Les contes (récit comme genre) jouent un rôle important d’instruire les enfants par rapports à la tradition d’une société donnée. Pour faire cela on sert des techniques efficaces référant la nature, la religion, des moeurs etc. L’un de ces techniques est l’usage des nombres. Tel est le nombre 3. On peut dire que le trois (3) est le nombre le plus important dans l’univers. Il est possible de rencontrer des “triples” dans chaque zone existante. L’un des triplés le plus élémentaire pour l’humanité est Dieu, l’univers et l’homme. Dans l’univers du conte, il porte aussi beaucoup d’importance: Il y a le lieu, le temps et la personne qui forment un groupe de 3: “Jusqu’à trois moment”, “Trois pommes tombent du ciel”, “Le roi a trois filles” et ainsi de suite. Dans les contes merveilleux, la troisième fille (la plus jeune fille) est l’objet de «valeur» sous l’apparence du héros dans les contes à trois filles. Elle est extraordinairement belle, bonne, talentueuse et surtout vertueuse; elle est parfaite. Les deux premières filles n’occupent que le premier et le second rang pour contrarier les premières et la troisième et ainsi pour comparer la “bonté” et la “méchanceté”. Dans cet article, nous avons tenté de mettre en place comment et pourquoi la situation de la troisième fille se place devant la scène. Pour faire cela, nous nous sommes adressés à l’aide du schéma actantiel et pour présenter la structure et la signification élementaire du récit au modele du carré sémiotique d’Algirdas Julien Greimas. A l’exemple de “La Belle et la Bête” écrit par Jeanne-Marie Leprince de Beaumont. Nous avons précisé que le cas est même pour tous ses autres semblants.
le nombre trois la troisième fille le conte la sémiotique le schéma actantiel
Masallar (tür olarak anlatı) çocukların eğitiminde herhangi bir toplumun geleneklerine ilişkin olarak önemli bir rol oynar. Bunu yapmak için, doğanın, dinin, göreneklerin vb. referans alındığı etkili tekniklerden yararlanılır. Bu tekniklerden biri sayıların kullanımıdır. Örneğin “3” sayısı. Üç sayısı evrendeki en temel sayıdır denilebilir. Varolan her alanda üçlemelere rastlamak mümkündür. İnsanoğlu için en temel üçlemelerden birisi Tanrı, evren ve insan üçlemesidir. Masallarda da 3 sayısı oldukça önemlidir. Yer, zaman ve kişi konusunda üçlemeler vardır: “Üç vakte kadar”, “Gökten üç elma düşmüş”, “Kralın üç kızı varmış” vb. Üç kızlı masallarda üçüncü kız (en küçük kız) kahraman görünümündeki değer nesnedir. Olağanüstü güzel ve yetenekli en önemlisi değer sahibidir; mükemmeldir. İlk iki kız birinci ve ikinci sırayı üçüncü kızla karşılaştırılmak üzere ve böylece de “iyi”yle “kötü”nün karşılaştırılması için işgal ederler yalnızca. Bu makalede, biz masallardaki üçüncü kız’ın neden ve nasıl sahnenin önüne konduğunu ortaya koymaya çalıştık. Bunu yapmak için, Algirdas Julien Greimas’ın Eyleyensel çizgesine, masalın temel yapı ve anlamını açığa çıkarmak içinse göstergebilimsel dörtgen modeline başvurduk. Madame Jeanne-Marie Leprince de Beaumont tarafından yazılmış olan “Güzel ve Çirkin” örneği üzerinden durumun diğer tüm benzerleri için de aynı olduğunu belirttik.
Birincil Dil | Fransızca |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 2 |
Adres: Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi 07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE | E-Posta: mjh@akdeniz.edu.tr |