Yaklaşık yirmi yıl önce, göçmen filmlerinin sıklığının artmaya başlamasıyla birlikte “göçmen sineması” belli bir grup filmi tanımlayan jenerik bir kavram olarak tartışmalara girdi. Avrupa’nın genişleyen ve derinleşen birliğinin getirdiği iyimser hava, çok kültürlülüğün bir değer olarak kabul görmesi ve ulus devlet fikrinin sorgulanması bu kategorinin tanınmasında yardımcı oldu. Ulusal sinemaların katı gölgesi ortadan kalktığında, ulus-aşırı, göçmen, diasporaya ilişkin filmler ve çoğulcu kimlik pratikleri görünür hale geldi.
Bugün Avrupa kimliği, yükselen aşırı sağ, Avrupa şüpheciliği, Yunanistan’da başlayıp başka ülkelere yayılma işaretleri veren ekonomik çöküntü, istikrarsızlaşan çevre coğrafyalar ve sığınmacı akını karşısında darbe yerken birleşik Avrupa fikrinin gerisindeki iyimser kozmopolitan zemin güç kaybediyor. 1990’ların refah Avrupası ve güçlü Avrupalı kimliği döneminin öncelikleri değişirken göçmen filmleri de dönüşüyor. Filmlerin odağı göçmen topluluklardan sığınmacılara kayarken bu çalışma ‘göçmen sineması’ kavramının geçerliliğini sorgulamayı amaçlıyor
Göçmen sineması sığınmacılar ulusal sinema Avrupalı Avrupa Kalesi
Almost two decades ago, along with the increasing frequency of migrant films, ‘migrant cinema’ as a generic domain entered into the discussions. The optimism brought by extending and deepening union of Europe, growing acceptance of multiculturalism as a merit and new concerns on the idea of nation-state helped migrant cinema to be embraced as a category. In the wake of the disruption of the thick shades of national cinemas, transnational, migrant, diasporic films and pluralist practices became visible.
While European identity is smitten by the rise of far-right, Euro-skeptics, economic depression which hit Greece and tend to spread, destabilized neighboring regions, and the influx of asylum seekers, the optimistic cosmopolitan ground for the idea of a united Europe is losing power. Today changing priorities of 1990’s welfare Europe and emphasized European identity transform migrant films, as well. As the focus slides from migrant communities to asylum seekers, this work aims to question the validity of the term ‘migrant cinema’.
migrant cinema asylum seekers national cinema European fortress Europe
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler (Tema) |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2015 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2015 |
Kabul Tarihi | 1 Haziran 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 2 Sayı: 1 - Göç |