Voleybolcularda Duygusal Zeka İle Örgütsel Bağlılık İlişkisinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 4, 3746 - 3763, 15.10.2019

Tolga Kaan Bahadır

https://doi.org/10.33206/mjss.547232

Cited By: 1

Öz

Bu
araştırma, bayan voleybol takım oyuncularının duygusal zekâ ve örgütsel
bağlılıklarını arasındaki ilişkiyi bazı değişkenler açısından incelemek
amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmanın denek grubunu 16-32 üstü yaş aralığındaki
Türkiye sultanlar liginde yer alan Galatasaray, Beşiktaş, Eczacıbaşı, Vakıfbank
ve Fenerbahçe spor kulübünde oynayan 104 bayan sporcular oluşturmaktadır.

      Bu
araştırma voleybolcuların demografik bilgilerinin yanı sıra “Duygusal Zekâ
Ölçeği” ve “Örgütsel Bağlılık Ölçeği” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır.
Verilerin analizinde frekans(n) ve yüzde(%) değerleri
hesaplanmıştır.
Ayrıca araştırmada değişkenler arasındaki farkı bulabilmek amacıyla bağımsız T-testi, Varyans analizi
ve korelasyon (r istatistiği) testleri yapılmıştır. Araştırmanın anlam düzeyi
p< 0,05 ve p< 0,01 olarak kabul edilmiştir. Araştırma sonucunda ücret
yeterliliğinin örgütsel bağlılığın alt konularından olan duygusal bağlılık
arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Ayrıca voleybolcuların duygusal zekaları
ile örgütsel bağlılık durumları arasındaki korelasyon sonuçlarında anlamlı
farklılıklar bulunmuştur. Bununla beraber demografik bilgilerle alakalı yaş, oynadığı
voleybol yılı, şuan kulübünde oynadığı yıl ve eğitim durumu ile alakalı
sporcuların duygusal zeka ve örgütsel bağlılık durumları arasındaki korelasyon
sonuçlarında da anlamlı farklılıklar görülmüştür.

Bu
araştırmanın genel sonuçlarının,  başta
Türkiye Voleybol Federasyonu olmak üzere profesyonel bayan voleybol takımlarını
yöneten teknik ve idari ekiplerin, 
voleybolcularının duygusal zekâ ve örgütsel bağlılık düzeylerini
arttırıcı çalışmalar yapmasında rehber olması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Voleybol, Duygusal Zeka

The Investigatıon Of The Relationship Between Emotional Intelligence and Organizational Commitment On Some Variables in Volleyball Players

Öz

This study was conducted to examine the relationship between the emotional intelligence and the organizational devotion of women volleyball team players with regards to some variables. The participants of this study are 104 sportswomen who are currently playing in the teams Fenerbahçe, Galatasaray, Vakıfbank, Eczacıbaşı, Beşiktaş and whose ages range from 16 and 32. This study was used as a medium to collect some data about volleyball players‟ emotional intelligence and organizational devotion as well as their demographic status. Frequency and percentage rates were calculated during the process of analyzing the data. Furthermore, independent t-test, variance analysis and correlation tests were implemented in this research with the aim of finding a difference between the variables. p< 0.05 and p< 0,01 was considered as this research‟s reliability scale. The results of this study shows that negative correlation between the emotional intelligence and the emotional devotion of the volleyball players. Moreover, the negative correlation between the demographic status of the platers which includes their age, the amount of time they spent playing volleyball, the amount of time they spent playing in their current team, their educational status and their emotional intelligence and organizational devotion brought about a substantial difference. It is expected that this research will be a guide especially for Turkish Volleyball Federation and for technical and administrative teams that are responsible for managing professional woman volleyball teams to work more on the practices that increase the level of volleyball players‟ emotional intelligence and organizational devotion.

Anahtar Kelimeler

Volleyball, Emotional intelligence, Organizational commitment

Kaynakça

• Adiloğulları, İ. (2011). Profesyonel Futbolcularda Duygusal Zeka ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Allen N. J, Meyer J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63:1–18.
• Biçer T. (1997). Yaşamda ve Sporda Doruk Performans. Sistem Yayıncılık., İstanbul, s.4,5,7.
• Biçer T.(2006). Şampiyonluğun Psikolojisi. Beyaz Yayınları.;İstanbul, s.11,27,29,36.
• Canbulat S. (2007). Duygusal Zekânın Çalışanların İş Doyumu Üzerindeki Etkisinin Araştırılması. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, ( Danışman: Yrd. Doç. Dr. Bülent Bayat).
• Carson, K. D. ve Bedian, A.G. (1994). Career Commitment: Construction of a Measure and Examination of Its Psychometric Properties. Journal of Vocational Behavior, 44, 237-262.
• Ceylan Ö. (2002). Ödül Yönetiminin Çalışanlarda İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Yaratmadaki Rolü ve Bir Uygulama. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Deniz Börü).
• Erdoğdu, M.Y. ve Kenarlı, O. (2008). Duygusal Zekâ ile Akademik Başarı Arasındaki İlişki. Millî Eğitim Dergisi, 178, 297-310
• Epstein, R. (1999). The Key to Our Emotions. Psychology Today, 32(4).
• Güllüce A.Ç. (2006). Mesleki Tükenmişlik ve Duygusal Zekâ Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum, (Yrd. Doç. Dr. Ömer Faruk İşçan).
• Gürbüz S, Yüksel M (2008). Çalışma ortamında duygusal zekâ: iş performansı, iş tatmini, örgütsel vatandaşlık davranışı ve bazı demografik özelliklerle ilişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (2), 174-190.
• İnce M, Gül H (2005), Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Çizgi Kitapevi Yayınları., İstanbul, s.13-39.
• Konter E. (2002). Ortega, Nouma, Ergün, www.hürriyetim.com
• Lam L.T, Kırby S. L. ( 2002 ). Is emotional intelligence an advantage? An exploration of the ımpact of emotional and general intelligence on individual performance. The Journal of Social Psychology, s.142, 134.
• Mowday R.T, Porter L.W. and Steers R. M. (1982). Employee-organization linkages: The psychology of commitment absenteeism and turnover. Academic Press., New York, p.24.
• Mowday R., Steers R. and Porter L. 1979. The measure of organizational commitment. Journal of Vocational Behaviour. 14(2): 224-7.Ölçüm, Ç, M. (2004).Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 1.Basım, Ağustos 107.
• Özyer, K. (2004). Duygusal Zekâ İle Örgütsel Bağlılık ve Bağlılığın Alt Formları Arasındaki İlişkilerin Saptanmasına Yönelik Ampirik Bir Çalışma. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Öznur Aşan).
• Serdengeçti, C. (2003). I. II. III. Ligdeki profesyonel futbolcuların duygusal zekâ düzeylerinin başarıya etkisi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
• Wıener Y. (1982). Commitment in organization a normative view. Academy of Management Review, Vol. 7, No. 3, 418–428.
• Yalçın A, İplik F.N. (2005). Beş yıldızlı otellerde çalışanların demografik özellikleri ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 14, Sayı: 1: 395–412.