Mardin’de Buğday Ürününe Karışan Yabancı Ot Tohumlarının Belirlenmesi

Yıl 2015, Cilt: 20 Sayı: 1, 23 - 30, 04.06.2015

Özkan Gökalp İlhan Üremiş

Öz

Mardin ili buğday yetiştirilen alanlarda yapılan çalışmalarda; buğday ürününe karışan; 16 familyadan 34 cinse ait 27 tür yabancı ot tohumu belirlenmiş olup, en fazla yabancı ot türü Poaceae familyası içerisindedir. 1 kg buğday içerisindeki ortalama yabancı ot tohum sayısı 973.05 adet, ağırlık ve karışım oranı ise 15.16 g ve % 1.52’dır. Saptanan yabancı ot türleri arasında ilk sırayı 194.69 adet ile A. sterilis almakta, bunu S. arvensis (191.69), G. tricornutum (73.95), S. halepense (55.78) ve Silybum marianum (L.) Gaertner (51.96) izlemektedir. Ağırlık olarak bakıldığında ilk sırada A. sterilis (4.30 g ve % 0.43) yer alırken bunu S. marianum (1.92 ve % 0.19), Hordeum murinum L. (1.18 ve % 0.12), S. arvensis (0.96 ve % 0.09),  Vicia sp. (0.82 ve % 0.08) tohumları takip etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Mardin, Buğday, Yabancı ot tohumu, Ürüne karışma

Kaynakça

• Acıbuca V, 2010. Mardin ilinde makarnalık buğday üretim ekonomisi. Yüksek Lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Amerg E, 1956. Weed control research and development in Sweden. Ref. Brit. Weed
• Cont. Conference, Blackpool, Sweden. Anonim, 2009. Mardin Tarım Master Planı, Mardin.
• Baş A, 2011. Doğu Karadeniz bölgesinde buğday ürününe karışan yabancı ot tohumlarının tespiti ve dağılışları. Yüksek
• Lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya. Brenner WG, 1938. Beitrage zur kenntnis des sortiervor gangesbei der sichtung ven saatgetreide Reichskuratorium
• Landwirtsch. Schr. Berlin, Germany, 13-38. Technik i.d. Göksel N, 1956. Türkiye hububatında rastlanan önemli yabancı ot tohumlarının anatomik yapıları üzerinde araştırmalar. Ankara
• Müdürlüğü, Ziraat Vekalet, Yayınları, 143s, Ankara. Enstitüsü Güncan A, 1980. Anadolu’nun Doğusunda
• Buğday Ürününe Karışan Yabancı Ot Tohumları, Bunların Yoğunlukları ve Önemlilerinin Toplulukları Üzerinde Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü, 48s., Erzurum. Bitki Güncan A, 1982. Erzurum yöresinde buğday ürününe tohumlarının çimlenme biyolojisi üzerinde araştırmalar. Atatürk Üniversitesi, Ziraat
• Fakültesi Yayın No: 270, 64s., Erzurum. Güncan A ve Boyraz N, 2001. Anadolu’nun batısında buğday ürününe karışan yabancı ot tohumları ve yoğunlukları. Selçuk
• Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (26) 161-172. Güncan A, 2002. Anadolu’nun doğusunda
• Kantarcı Z, 2004. Kahramanmaraş, Adıyaman ve Gaziantep illerinde buğday ürününe karışan belirlenmesi üzerine araştırmalar. Yüksek
• Lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş. ot tohumlarının Karaca M, 2010. Yatık gökbaş (Centaurea depressa Bieb.) ve kokarot (Bifora radians Bieb.)’un bazı biyolojik özellikleri ve konya yöresinde buğdayda ekonomik zarar eşiklerinin tespiti. Doktora tezi, Selçuk
• Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya. Karaca M ve Güncan A, 2009. Yabani çavdar
• (Secale cereale L.)’ın bazı biyolojik özellikleri ve Konya ilinde buğday ürününe karışma oranının belirlenmesi. Türkiye III. Bitki Koruma Kongresi (15-18 Temmuz 2009, Van) Bildiriler, 268.
• Koch W, 1970. Einfluss von ummeltfaktoren auf die samenphase annualler unkrauter in besondere unter dem gesichtspunktder unkrautbekampfung. Universitat Stuttgart, Germany. Arbeiten der 50, Hohenheim, Band
• Kordali Ş, 2002. Bayburt ili arpa, buğday, mercimek ve şekerpancarı tarlalarında görülen topluluk tohumlarının ürüne karışma oranları üzerinde araştırmalar. Doktora tezi, Atatürk Enstitüsü, Erzurum. yoğunlukları, oluşturma durumları ve Üniversitesi, Fen Bilimleri
• Kordali Ş ve Zengin H, 2007. Bayburt ili buğday ekim alanlarında bulunan yabancı otların rastlama sıklığı, yoğunlukları ve topluluk saptanması. Atatürk Üniversitesi Ziraat
• Fakültesi Dergisi, 38 (1) 9-23. Kuntay S, 1944. Türkiye hububat mahsulu içinde tohumları bulunan yabancıotlar üzerinde araştırmalar. T.C., Ziraat Vekaleti,
• Neşriyat Müdürlüğü, No: 582, 126s., Ankara. Özer Z, 1984. Yazlık arpadaki yabani hardal
• (Sinapis arvensis L.) tohumlarının hasat çeşidine bağlı olarak dane ve sapa karışma olasılıkları Cumhuriyet Üniversitesi, Fen Bilimleri Dergisi, 2 (1) 3-10. bir araştırma. Özkil M, 2003. Trakya bölgesinde selektörden önce ve sonra buğday ürününe karışan yabancı yoğunluklarının
• Lisans tezi, Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ. ve belirlenmesi. Yüksek Pamukoğlu Z, 2011. Kahramanmaraş kırmızı biber alanlarında sorun olan yabancı otlar ve bunlarla mücadelede kritik periyodun belirlenmesi.
• Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş. Petzoldt K, 19 Wirkung des maehdrusfahrens auf die verunkrutung. Landtechnik, München, Germany, 10, 445- 4
• Sırma M, 1997. Tokat yöresinde tohumluk buğdayda selektörden önce ve sonra ürüne karışan yabancı ot tohumlarının ve yoğunluklarının belirlenmesi. Türkiye II.
• Herboloji Kongresi (1-4 Eylül 1997, Ayvalık & İzmir) Bildiriler, 279-284
• Tepe I, 1998. Van’da buğday ürününe karışan yabancıot tohumlarının yoğunluk ve dağılımları. Türkiye Herboloji Dergisi, 1 (2) 1
• TMO, 2009. Hububat Sektör Raporu, 2008- 2009, Ankara.
• Tursun N, 1995. Sivas ve yöresinde hasat şekline bağlı olarak buğday ürününe karışan yabancı ot tohumları üzerinde araştırmalar.
• Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat. Lisans tezi, Uluğ E, Kadıoğlu İ ve Üremiş İ, 1993.
• Türkiye’nin Yabancı Otları ve Bazı Özellikleri. T.K.B. Adana Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü, Yay. No: 78, 513s., Adana. Zengin H, 1996. Erzurum ve ilçelerinde yazlık buğday ürününe karışan yabancı ot tohumları araştırmalar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi üzerinde Dergisi, 27 (3) 411-4