SALGIN SÜRECİNDE YAPILAN UZAKTAN EĞİTİMLERİN ÖĞRETMENLERİN PROFESYONEL GELİŞİMLERİNE ETKİSİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLER

Yıl 2022, Cilt: 51 Sayı: 233, 303 - 325, 15.02.2022

Özge Karaevli , Faruk Levent

https://doi.org/10.37669/milliegitim.786842

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada salgın sürecinde alınan uzaktan eğitimlerin öğretmenlerin profesyonel gelişimine etkilerinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, nitel araştırma modelinde ve olgubilim araştırması olarak desenlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları İstanbul’da, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı olarak görev yapan ve öğretmenlere yönelik yapılan uzaktan eğitim çalışmalarına en az bir kez katılmış olma ölçütüne uygun, kolay ulaşılabilir öğretmenlerden oluşmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan ve açık uçlu sorulardan oluşan bir form yardımıyla çevrimiçi ortamda toplanmıştır. Araştırmaya katılmaya gönüllü olan 54 öğretmen soru formunu yanıtlayıp geri göndermiş ve ardından yapılan inceleme sonucunda analize uygun olduğu tespit edilen 46 form içerik analizine tabi tutulmuştur. Öğretmenlerin görüşlerinin analizi sonucunda, yedi ana tema ve alt temalar ortaya çıkmıştır. Elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin profesyonel gelişimlerine yönelik katıldıkları uzaktan eğitimlerde bazı teknik problemler yaşamalarına rağmen genel olarak memnun oldukları görülmüştür. Araştırma kapsamında görüşleri alınan öğretmenlerin önemli bir kısmı, okul devam ederken mesai saatlerinden dolayı alamadıkları eğitimleri bu süreçte alabildiklerini belirterek bu süreci bir fırsat olarak değerlendirdiklerini ifade etmiştir.

Anahtar Kelimeler

uzaktan eğitim, eğitim teknolojileri, öğretmen eğitimi, öğretmenin profesyonel gelişimi

Kaynakça

• AL, U. & Madran, O. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: Sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası, 5(2), 259-271.
• ALKAN, C. (1987). Açık öğretim: Uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• ARAT, T. & Bakan, Ö. (2014). Uzaktan eğitim ve uygulamaları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 14(1-2), 363-374.
• AVALOS, B. (2011). Teacher professional development in teaching and teacher education over ten years. Teaching and Teacher Education, 27(1), 10-20.
• BALABAN, M. E. (2012). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitim ve bir proje önerisi. 11 Temmuz 2020 tarihinde http://www.erdalbalaban.com/wp-content/uploads/2012/12/UE_UzaktanEğitim_EB.pdf adresinden erişildi.
• BLANDFORD, S. (2000). Managing professional development in schools. London: Routledge Taylor and Francis.
• CRAFT, A. (2000). Continuing professional development: A practical guide for teachers and schools (2nd ed.), London: Psychology Press.
• CRESWELL, J. W. (2017). Nitel araştırmacılar için 30 temel beceri. (H. Özcan, Çev.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• DAY, C. & Sachs, J. (2004). (Eds.) International handbook on the continuing professional development of teachers. Berkshire: McGraw-Hill Education.
• FLICK, S. (2004). A companion to qualitative research. Berlin: SAGE Publications.
• GÖKBULUT, B. (2020). Distance education students’ opinions on distance education. In M. Durnali ve İ. Limon (Ed.), Enriching teaching and learning environments with contemporary technologies (pp. 138-152). USA: IGI Global.
• GUSKEY, T. R. (2000). Evaluating professional development. California: Corwin Press.
• GÜRBÜZ, S. & Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• HORTON, W. (2000). Designing web-based training: How to teach anyone anything anywhere anytime. New York: John Willey & Sons Inc.
• HSIUNG, S. C. & Deal, W. F. (2013). Distance Learning: Teaching hands-on skills at a distance. Technology and Engineering Teacher, 72(5), 36-41.
• HUANG, R., Spector, J. M. & Yang, J. (2019). Educational technology: a primer for the 21st century. 25 Mayıs 2020 tarihinde https://doi.org/10.1007/978-981-13-6643-7 adresinden erişildi.
• KARASAR, N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• KAYA, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• KESİM, E. (2010). Uzaktan eğitimde meydana gelen değerler dizi (paradigma) değişimlerinin e-öğrenme ekonomisi alanına yansımaları. G. Telli Yamamoto, U. Demiray & M. Kesim (Eds.). Türkiye’de e-öğrenme: gelişmeler ve uygulamalar içinde (ss. 3-25), Ankara: Eflatun Yayınevi.
• KUŞ, E. (2012). Nicel-nitel araştırma teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• LIEBERMAN, A. (1995). Practices that support teacher development: Transforming conceptions of professional learning. https://www.nsf.gov/pubs/1995/nsf95162/nsf_ef.pdf#page=58 web adresinden 15 Mayıs 2020 tarihinde erişilmiştir.
• MEB. (2020a). EBA 1.2 milyar tıklanma sayısıyla kendi rekorunu güncelledi. 22 Mayıs 2020 tarihinde https://www.meb.gov.tr/eba-12-milyar-tiklanma-sayisiyla-kendi-rekorunu-guncelledi/haber/20862/tr adresinden erişildi.
• MEB. (2020b). İstanbul öğretmen akademileri. 25 Mayıs 2020 tarihinde https://istanbulakademi.meb.gov.tr/ adresinden erişildi.
• MERRIAM, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
• MOUSTAKES, C. (1994). Phenomenological research methods. USA: SAGE Publications.
• REESE, S. (2010). Bringing effective professional development to educators. Techniques: Connecting Education and Careers (J1), 85(6), 38-43.
• ROBERTS, J. J. (2019). Online learning as a form of distance education: Linking formation learning in theology to the theories of distance education. HTS Teologiese Studies/Theological Studies, 75(1), DOİ: 10.4102/hts.v75i1.5345
• SABAN, A. & Ersoy, A. (2016). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• SALDANA, J. (2009). The coding manual for qualitative researchers. UK: SAGE Publications.
• SCALES, P., Pickering, J., Senior, L., Headley, K., Garner, P. & Boulton, H. (2011). Continuing professional development in the lifelong learning sector. New York, USA: Open University Press.
• SIMONSON, M., Schlosser, C. & Orellana, A. (2011). Distance education research: A review of the literature. Journal of Computing in Higher Education, 23, 124-142. Doi: 10.1007/s12528-011-9045
• SPARKS, D., & Loucks-Horsley, S. (2007). Five models of staff development for teachers. In A. C. Ornstetin, E. J. Pajak & S. B. Ornstein (Eds.), Contemporary issues in curriculum (pp. 303-326). Boston: Pearson.
• ÖZER, G. (1990). Öğretmenlerin uzaktan eğitim yaklaşımıyla sürekli eğitimi. Eğitim ve Bilim, 76, 73-76.
• TELLİ YAMAMOTO, G. & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (online) eğitimin önlenemeyen yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-34.
• ÜLKÜ, S. (2018). İlkokullarda görev yapan öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumları. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• YILDIRIM, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YILDIRIM, K. (2020). İstisnai bir uzaktan eğitim-öğretim deneyiminin öğrettikleri. Alanyazın, 1(1), 7-15.