WATCHING POSTMODERNISM ON NETFLIX: STRANGER THINGS FROM INTERTEXTUALITY TO NOSTALGIA

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2 - İletişim Çalışmalarında Yeni Yaklaşımlar, 314 - 333, 31.12.2020

Yasemin Özkent

https://doi.org/10.17572/mj2020.2.314333

Cited By: 1

Öz

In this study, Netflix original series Stranger Things (2016- ) is analyzed based on the concepts of intertextuality and nostalgia, which are widely used in postmodern narratives. That the intertextuality in the series makes use of nostalgia to reach the world of certain texts enabled the use of these two concepts within this study. Stranger Things pictures the 1980s with its plot, theme, characters, and visual arrangements, in a sense it presents a collage of the series and films of the 1980s which were the popular culture products of the time. The objective of the study is to suggest that the Netflix original content was fed more by intertextual connections and a pastiche of nostalgic motives, parallel to the developing technology. Therefore, the study is important in that it tries to exemplify the expansion of postmodern narrative in new television media based on the intertextuality theory. In the study, the values system of the postmodern narrative is used with a descriptive attitude. The functioning of intertextual relationships is based on Roland Barthes’ approach that the themes forming the text are interpreted by the audience. The approaches of Fredric Jameson, Linda Hutcheon, and Svetlana Boym are used for reconstruction of the images of the past through the concepts of nostalgia and pastiche. In this context, the study argues that intertextuality and nostalgia are consciously included in the series in order to establish a link between the old and the new. The series is one of the successful examples of postmodern narrative with its thematic and stylistic orientations.

Anahtar Kelimeler

Postmodernism, postmodern narrative, intertextuality, nostalgia, Stranger Things

POSTMODERNİZMİ NETFLIX’TEN SEYRETMEK: METİNLERARASILIKTAN NOSTALJİYE STRANGER THINGS

Öz

Bu çalışmada Netflix orijinal dizisi Stranger Things (2016- ), postmodern anlatının ana özelliklerinden metinlerarasılık ve pastiş aracılığıyla gerçekleşen nostalji kavramlarından yola çıkılarak analiz edilmektedir. Dizide yer alan metinlerarasılığın bir takım metinlerin dünyasına erişirken nostaljiyi aracı kılması, çalışmada iki kavram üzerinde durulmasına yol açmıştır. Stranger Things konusu, izleği, karakterleri ve görsel düzenlemeleri itibariyle 1980’li yıllara öykünmekte, bir bakıma 80’li yılların popüler kültür ürünlerinin, dizi ve film evreninin kolajını yapmaktadır. Çalışmanın amacı Netflix orijinal içeriğinin, gelişen teknolojiye koşut olarak metinlerarası ilişkilerden ve nostaljik motiflerden daha fazla beslendiğini ortaya koymaktır. Bu bakımdan çalışma, metinlerarasılık teorisi temelinde postmodern anlatının yeni televizyon mecralarındaki yayılımını örneklemek açısından önemlidir. Çalışmada betimleyici bir tutumla postmodern anlayışın değerler dizgesinden faydalanılmıştır. Sonuç olarak metinlerarası ilişkilerin ve nostaljinin metne çoğulcu ve kaotik bir bir yapı sağlamak amacıyla bilinçli bir şekilde eklemlendiği, eski ve yeni arasında bağ kurarak izleyicide haz duyumunu ortaya çıkardığı bulgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

postmodernizm, postmodern anlatı, metinlerarasılık, nostalji, Stranger Things

Kaynakça

• Aktulum, K. (2000). Metinlerarası İlişkiler. Ankara: Öteki Yayınevi.
• Anderson, P. ve Meiksins W. E. Modernizm, Postmodernizm ya da Kapitalizm. (A. T. Erdağı ve Ç. Ünal, Çev.). İstanbul: Bilim Yayıncılık.
• Aydemir, Ş. (2019). Stranger Things 3. Sezon: Duvarın Altında Kalmak!. Altyazı Dergisi. Erişim https://altyazi.net/gozecarpanlar/stranger-things-3-sezon-duvarin-altinda-kalmak/
• Bauman, Z. (2000). Postmodernlik ve Hoşnutsuzlukları. (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bakhtin, M. (2001). Karnavaldan Romana: Edebiyat Teorisinden Dil Felsefesine Seçme Yazılar. (C. Soydemir, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Best, S. ve Kellner, D. (2011). Postmodern Teori Eleştirel Soruşturmalar. (M. Küçük, Çev). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Boym, S. (2009). Nostaljinin Geleceği. (F. B. Aydar, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Büyükdüvenci, S. ve Öztürk S. R. (2014). Postmodernizm ve Sinema. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Calhoun, C. (1993). Postmodernism as Pseudohistory. Theory, Culture and Society, 10 (1), 75-96.
• Eagleton, T. (2011). Postmodernizmin Yanılsamaları. (M. Küçük, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Ecevit, Y. (2001). Türk Romanında Postmodernist Açılımlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Fuery P. (2000). New Developments in Film Theory. New York: St. Martin’s Press.
• Fludernik, M. (2005). Histories of Narrative Theory (II): From Structuralism to the Present, James Phelan & Peter J. Rabinowitz (Ed.), içinde, A Companion to Narrative Theory (s. 36-60). Oxford: Blackwell Publishing.
• Hall, S. (1995). Yeni Zamanların Anlamı. (A. Yılmaz, Çev.). Stuart Hall ve Martin Jacques (Der.), içinde, Yeni Zamanlar, (s. 105-127). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin Durumu Kültürel Değişimin Kökenleri. (S. Savran, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Hutcheon, L. ve Valdes, M. J. (2000). Irony, Nostalgia and Postmodern: A Dialogue. Poligraphias 3 (1998-2000), 18-41.
• Hutcheon, L. (2004). A Poetics of Postmodernizm: History, Theory Fiction. Routledge Taylor & Francis Group: Londra & New York.
• Huyssen, A. (1993). Postmodernin Haritasını Yapmak. (M. Küçük, Çev.). Mehmet Küçük (Der.), içinde, Modernite Versus Postmodernite (s. 107-131). Ankara, Vadi Yayınları.
• Jameson, F. (2011). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı. (N. Plümer ve K. Gölcü, Çev.). Ankara: Nirengi Kitap.
• Lovecraft, H. P. (2004). Toplu Eserleri 3. (H. F. Nemli, Çev.). Ankara: Dost Yayınevi.
• Lyotard, J. F. (1997). Postmodern Durum. (A. Çiğdem, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları.
• Marshall, G. (2005). Sosyoloji Sözlüğü. (O. Akınhay ve D. Kömürcü, Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Menteşe, O. B. (1992).Sanat’da Modernism’den Postmodernism’e. Ceylan Ertem (Haz.), içinde, Littera Edebiyat Yazıları, C III, Ankara: Karşı Yayınları.
• Mollet, T. (2019). Demogorgons, Death Stars and Difference: Masculinity and Geek Culture in Stranger Things. Refractory, 31. ISSN 1447-4905.
• Opperman, S. (1992). Postmodern Romanda Değişen Anlatım Biçemi ve ‘Gerçeklik’ / ‘Yazı’ İkilemi, Ceylan Ertem (Haz.), içinde Littera Edebiyat Yazıları, C III, Ankara: Karşı Yayınları.
• Rosenau, P. M. (1998). Postmodernizm ve Toplum Bilimleri. (T. Birkan, Çev.). İstanbul: Ark Yayınları.
• Sardar, Z. (1998). Postmodernism and the Other: The New Imperialism of Western Culture. London: Pluto Press.
• Sarup, M. (2004). Post-yapısalcılık ve Postmodernizm. (A. Güçlü, Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat.
• Stam, R. (2014). Sinema Teorisine Giriş. (S. Salman ve Ç. Asatekin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Stauth G. ve Turner B. S. (1993). Nostalji, Postmodernizm ve Kitle Kültürü Eleştirisi. (M. Küçük, Çev.). Mehmet Küçük (Der.), içinde, Modernite Versus Postmodernite (s. 259-276). Ankara: Vadi Yayınları.
• Şaylan, G. (2016). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi.
• Warhol, R. (2005). Neonarrative or How to Render the Unnarratable in Realist Fiction and Contemporary Film, James Phelan & Peter J. Rabinowitz (Ed.), içinde, A Companion to Narrative Theory (s. 220-232). Oxford: Blackwell Publishing.