SALGIN SÜRECİNDE TÜRKİYE’DEKİ YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARININ ACİL UZAKTAN ÖĞRETİM UYGULAMALARININ İNCELENMESİ

Yıl 2020, , 129 - 154, 29.12.2020

Mehmet Yavuz , Bünyami Kayalı , Şener Balat , Selçuk Karaman

https://doi.org/10.37669/milliegitim.784822

Cited By: 23

Öz

Çalışmanın amacı; üniversitelerin Covid-19 döneminde gerçekleştirdikleri uzaktan öğretim faaliyetlerini ve salgın sonrasına ilişkin uzaktan öğretime yönelik planlamalarını incelemektir. Bu amaçla, Yükseköğretim Kurulu (YÖK) tarafından belirlenen standartlara göre oluşturulmuş 189 üniversiteye ait Covid-19 dönemi faaliyet raporları incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılarak yürütülen bu çalışmada veri toplama yöntemi olarak ise doküman incelemesi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulmuş “Üniversitelerin salgın dönemi faaliyet inceleme formu” kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiş ve kod, kategori ve temalar oluşturulmuştur. Çalışma sonucunda üniversitelerde salgın döneminde uzaktan öğretim uygulamalarının üç hafta içerisinde tamamen başladığı ve uygulamalarda çeşitlilik olduğu görülmüştür. Bu dönemde bazı üniversiteler ders notu ve ilgili kaynaklar paylaşırken bazılarının ise asenkron uygulamaların yanında farklı yoğunluklarda senkron uygulamalara yer verdiği görülmüştür. Yine salgın döneminde farklı araçlar kullanıldığı ve bunların birçoğunun salgın döneminde temin edildiği görülmüştür. Üniversitelerin ilk kez zorunlu olarak geçtikleri bu uygulamada öğrenci ve öğretim elemanlarını desteklemek için mevcut kaynakları kullanarak öğrenci ve öğretim elamanlarına ulaşmaya çalışmış, farklı seviyelerde destek hizmetleri yürütmüştür. Son olarak uzaktan eğitim altyapısına sahip üniversitelerin mevcut sistemi güçlendirmeye yönelik çalışmalar gerçekleştirdiği, bu konuda çok fazla birikimi olmayan üniversitelerin ise daha büyük çaplı altyapı yatırımlarının yanında kurumsallaşmaya yönelik ders ve program seviyesinde yeni planlamalar yaptıkları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Covid-19, Acil uzaktan öğretim, Uzaktan öğretim, Yükseköğretimde uzaktan öğretim, Senkron ve asenkron araçlar

Kaynakça

• AYDIN, Ç. G. (2020). “COVID-19 Salgını Süresinde Öğretmenler”. TEDMEM. https://tedmem.org/covid-19/covid-19-salgini-surecinde-ogretmenler. Erişim Tarihi: 28.04.2020.
• BAUER, M. W. (2003). Classical content analysis: A review. In M. W. Bauer & G. Gaskell (Eds.), Qualitative researching with text, image and sound (pp. 131-151). London: Sage.
• BOZKURT, A. (2013). Mega üniversitelerde öğrenci destek hizmetleri. Akademik Bilişim Konferansı’nda sunulan bildiri. Antalya: Akdeniz Üniversitesi.
• BOZKURT, A., Keskin, N. O., & de Waard, I. (2016). Research trends in massive open online course (MOOC) theses and dissertations: Surfing the tsunami wave. Open Praxis, 8(3), 203-221.
• BOZKURT, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi süreci ve pandemi sonrası dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler: Yeni normal ve yeni eğitim paradigması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), 112-142.
• DAVIS, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology, MIS Quarterly,13(3), pp. 319-340.
• DEMİRAY, U., & Ekren, G. (2018). Administrative-related evaluation for distance education institutions in Turkey. In Administrative Leadership in Open and Distance Learning Programs (pp. 263-288). IGI Global.
• FEENBERG, A. (2017). The online education controversy and the future of the university. Foundations of Science, 22(2), 363-371.
• FRAENKEL, J. R., & Wallen, N. (2000). How to design and evaluate research in education (4th ed.). NY: McGraw-Hill.
• PANETTA, K. (2019). Gartner Top 10 Strategic Technology Trends for 2019. Gartner. https://www.gartner.com/smarterwithgartner/gartner-top-10-strategic-technology-trends-for-2019/. Erişim Tarihi: 20/05/2020.
• HODGES, C., Moore, S., Lockee, B., Trust, T., & Bond, A. (2020). The difference between emergency remote teaching and online learning. EDUCAUSE Review, 3.
• INKELAAR, T. & Simpson, O. (2015) Challenging the ‘distance education deficit’ through ‘motivational emails’. Open Learning, 30(2), 152-163.
• KARADAĞ, E. (2009). Eğitim bilimleri alanında yapılmış doktora tezlerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 75-87.
• KARİP, E. (2020). “COVID-19: Okulların Kapatılması ve Sonrası”. TEDMEM. https://tedmem.org/vurus/covid-19-okullarin-kapatilmasi-ve-sonrasi. Erişim Tarihi: 29.04.2020.
• KASIM, N. N. M., & Khalid, F. (2016). Choosing the Right Learning Management System (LMS) for the Higher Education Institution Context: A Systematic Review. International Journal of Emerging Technologies in Learning, 11(6).
• KEAST, D. A. (1997). Toward an effective model for implementing distance education programs. American Journal of Distance Education, 11(2), 39-55.
• MAZMAN, S. G. (2009). Sosyal ağların benimsenme süreci ve eğitsel bağlamda kullanımı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• MEANS, B., Bakia, M., & Murphy, R. (2014). Learning online: What research tells us about whether, when and how. Routledge. MHLANGA, D., & Moloi, T. (2020). COVID-19 and the Digital Transformation of Education: What We Are Learning in South Africa.
• MOORE, M.G. & Kearsley, G. (2005). Distance education. a systems view. Belmont, CA: Wadsworth.
• PAIER, M. (2007). Student support services in distance learning systems. Vienna University of Technology.
• PATTON, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. [Qualitative research and evaluation methods].(Trans. Eds. M. Butun & SB Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• PAULSEN, M. F. (2003). Experiences with Learning Management Systems in 113 European Institutions. Educational Technology & Society, 6 (4), 134-148. http://ifets.ieee.org/periodical/6_4/13.pdf. Erişim Tarihi: 10.05.2020.
• ROBERTS, P., & Priest, H. (2006). Reliability and validity in research. Nursing Standard, 20, 41-45.
• RUSH, S. C., Partridge, A., & Wheeler, J. (2016). Implementing Emergency Online Schools on the Fly as a Means of Responding to School Closures after Disaster Strikes. Journal of Educational Technology Systems, 45(2), 188–201. https://doi.org/10.1177/0047239516649740.
• SAMSON. P. (2020). The Coronavirus and Class Broadcasts. Educause Review Magazine. https://er.educause.edu/blogs/2020/3/the-coronavirus-and-class-broadcasts. Erişim Tarihi: 25.04.2020.
• SAYKILI, A. (2018). Distance Education: Definitions, Generations, Key Concepts and Future Directions. International Journal of Contemporary Educational Research, 5(1), 2-17.
• SMITH, N. (2020). “Ten Tips from an Online Educator”. The Tyee Magazine. https://thetyee.ca/Analysis/2020/04/01/Online-Educator-Ten-Tips/. Erişim Tarihi: 03.05.2020.
• SOMAYAJULU, B.K, & Ramakrishna, T. (2010). Distance learners and support services: current trends and prospects, Access to Learning for Development: The Fifth PanCommonwealth Forum on Open Learning. London: Commonwealth of Learning.
• SU, S. Y. W. & Lee, G. (2003). A Web-Service-Based, Dynamic and Collaborative Learning Management System. In Rossett, A. (Ed). E-Learn 2003 World Conference on E-Learning in Corporate, Government, Healthcare, & Higher Education. Phoenix, Arizona: Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
• OSADCHA, K., Osadchyi, V., & Kruglyk, V. (2020). The role of information and communication technologies in epidemics: an attempt at analysis. Ukrainian Journal of Educational Studies and Information Technology, 8(1), 62-82.
• VEGAS, E. (2020). “School closures, government responses, and learning inequality around the world during COVID-19”. The Brookings Institution. https://www.brookings.edu/research/school-closures-government-responses-and-learning-inequality-around-the-world-during-covid-19 Erişim Tarihi: 01.05.2020.
• YILDIRIM, İ. S., Göktaş, Y., Temur, N., & Kocaman, A. (2004). İyi bir öğrenme yönetimi sistemi (ÖYS) için kriter önerisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 455-462.