In recent years, the political and academic discourse focusing on the economic potential of creative cultural industries is raising. The idea of creative culture industries which focuses on creativity and symbol production instead of material production presented as a source of prosperity for developing countries. It is claimed that individuals are set free from the routine working life by creative work, which offer flexible and independent work opportunities. At first glance, this change, which is considered to liberate the industrial revolution from the control measures, contains insecurities that burden the responsibility of learning and employment to the individual. The creative labor debate at the center of the creative economy involves the development of an individual's talent set on the one hand and the critique of these risks on the other. This study examines whether the sector dynamics in Turkey developed creative labour by means of online survey method and qualitative analysis. At the same time, aims to reveal the extent of the characteristics in the international literature. The similarities and differences with international literature have been discussed on subjective experiences related to precarious working conditions in Turkey.
creative work creative labour precarity creative cultural industries
Son yıllarda yaratıcı kültür endüstrilerinin (YKE) ekonomik potansiyelini merkeze alan politik ve akademik söylem yaygınlaşmaktadır. Gelişmekte olan ülkelere bir refah kaynağı olarak sunulan yaratıcı kültür endüstrileri düşüncesi, maddi üretim yerine yaratıcılık ve sembol üretimini odağa alır. Yaratıcı çalışmanın bireyleri rutin çalışma yaşamından kurtararak esnek ve serbest çalışma imkânları sunduğu iddia edilir. İlk bakışta çalışanı sanayi devriminin kontrol tedbirlerinden özgürleştirdiği düşünülen bu değişim, öğrenme ve istihdam sorumluluğunu bireye yükleyen güvencesizlikler barındırır. Yaratıcı ekonominin odağındaki yaratıcı emek tartışması bir yandan bireyin yetenek setini geliştirmeyi diğer yandan da söz konusu risklerin eleştirisini içerir. Bu çalışma Türkiye’de sektör dinamiklerinin yaratıcı emeği oluşturup oluşturmadığını anket yöntemiyle saha araştırması ve nitel veri analizi üzerinden incelemektedir. Aynı zamanda uluslararası alan yazındaki karakteristiklerin Türkiye’de ne ölçüde görüldüğünü ortaya çıkarmayı amaçlar. Türkiye’de preker çalışma koşullarına ilişkin öznel deneyimlerin uluslararası alan yazın ile benzeştiği ve ayrıştığı noktalar tartışılmıştır.
Yaratıcı iş yaratıcı emek prekerlik yaratıcı kültür endüstrileri
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler (Tema) |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 21 Eylül 2018 |
Kabul Tarihi | 15 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 2 - Yaratıcı Endüstriler ve Yaratıcı Emek |