bir uygulama ve öğrenci algıları: Gazi Üniversitesi örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 1983-2004. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kefdergi/issue/27734/327772
• AKKUŞ, İ ve Acar, S. (2017). Eş zamanlı Öğrenme Ortamlarında Karşılaşılan Teknik Sorunların Öğretici ve Öğrenen Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. İnönü University Journal of the Faculty of Education, 18(3), 363-376. DOI: 10.17679/inuefd.340479
• AKTAY, Y. (2002). Eğitimde küresel imkânlar-küreselleşen dünyada eğitimde fırsat eşitliği ve özgürleşim fırsatları üzerine. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 7-22. Erişim adresi: https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TXpVeU5UazRPQT09
• ALKAN, C. (1996, Kasım). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi (Tam metin). Türkiye I. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Bildiriler, Ankara: Uzaktan Eğitim Vakfı Yayınları.
• ANTALYALI, Ö. L. (2004). Uzaktan eğitim algısı ve yöneylem araştırması dersinin uzaktan eğitim ile verilebilirliği. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• AYBAT, B. ve Özgün, Y. (2020). Uzaktan Eğitim Şart. İstanbul: Abaküs Kitap.
• BİLGİÇ, H. G. ve Tüzün, H. (2015). Yükseköğretim kurumları web tabanlı uzaktan eğitim programlarında yaşanan sorunlar. AUAD, 1(3), 26-50. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/3028/42071
• BOBER, M. J. ve Dennen, V. P. (2001). Intersubjectivity: Facilitating knowledge construction in online environments. Educational Media International, 38(4), 241−250. DOI: 10.1080/09523980110105150
• BOZKURT, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. AUAd, 3(2), 85-124. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/34117/378446
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (20. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• CASEY, M. D. (2008). A Journey to Legitimacy: The Historical Development of Distance Education through Technology. TechTrends, 52(2), 45-51. DOI: 10.1007/s11528-008-0135-z
• CHAPMAN, A. D. (1996, Kasım). Using ınteractive video to teach learning theory to undergraduates:problems and benefits. Annual Meeting of the Mid-South Educational Research Association, Alabama. Erişim adresi: http://www.eric.ed.gov/PDFS/ED406425.pdf
• ÇETİN Ö., Çakıroğlu M., Bayılmış C. ve Ekiz H. (2002). Teknolojik gelişme için eğitimin önemi ve İnternet destekli öğretimin eğitimdeki yeri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 143-147. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v3i3/3317.pdf
• ÇINAR, M., Tüzün, H., Yıldırım, D., Akıncı, A., Kalaycı, E., Bilgiç, H. G. ve Yüksel, Y. (2011, Şubat). Uzaktan eğitimde kullanılan eşzamanlı sanal sınıf araçlarının karşılaştırılması. XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Malatya: İnönü Üniversitesi.
• CRESWELL, J. W. ve Creswell, J. D. (2018). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods. (5th edition). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.
• ÇUKADAR, Sami ve Çelik, Sönmez (2003). İnternete Dayalı Uzaktan Öğretim ve Üniversite Kütüphaneleri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(1), 31-42. Erişim adresi: http://journal.dogus.edu.tr/index.php/duj/article/view/183/199
• DEMİR, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 39, 203-211. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/55935
• DEMİRAY, U. (1999). Kuruluşunun beşinci yilinda açköğretim lisesi ile ilgili çalışmalar kaynakçası (1982-1997). Ankara: Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü Yayınları.
• DEMİREL, Ö., Seferoğlu, S. ve Yağcı, E. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
• DEVRAN, Y. ve Elitaş, T. (2017). Uzaktan eğitim: fırsatlar ve tehditler. Online Academic Journal of Information Technology, 8(27), 31-40. DOI: 10.5824/1309‐1581.2017.2.003.x
• DİNÇER, S. (2006, Şubat). Bilgisayar destekli eğitim ve uzaktan eğitime genel bir bakış. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
• DİXON, K. ve Pelliccione, L. (2004). Reactions to online learning from novice students in two distinct programs. In R. Atkinson, C. McBeath, D. Jonas-Dwyer ve R. Phillips (Eds), Beyond the comfort zone: Proceedings of the 21st ASCILITE Conference (pp. 255-262). Erişim adresi: http://www.ascilite.org.au/conferences/perth04/procs/ dixon.html
• DOĞAN, S. ve Tatık, R.Ş. (2015). Evaluation of distance education program in Marmara University according to the views of students. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 247-261. DOI: 10.17121/ressjournal.187
• DRİSCOLL, M. (1999). Web-based training in the workplace. Adult Learning, 10(4), 21-25. DOI: 10.1177/104515959901000408
• DÜZAKIN, E. ve Yalçınkaya, S. (2008). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemi ve çukurova üniversitesi öğretim elemanlarının yatkınlıkları. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 225-244. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/4378/60019
• FALOWO, R. O. (2007). Factors impeding implementation of web-based distance learning. AACE Journal, 15(3), 315-338. Erişim adresi: https://www.learntechlib.org/primary/p/21710/
• GILLIES, D. (2008). Student perspectives on video-conferencing in teacher education at a distance. Distance Education, 29(1), 107-118. DOI: 10.1080/01587910802004878
• GÖKMEN, Ö. F., Duman, İ. ve Horzum, M. B. (2016). Uzaktan eğitimde kuramlar, değişimler ve yeni yönelimler. AUAD, 2(3), 29-51. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/34059/376987
• GÜRBÜZ, F. (2014). Students’ views on distance learning in Turkey: An example of Anadolu University open education faculty, Turkish Online Journal of Distance Education, 15(2), 239-250. DOI: 10.17718/tojde.54964
• GÜRER, M. D., Tekianarslan, E. ve Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 48-78. DOI: 10.17569/tojqi.74876
• GÜZEL, M. (2007). Küreselleşme, tüketim kültürü ve internet’teki gençlik siteleri, yeni medya çalışmaları. (Derleyen: Mutlu Binark). Ankara: Dipnot Yayınları.
• HANNAY, M. ve Newvine, T. (2006). Perceptions of distance learning: A comparison of online and traditional learning. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 2(1), 1-11. Erişim adresi: https://jolt.merlot.org/documents/MS05011.pdf
• HERAND, D. ve Hatipoğlu, Z. A. (2014). Uzaktan eğitim ve uzaktan eğitim platformları’nın karşılaştırılması. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(1), 65-75. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/46574
• HRASTINSKI, S. (2008). Asynchronous and Synchronous E-Learning. Educase Quarterly, 4, 51-55. Erişim adresi: https://er.educause.edu/-/media/files/article-downloads/eqm0848.pdf
• ILGAZ, H. (2014). Uzaktan eğitim öğrencilerinin eşzamanlı öğrenme uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13(26), 187-204. Erişim adresi: http://ebuline.com/pdfs/26Sayi/26_4.pdf
• IŞIK, A. H., Karaca, A., Özkaraca, O. ve Biroğul, S. (2010, Şubat). Web tabanlı eş zamanlı (senkron) uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı analizi. Akademik Bilişim’10 - XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Muğla Üniversitesi: Muğla.
• İŞMAN, A. (2011). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
• İZMİRLİ, S. ve Akyüz, H. İ. (2017). Eş Zamanlı Sanal Sınıf Yazılımlarının İncelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(4), 788-810. DOI: 10.17244/eku.347815
• JONES, D. (2005). Computing by distance education: problems and solutions. ACM SIGCSE Bulletin, 28, 139-146. DOI: 10.1145/237477.237616
• KAYA, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• KAZMER, M. M. ve Xie, B. (2008). Qualitative interviewing in internet studies: playing with the media, playing with the method. Information, community and society, 11(2), 257-278. DOI: 10.1080/13691180801946333
• KEEGAN, D. (1996). Foundations of distance education (3rd Ed.) New York, NY: Routledge.
• KILIÇ, S., Horzum, M. B. ve Çakıroğlu, Ü. (2016). Çevrimiçi eşzamanlı öğrenme ortamlarında öğrencilerin öğretimsel, sosyal ve bilişsel buradalık algılarının belirlenmesi. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(2), 350-364. DOI: 10.16949/turcomat.35549
• KIRIK, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi¸ 21, 73-94. DOI: 10.17829/midr.20142110299
• KO, C. J. (2012). A case study of language learners’ social presence in synchronous CMC. ReCALL, 24(1), 66-84. DOI: 10.1017/S0958344011000292
• KÖR, H. (2013). Uzaktan eğitim ve örgün eğitimin çok yönlü – çapraz karşılaştırılması: kırıkkale üniversitesi ve hitit üniversitesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
• KOŞAR, E. ve Çiğdem, H. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• KURT, N. ve Özkan, Y. (2014). Uzaktan eğitimde akademik başarıyı etkileyen faktörler. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(22), 219-236. Erişim adresi: https://hayefjournal.org/tr/uzaktan-egitimde-akademik-basariyi-etkileyen-faktorler-16465
• MAHİROĞLU, A. ve Coşar, M. (2008). Web tabanlı uzaktan eğitimde sıra, hız ve içerik kontrollerinin akademik başarıya etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 63-83. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/256326
• MCBURNIE, G. (2002). Küreselleşme, GATS ve ulus-aşırı eğitim (Çevirenler: H. Koç ve G. Tunalı-Koç). Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2(1), 169-190.
• MEHO, L.I. (2006). E-mail interviewing in qualitative research: a methodological discussion. Journal of the American Society of Information Science and Technology, 5(10), 1284-1295, Erişim adresi: http://eprints.rclis.org/8377/1/email-interviewing.pdf
• MERRIAM, S. B. (2018). Nitel araştırma, desen ve uygulama için bir rehber (Çeviri editörü: Turan, S.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• MERCER, D. M. (2002). Synchronous communication in collaborative online learning: Learners' perspectives. Doktora tezi, University of Toronto, Canada.
• MIDKIFF, S. P. ve Dasiva, L. A. (2011). Leveraging the web for synchronous versus asynchronous distance learning. Erişim adresi: https://pdfs.semanticscholar.org/afc4/d77a5ec99f98b30bbd3e4d6121676bfd3365.pdf?_ga=2.81058132.29143270.1597615171-1415529230.1591700549
• MOORE, M. G. ve Kearsley, G. (2012). Distance education: A systems view of online learning (3. Baskı). Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning.
• MOORE, M. G. ve Anderson, W. (2003). Handbook of distance education. London: Lawrence Erlbaum Associates.
• MOORE, M. (2007). Handbook of distance education. New York: Routledge
• OLIVEIRA M. M. S., Penedo A. S. T. ve Pereira V. S. (2018). Distance Education: Advantages and Disadvantages of the Point of View of Education and Society. Dialogia, 29, 39-152. DOI: 10.5585/Dialogia.n29.7661
• ORAL, B. (2014). Uzaktan Eğitim. Demirel, Ö. ve Altun, E. (Ed.) Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Pegem Akademi.
• ÖZARSLAN, Y. (2008, Aralık). Uzaktan Eğitim Uygulamaları için Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri Kitabı, ODTÜ: Ankara. Erişim adresi: http://inet-tr.org.tr/inetconf13/kitap/ozarslan_inet08.pdf
• PATTON, M. Q. (2002). Qualitative Research & Evaluation Methods. (3rd edition). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.
• ROMISZOWSKI, A. (2004). How’s the e-learning baby? Factors Leading to Success or Failure of an Educational Technology Innovation. Educational Technology, 44(1), 5-27. Erişim adresi: https://pdfs.semanticscholar.org/f1ce/0c14f8fdb461aa8e226560eaa7f4aa7d8cf7.pdf?_ga=2.26589566.29143270.1597615171-1415529230.1591700549
• ROMISZOWSKI, A. ve Mason, R. (2004). Computer-mediated communication. In D. H. Jonassen. (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology (2. baskı, ss. 397-431). New York: Simon ve Schuster Macmillan.
• SARITAŞ, E. ve Barutçu, E. (2020). Öğretimde dijital dönüşüm ve öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluluğu: Pandemi döneminde Pamukkale Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi, 11(1), 5-22. DOI: 10.34231/iuyd.706397
• SEN, B., Atasoy, F. ve Aydın, N. (2010, Şubat). Düşük maliyetli web tabanlı uzaktan eğitim sistemi uygulaması. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Muğla Üniversitesi: Muğla.
• SIMONSON, M., Smaldino, S. E., Albright, M. ve Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: foundations of distance education. Boston: Pearson Education, Inc
• ŞENKAL, O. ve Dinçer, S. (2012). Geleneksel sınıfların uzaktan eğitim platformuna dönüştürülmesi: bir model çalışması. Bilişim teknolojileri dergisi, 5(1), 13-17. Erişim adresi:https://www.researchgate.net/publication/298147141_Geleneksel_siniflarin_uzaktan_egitim_platformuna_donusturulmesi_Bir_model_calismasi
• STEIN, D. S., Wanstreet, C. E., Glazer, H. R., Engle, C. L., Harris, R. A., Johnston, S. M., Simons, M. R. ve Trinko, L. A. (2007). Creating shared understanding through chats in a community of inquiry. Internet and Higher Education, 10, 103–115. DOI: 10.1016/j.iheduc.2007.02.002
• SUN, P., Tsai, R. J., Finger, G., Chen, Y, ve Yeh, D. (2008). What drives a successful elearning? An empirical Investigation of the critical factors influencing learning satisfaction. Computer & Education, 50, 1183-1202. DOI: :10.1016/j.compedu.2006.11.007
• TAYLOR, R. W. (2002). Pros and Cons of Online Learning - A Faculty Perspective. Journal of European Industrial Training, 26(1), 24-37. DOI: 10.1108/03090590210415876
• TOKER-GÖKÇE, A. (2008). Küreselleşme Sürecinde Uzaktan Eğitim. D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/zgefd/issue/47957/606765
• TUNCER, M. ve Taşpınar, M. (2008). Sanal ortamda eğitim ve öğretimin geleceği ve olası sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi X(1), 125-144. Erişim adresi: https://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423867219.pdf
• ULUĞ, F. ve Kaya, Z. (1997). Uzaktan Eğitim Yaklaşımıyla İlköğretim. Ankara: Uzaktan Eğitim Vakfı.
• URDAN, T.A. ve Weggen, C.C. (2000). Corporate E-Learning: Exploring A New Frontier. Wr Hambrecht & Co./Equity Research. Erişim adresi: http://papers.cumincad.org/data/works/att/2c7d.content.pdf
• UŞUN, S. (2006). Uzaktan eğitim. (1.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• VAROL, A. ve Türel, Y. (2003). Çevrimiçi Uzaktan Eğitimde İletişim Modülü. TOJET (The Turkish Online Journal Of Educational Technology, 2(1), 641-658. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v2i1/216.pdf
• VERDUİN, J. R. ve Clark, T. A. (1994). Uzaktan Eğitim: Etkin Uygulama Esasları. (Çeviren: İlknur Maviş). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
• VOLERY, T. ve Lord, D. (2000). Critical success factors in online education. International Journal of Educational Management, 14(5), 216-223. DOI: 10.1108/09513540010344731
• VONDERWELL, S., Liang, X. ve Alderman, K. (2007). Asynchronous discussions and assessment in online learning. Journal of Research on Technology in Education, 39(3), 309-328. Erişim adresi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ768879.pdf
• WANG, A. ve Newlin, M. (2001). Online lectures: Benefits for the virtual classroom. T.H.E. Journal, 29(1), 17-24. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/234587822_Online_Lectures_Benefits_for_the_Virtual_Classroom#:~:text=Some%20advantages%20of%20a%20virtual,with%20the%20instructors%20%5B3%5D.
• WILLIAMS, M. L., Pabrock, K. ve Covington, B. (1998). Distance Learning: The Essencial Guide. Thousand Oaks - CA: Sage Publications, Inc.
• YALIN, H. İ. (2004). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Nobel.
• YALMAN, M. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin bilgisayar destekli uzaktan eğitim sistemi (moodle) memnuniyet düzeyleri. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 1395-1406. DOI: 10.7827/TurkishStudies.5357
• YAMADA, M. (2009). The role of social presence in learner-centered communicative language learning using synchronous computermediated communication: Experimental study. Computers & Education, 52, 820–833. DOI: 10.1016/j.compedu.2008.12.007
• YAZICI, A., Altaş, I. ve Demiray, U. (2001). Distance education on the net: A model for developing countries. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 2(2), 24-35. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/26339454_Distance_Education_On_The_Net_A_Model_For_Developing_Countries
• YILMAZ, E. O. ve Aktuğ, S. (2011). Uzaktan eğitimde çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde etkileşim ve iletişim üzerine görüşleri. Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. İnönü Üniversitesi: Malatya.
• YILMAZ, G. K. ve Güven, B. (2015). Öğretmen Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Algılarının Metaforlar Yoluyla Belirlenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education¸6(2), 299-322. DOI: 10.16949/turcomat.75936
• YILDIRIM, A. ve Şimşek, H. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayinevi.
• YORGANCI, S. (2014). Web tabanlı uzaktan eğitim yönteminin öğrencilerin matematik başarılarına etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(3), 1401-1420. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kefdergi/issue/22598/241409