Köyde Rekreasyon Engelleri Ölçeği Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 141 - 151, 30.06.2019

Nazlı Deniz Öz , Faik Ardahan

Öz

Bu çalışmanın amacı; köyde yaşayan bireylerin serbest zaman engelleyicilerini belirlemek için, “Köyde Rekreasyon Engelleri Ölçeğinin- KREÖ” geçerlilik ve güvenirlilik çalışmasını yapmaktır. Örnek- lem Antalya kent merkezine 12 km uzaktaki Karatepe ve Gökçam Köyünden toplam 231 kişiden oluş- maktadır. Veriler bu çalışmanın amacına uygun geliştirilen ve iki bölümden oluşan anket formu kulla- nılarak “yüz yüze anket” metoduyla toplanmıştır. Çalışmada KREÖ için beşli Likert ölçeği (1- Kesinlikle Beni İfade Etmiyor, …, 5- Kesinlikle Beni İfade Ediyor) kullanılmıştır. Anket formunun ikinci bölümün- de yer alan Köyde Rekreasyon Engelleri maddelerinin geliştirilmesinde, Alexandris ve Carrol’ın (1997) geliştirdiği ve Türkçe uyarlamasını Karaküçük ve Gürbüz’ün (2006) yaptığı Boş Zaman Engelleri Ölçeği ve Öcal’ın (2012) geliştirdiği “Serbest Zaman fiziksel Aktivite Kısıtlayıcıları Ölçeği” maddelerinden faydalanılmıştır. Çalışmada KMO (0.798) ve Bartlett küresellik testlerinin (X2 =9503.612, SD=990, p=0.000) sonuçlarına göre ölçeğe açıklayıcı faktör analizi (AFA) uygulanabilir olduğu için AFA uygulanmış, modelin geçerlilik ve güvenirliliği yapılmış ve KREÖ’nin alt boyutları ortaya konulmuştur. Ölçeğin iç tutarlılığı (0.847) ve açıklanan varyans oranı %78.56 olarak bulunmuş ve sonuçlar 0.01 ve 0.05 anlamlılık düzeyinde sorgulanmıştır. Sonuç olarak ölçek toplam 11 faktörden oluşmaktadır ve sonuçlar KREÖ’nün Türk popülasyonu için geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Köy, Köy ve Rekreasyon, Rekreasyon, Köyde Rekreasyon Engelleri

Kaynakça

• Alexandris K. & Carroll B. (1997). “Demographic Differences in the Perception of Constraints on Recreational Sport Participation Results from a Study in Greece”. Leisure Studies 16 (1997) 107-125.
• Ardahan F. (2013). “Komşuluk, Farklılığa Hoşgörü ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki, İlişkinin Güçlendirilmesinde Rekreatif Etkinliklerin Önemi”. International Journal of Human Sciences 10/1 (2013) 1078-1090.
• Ardahan F., Turgut T. & Kalkan A. K. (2016). Her Yönüyle Rekreasyon. Ankara 2016.
• Balcı V. (2003). “Ankara'daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırıl- ması”. Milli Eğitim Dergisi 158 (2003) 161-173.
• Gümüş E. (2016). “Ünite: 7”. Türkiye’de Yerleşme Açıköğretim Fakültesi Ders Kitabı (2016) 90-92.
• Gürbüz B. & Karaküçük S. (2007). “Boş Zaman Engelleri Ölçeği-28: Ölçek Geliştirme, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 12 (2007) 3-10.
• Kaiser H. (1974). “An Index of factor simplicity”. Psychometrika 39 (1974) 31-36.
• Karaküçük S. & Gürbüz B. (2006). “The Reliability and Validity of the Turkish Version of ‘Leisure Constraints Questionnaire’”. 9th International Sport Sciences Congress, Congress Proceedings Book.
• Koçak S. (2005). “Perceived Barriers to Exercise Among University Members”. Journal of the International Council for Health Physical Education, Recreation, Spor And Dance (2005) 34-36. Ozankaya Ö. (1987). Köyde Toplumsal Yapı Ve Siyasal Kültür (1987) 32-40.
• Öcal K. (2012). “Ölçek Geliştirme: Serbest Zaman Fiziksel Aktivite Kısıtlayıcıları (SZFA-K)”. Hacettepe J. of Sport Sciences 23/2 (2012) 50-60.
• Özışık Y. (1988). Kara Harp Okulu Öğretim Elemanlarının Rekreasyon Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara 1988.
• Shinew K. J., Floyd M. F. & Parry D. (2004). “Understanding the Relationship Between Race and Leisure Activities and Constraints: Exploringan Alternative Frame Work”. Leisure Sciences (2004) 181-199.
• Zorba E., Cerit E., Gümüşdağ H. & Evli M. (2013). “Rekreasyon Bölümlerinin Tercih Edilme Nedenleri ve Bölüm Öğrencilerinin Beklentilerinin Araştırılması”. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi (2013) 1-14