Öz
En önemli yaygın eğitim kurumlarından birisi olan halk eğitim merkezleri, halka bilgi ve beceri kazandırmak, davranış geliştirmek ve halkın toplumsal, kültürel ve ekonomik kalkınmasına eğitim yoluyla rehberlik etmek amacıyla yurt genelinde faaliyet göstermektedir. Halk eğitimi merkezleri her vatandaşın ilgi, istek, yetenek ve beklentilerine yönelik; mesleki, sosyal, toplumsal, ekonomik, sportif ve kültürel alanlarda ücretsiz olarak düzenlediği kurslarla il, ilçe ve köyler başta olmak üzere eğitim odalarında, ceza ve ıslahevlerinde, rehabilitasyon merkezlerinde, hastanelerde, kamuya ve özel kuruluşlara ait işyerlerinde, örgün eğitim kurumlarına ait binalarda ve bunların dışında ihtiyaç duyulan diğer yerlerde halka eğitim hizmeti götürmektedir. Halk eğitim merkezleri halkın ihtiyaç ve beklentileri doğrultusunda çok farklı alanlarda eğitim kursları açabilmektedir. İl bazlı kurs sayıları, kursların etkililik verimlilik ve işe vurukluluk açısından analizi oldukça önemlidir. Bu araştırma Elazığ İl genelinde 2022 yılında açılan kurs sayıları ve kursların etkili ve verimli olma durumlarının irdelenmesi bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Nitel araştırma yöntemi ile desenlenen bu araştırmada veri toplama aracı olarak doküman analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre Elazığ ilinde 2022 yılında 3688 kurs açıldığı, kursların büyük oranda tamamlandığı, kurslardan yararlanan kursiyer sayısının oldukça fazla olduğu, kurslara en fazla kadın kursiyerlerin katıldığı ortaya çıkmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atkinson, P. A. & Coffey, A. (1997). Analysing documentary realities. D. Silverman (Edt.) Qualitative research: Theory, method and practice, London: Sage Publication.
- Ayanoğlu, Ç., Günerhan-Sadık, A., Sadık, O. S., ve Erbaş, Y. H. (2023). Halk eğitimi merkezi kursiyerlerinin yetişkin eğitimi memnuniyeti üzerine bir araştırma, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 19(1), 29-50.
- Celep, C. (2003). Halk Eğitimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Duman, A. (2007). Yetişkinler Eğitimi.(2. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
- Geray, C. (2002). Halk Eğitimi. Ankara: İmaj Yayınevi.
- Gür, Y. Ve Kurt, A. (2011). Türkiye’de ailelerin eğitim ihtiyaçları. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 12(7),33-61
- Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, (2018, Eylül).
- Resmi Gazete (Sayı: 30474 (Mükerrer). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/ 2017/01/20170106M1-1.htm
- İrdem, E. (2016). İŞKUR tarafından düzenlenen mesleki eğitim kursları itibariyle aktif işgücü piyasası politikalarının etki değerlendirmesi(Yayınlanmamış uzmanlık tezi). Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Ankara: Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü,
- MEB, (2010).Yaygın Eğitim Kurumları Yönetmeliği. Ankara.
- MEB, (2014).Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi ve Eylem Planı (2014-2018). Ankara.
- MEB (2023). e-yaygın. Erişim adresi: https://e-yaygin.meb.gov.tr/. 20 Kasım 2023 tarihinde erişim sağlandı.
- Merriam, S. B. (2009). Qualitative research. A guide to design and implementation. San Francisco: John Wiley-S
- Özoğul, S. (2003), Halk Eğitim Merkezlerinde Uygulanan Genel Kültür Programlarında Model Oluşturmaya Yönelik Bir Çalışma: Beşiktaş Halk Eğitim Merkezi Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yin, R. K. (1994). Case study research: Design and methods. Thousand Oaks: Sage.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Kütüphane ve Bilgi Çalışmaları (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Aralık 2023 |
| Kabul Tarihi | 25 Aralık 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
.