The Presentation of Hegemonic Masculinity, Parasocial Interaction and Transnational Online Communities: A Case Study of the Turkish Series “Erkenci Kuş”

Yıl 2020, Cilt: 10, 483 - 498, 30.06.2020

Sharon Wilson (ramendran) , Cihan Ertan

Öz

Women in general are still enticed and their consent regarding hegemonic gender relations is being gained by the traditional masculine traits presented and portrayed by the media. This article addresses how the audience of women from a Facebook group create parasocial interaction through the presentation of the hegemonic masculinity of the male character - Can Divit in a Turkish series Erkenci Kuş. Employing a qualitative thematic analysis of 486 posts combined with observations, the authors add an empirical perspective to the widely discussed concept of audience participation and make a claim that the audience perceived motivations for their involvement and their engagement of the show is through the main male character creating what should be known as male objectification. The study doesn’t focuses only upon the representation of masculinity, further it also concentrates on the gaze of the audiences, and seeks to illuminate how they (audiences) consume these representations and how they relate themselves to these hegemonic masculine ideals.

Anahtar Kelimeler

Parasocial Interaction, Facebook, Engagement, Masculinity

Hegemonik Erkeklik Temsili, Parasosyal Etkileşim ve Ulusötesi Çevrimiçi (Online) Topluluklar: “Erkenci Kuş” Dizisi Örneği

Öz

Genelde kadınlar, media tarafından sunulan ve temsil edilen geleneksel erkeksi özellikler aracılığıyla baştan çıkartılmakta ve hegemonik toplumsal cinsiyet ilişkilerine yönelik rızaları kazanılmaktadır. Bu makale, bir Facebook grubundaki kadın izleyicilerin, Türk dizisi Erkenci Kuş’taki Can Divit karakterinin hegemonik erkeklik temsili üzerinden kurdukları parasosyal etkileşimleri irdelemektedir. Gözlemlerle beraber, 486 gönderinin tematik nitel analizini yaparak yazarlar, yaygın bir biçimde tartışılan izleyici katılımı kavramına ampirik bir perspektif eklemekte ve izleyicilerin, gösteriye katılmak ve dahil olmak için algılanan motivasyonlarının, erkeğin nesneleştirilmesi olarak anlaşılması gereken olguyu yaratan, ana erkek karakter üzerinden gerçekleştiği iddiasını öne sürmektedirler. Çalışma, yalnızca erkekliğin temsili üzerine odaklanmamakta; bunun ötesinde, söz konusu makale, izleyicilerin bakışı üzerine odaklanarak, izler kitlenin bu sunumları nasıl tükettiğini ve söz konusu hegemonik erkeksi ideallerle kendilerini nasıl ilişkilendirdilerini aydınlatmayı hedeflemektedir. Makale ayrıca, hegemonik erkekliğin etki alanına giren, genel anlamda tüm medya kullanıcılarının, özelde ise çevrimiçi toplulukların, tükettikleri metinle kurdukları ilişkilerin analizi bağlamında, parasosyal etkileşimin bir çerçeve olarak nasıl kullanılabile-ceğine ilişkin metodolojik bir katkı sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Parasosyal Etkileşim, Facebook, Katılım, Erkeklik, Hegemonik Erkeklik

Kaynakça

• Alperstein N. (1991). “Imaginary social relationships with celebrities appearing in television commercials”. Journal of Broadcasting and Electronic Media 35 (1991) 43–58.
• Armstrong N., Koteyko N. & Powell J. (2012). “‘Oh dear, should I really be saying that on here?’: Issues of identity and authority in an online diabetes community”. Health 16/4 (2012) 347-365.
• Araüna N., Tortajada I. & Willem C. M. (2018). “Portrayals of Caring Masculinities in Fiction Film: The Male Caregiver in Still Mine, Intouchables and Nebraska”. Masculinities & Social Change 7/1 (2018) 82-102.
• Barthel D. (1990). “A Consumer and a Gentleman”. Public Culture 2/2 (1990) 129-134.
• Baym N. K. (2007). The new shape of online community: The example of Swedish independent music fandom. First Monday, Retrieved from https://firstmonday.org/ojs/index.php/fm/article/view/1978/1853.
• Benecchi E. (2015). “Online Italian fandoms of American television shows”. Ed. Anne Kustritz, special issue, Transformative Works & Cultures 19 (2015) https://doi.org/10.3983/twc.2015.0586.
• Benecchi E. & Richeri G. (2013). “TV to talk about: engaging with American television series through the internet”. Eds. Alberto Abruzzese & Nello Barile. The New Television Ecosystem (2013) 121-140
• Bern. Berger P. L. & Luckmann T. (1991). The social construction of reality: A treatise in the sociology of knowledge (No. 10). London 1991.
• Bernard H. R. (1994). Research methods in anthropology: Qualitative and quantitative approaches. Thousand Oaks 1994. Braun V. & Clarke V. (2014). “What can “thematic analysis” offer health and wellbeing researchers?”. International journal of qualitative studies on health and well-being 9/26152 (2014) doi:10.3402/qhw.v9.26152
• Carroll N. (1996). Theorizing the Moving Image. Cambridge 1996. Cole T. & Leets L. (1999). “Attachment styles and intimate television viewing: Insecurely forming relationships in a parasocial way”. Journal of Social and Personal Relationships 16/4 (1999) 495-511.
• Connell R. W. (2005). Masculinities. Berkeley 2005.
• Connell R. W. & Messerschmidt J. W. (2005). “Hegemonic Masculinity: Rethinking the Concept”. Gender & Society 19/6 (2005) 829-859.
• Connell, R. W. (1992). “A Very Straight Gay: Masculinity, Homosexual Experience, and The Dynamics of Gender”. American Sociological Review 57/6 (1992) 735-751. Coston B. M. & Kimmel M. (2012).
• “Seeing privilege where it isn’t: Marginalized masculinities and the intersectionality of privilege”. Journal of Social Issues 68/1 (2012) 97-111.
• Creeber G. (2001). “Taking Our Personal Lives Seriously: Intimacy, Continuity and Memory in the Television Drama Serial”. Media, Culture & Society 23/4 (2001) 439-455.