Technical characteristics of pear-growing farms: A case of Korkuteli district of Antalya province

Yıl 2021, , 63 - 74, 19.04.2021

Fidan Merve Kart , Mevlüt Gül

https://doi.org/10.37908/mkutbd.787660

Öz

Aims: In this study, it was aimed to determine the input and cultural processes used by agricultural enterprises engaged in pear production in Antalya province Korkuteli district.

Methods and Results: Within the scope of the research, primary data were obtained from 96 pear farms by face to face questionnaire method. The research data belonged to the 2018 production period. In the study, the knowledge of the producers on pear production, the varieties they grow, the number of trees, the cultural processes they applied, the use of inputs and the diseases and pests that were most affected were determined. The farms were grouped by pear area. The obtained findings were given in cross tables. The interviewed producers had 27.75 years of experience in agriculture and 22.93 years of experience in pear production. More than half of the producers (52.21%) reported a high level of knowledge on pear cultivation. A significant portion of the farmers (74.04%) stated that they are not satisfied with pear cultivation. In the region where the study was conducted, almost all of the producers (93.75%) were applying the classical breeding system. It was determined that 48.56% of the pear area of the farmers interviewed in the research area was Korkuteli Karyağdı variety and 28.13% Margarite variety. It was determined that the most important disease was fire blight, and the most important pest was pear psyllid. It was calculated that the interviewed enterprises used 45.71 kg of nitrogen, 35.46 kg of phosphorus and 10.04 kg of potassium per decare in pear production. In addition, the average amount of fungicide per decare used in pear production was 1182.26 g, insecticide amount 403.90 g and herbicide amount was calculated as 166.73 g.

Conclusions: It was determined that the producers in the region have a high level of experience and knowledge in pear production. On the other hand, satisfaction levels were expressed low. The reasons for this were the increases in the prices of input elements over the years and the volatility of the product price. There were high amounts of input usage levels. In this respect, producers should be made more conscious about input usage, time, amount and application method.

Significance and Impact of the Study: The limited studies on the technical characteristics of pear production increase the originality of this study. Various technical applications of farmers have been presented to the relevant researchers. In this respect, it will also provide an idea about where the improvements in technical structure should be in pear production.

Anahtar Kelimeler

Antalya, Korkuteli, pear, technical characteristics, cultivation

Armut işletmelerinin teknik özellikleri: Antalya ili Korkuteli ilçesi örneği

Öz

Amaç: Bu çalışmada, Antalya ili Korkuteli ilçesinde armut üretim faaliyeti yapan tarım işletmelerinin bu üründe kullandıkları girdi ve kültürel işlemlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem ve Bulgular: Araştırma kapsamında birincil veriler yüz yüze anket yöntemiyle 96 adet armut işletmesinden elde edilmiştir. Araştırma verileri 2018 üretim dönemine aittir. Çalışmada üreticilerin armut üretimine ilişkin bilgileri, yetiştirdikleri çeşitler, ağaç sayıları, uyguladıkları kültürel işlemler, girdi kullanımı ve en fazla etkilendiği hastalık ve zararlılar tespit edilmiştir. İşletmeler armut alanına göre gruplandırılmıştır. Elde edilen bulgular çapraz tablolar ile verilmiştir. Görüşülen üreticilerin bitkisel üretimde deneyiminin 27.75 yıl, armut üretiminde deneyimi ise 22.93 yıldır. Üreticilerin yarıdan fazlası (%52.21’i) armut yetiştiriciliği konusunda bilgi düzeylerinin yüksel seviyede bildirmiştir. Çiftçilerin önemli bir kısmı (%74.04’ü) armut yetiştiriciliğinden memnun olmadıklarını ifade etmiştir. Çalışmanın yapıldığı bölgede üreticilerin tamamına yakını (%93.75’i) klasik yetiştiricilik sistemi uygulamaktadır. Araştırma bölgesinde görüşülen işletmelerin armut alanının %48.56’sını Korkuteli Karyağdı çeşidi, %28.13’ünü ise Margarit çeşidi oluşturduğu belirlenmiştir. En önemli hastalığın ateş yanıklığı, en önemli zararlının armut psillidi olduğu saptanmıştır. Görüşülen işletmelerin armut üretiminde dekar başına ortalama 45.71 kg azot, 35.46 kg fosfor ve 10.04 kg potasyum kullandıkları hesaplanmıştır. Bunun yanı sıra armut üretiminde kullanılan dekara ortalama fungusit miktarı 1182.26 gr, insektisit miktarı 403.90 gr ve herbisit miktarı ise 166.73 gr olarak hesap edilmiştir.

Genel Yorum: Bölgede ele alınan üreticilerin armut üretiminde deneyim sürelerinin ve bilgi düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır. Buna karşın memnuniyet düzeyleri düşük ifade edilmiştir. Bunun nedenleri yıllar itibariyle girdi unsurlarının fiyatlarındaki yükselmeler ve ürün fiyatının oynaklığı olarak ifade edilir. Girdi kullanımı düzeylerinde yüksek miktarlar söz konusudur. Bu açıdan üreticiler girdi kullanımı, zamanı, miktarı, uygulama şekli gibi konularda daha fazla bilinçlendirilmelidir.

Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Armut üretiminin teknik özellikleri ilgili çalışmalar oldukça sınırlı olması bu çalışmanın özgünlüğünü arttırmaktadır. İlgili araştırmacılara çiftçilerin çeşitli teknik uygulamaları sunulmuştur. Bu açıdan armut üretiminde teknik yapıdaki iyileştirmelerin hangi noktalarda olması gerektiğinin üzerinde de düşünce sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Antalya, Korkuteli, armut, teknik özellikler, yetiştiricilik

Teşekkür

Bu araştırma Fidan Merve KART'ın Yüksek Lisans Tez çalışmasının bir bölümüdür.

Kaynakça

• Davis PH (1972). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 4. Edinburgh, Edinburgh University Press, pp. 135–136, 162–163.
• Erbaşlar Ö (2014). Bursa İli Armut Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Ekonomik Analizi. (Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü)
• Gürel S (2013). Bursa Yöresinde Armut Plantasyonlarında Görülen Mikro Besin Elementleri (Fe, Zn ve B) Noksanlıklarının Teşhisi ve Giderilmesi. (Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü)
• MAREM 60, (2014). Armut Yetiştiriciliği Yayını. MAREM, I. Baskı, Isparta.
• MEGEP, 2009. Bahçecilik, Armut Yetiştiriciliği. Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi Yayınları, 24-26s, 36 s, Ankara.
• Özçağıran R, Ünal A, Özeker E , İsfendiyaroğlu M (2004). Ilıman İklim Meyve Türleri. Yumuşak çekirdekli meyveler, 2, 200.
• Yamane T (2001) Basic Sampling Methods. Translators: A. Esin, M.A. Bakır, C. Aydın, E.Gürbüzsel, Publishing of Literatür, No: 53, İstanbul.