KENTLİLİK BİLİNCİNİN OLUŞTURULMASINDA KENT KONSEYLERİNİN ROLLERİ ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 53 - 73, 30.12.2019

Hüseyin Erkul , Pelin Kanten , Hafize Seçtim

Öz

Kentsel yaşam kalitesinin ve kentlilik bilincinin oluşturulmasında kent konseylerinin işlevsel bir role sahip olduğu düşünülmektedir. Kent konseylerinin rollerinin kapsamlı olarak ele alınması ve bu rollerin geliştirilmesine yönelik öneriler sunulmasıyla, kente ilişkin sorunların demokratik platformlarda tartışılmasının kolaylaşması beklenmektedir. Bu doğrultuda, araştırmada kent konseylerinin rollerine ve bu rollerin geliştirilmesine ilişkin önerilerin bir model çerçevesinde sunulması amaçlanmaktadır. Araştırma amacı kapsamında iki farklı ilin kent konseylerinde aktif görev alan 11 kişi ile yapılandırılmış soru formu aracılığıyla mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Mülakatlardan elde edilen veriler MAXQDA nitel veri analizi programı kullanılarak kodlanmış ve kategorize edilmiştir. Kodların ve kategorilerin görselleştirilmesinde frekans analizi, karşılaştırmalı analiz ve ilişki analizlerinden yararlanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, kent konseylerinin rolleri “demokratik katılımın arttırılması”, “kenti sahiplenme ve aidiyet hissinin oluşturulması”, “kente ilişkin raporlarla bilgilendirme çalışmaları”, “kent kültürünün anlaşılmasını sağlamak” “kentsel farkındalık oluşturmak” ve “hemşehrilik hukuku oluşturmak” şeklinde altı ana tema çerçevesinde sınıflandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kentlilik Bilinci, Kent Konseyler

KENTLİLİK BİLİNCİNİN OLUŞTURULMASINDA KENT KONSEYLERİNİN ROLLERİ ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Öz

City councils considered as a functional role on shaping of the consciousness of urbanity and quality of urban life. While determining the roles of city councils effectively and suggested proposal for developing roles, it is expected that to discuss the roles of city councils in the democratic platforms easily. In this context, it is aimed to submit a model within the scope of determining the roles of city council and the developing techniques of these roles. According to the aim of the study, the interviews were completed with the 11 participants who were taking an active role in city councils. Based on the data which were obtained by interviews analyzed using with MAXQDA. In addition, inductive content analysis was used for the analyzing of the data. Therefore, research results indicate that there are several roles of city councils such as “increasing the democratic participation”; “ownership of city”; “creating sense of belonging”; studies for giving information related to the city”; “to provide understanding city culture”; “creating awareness of city”; “creating citizenship law” and these are summarized under the six main theme.

Anahtar Kelimeler

Kentlilik Bilinci

Kaynakça

• ACUNGİL, Y. (2012). “Kentleşme Sürecinde Tokat’ta Kentlilik Bilinci”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, SBE. AKSOY, A. (2016). Geleneksel Devletten Modern Devlete: Sanayi Devrimi ve Kamu Yönetimi Düşüncesinde Değişim. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 2(3), 31-37. BATMAZ, N. Y. ve GÜRER, A. (2016). Kırıkkale İlinin Kentlilik Bilinci Bağlamında Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma, 4. Uluslararası Kentsel ve Çevresel Sorunlar ve Politikalar Kongresi. BAYINDIRLIK ve İSKAN BAKANLIĞI (2009) “Kentleşme Şurası 2009, Kentlilik Bilinci, Kültür ve Eğitim Komisyonu Raporu”, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Kentleşme Şûrası Genel Sekreterliği, Ankara BELLİ, A. ve AYDIN, A. (2017). Kent Kültürü ve Kentlilik Bilincinin Oluşumunda Üniversitelerin Rolü: Mustafa Kemal Üniversitesi Örneği. the Journal of Academic Social Sciences. 39. 422-434. CASTELLS, M., ve HALL, P. (1994). Technopoles of the World: the Making of the 21st Century Industrial Complexes. Routledge, London. DOĞAN, A. (2015). Cemaat ve Siyaset: Siyasal Davranışta Cemaat Üyelerinin Sosyal İlişkileri. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (38), 325-351. ERCOŞKUN, O. Y., AKÜNAL, E. V. Ö., YENİGÜL, S. B.,ve ALKAN, L. (2016). Kentlilik Bilincini Oluşturan Göstergeler ve Kentlilik Bilincini Geliştirme Yolları. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 12 (Özel Sayı 1). ERKUL, H., BAYKAL, T., ve KARA, H. (2013). Kent Konseylerinin Sorunları Üzerine Bir İnceleme: Çanakkale Kent Konseyi Örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (22), 85-105. GEYİK, S. (2010). “Kırdan Kente Göç Sonrası Kentlilik Bilinci: Mevlana Mahallesi Örneği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, SBE. GÖRÜN, M. ve KARA, G. (2018). “Üniversite Öğrencilerinin Kentlilik Bilinci Algısı: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Örneği”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15 (30), 393-409. GÜCLÜ, S. (2002). Kentlileşme ve Göç Sürecinde Antalya'da Kent Kültürü ve Kentlilik Bilinci, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara. GÜVEN, A. (2016). Kent, Kentlileşme ve Kentsel Yönetim İhtiyacı, Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 4(1), 21–30. KARASU, M. A., ÇELİK, M. L., ve ALTIPARMAK, C. (2018). 100 soruda kent Konseyi. Seçkin Yayıncılık, Ankara. KARTAL, K. (1992). Ekonomik ve Sosyal Yönleriyle Türkiye’de Kentlileşme, Adım Yayınları, Ankara. KAYA, E. (2007). Kentleşme ve Kentlileşme.(2. Baskı), Okutan Yayıncılık, İstanbul. KAYAN, A. (2015). Küreselleşmenin Kentler Üzerindeki Etkileri ve Küresel Kentlerin Özellikleriyle İlgili Bir Değerlendirme, Journal of Entrepreneurship & Development/ Girisimcilik ve Kalkinma Dergisi, 10 (1). KELEŞ, R. (1998). Kentbilim Terimleri Sözlüğü, İmge Yayınevi, Ankara. KOCAOĞLU, M. (2015). Yerel Sürdürülebilir Kalkınma ve Kent Konseyleri: Kırşehir Kent Konseyi Örneği Üzerinden Uygulamalı Bir Çalışma, Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11 (Özel Sayı 2), 97-117. KOCAOĞLU, M. ve SERT, S. (2018). Kentsel Sürdürülebilirlik Kavramı ve Kentsel Sürdürülebilirliğin Sağlanmasında Kent Konseylerinin Rolü Üzerine Bir Değerlendirme, Strategic Public Management Journal, 4 (8), 52-61. KOYUNCU, A. (2011). Sosyoloji Kuramlarında Kent. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 0 (25), 31-56. MILES, M, B. ve HUBERMAN, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage. MUTLU, A ve ÖZAYDIN, Ö. (2011). Metropol Kent Samsun’da Kent Kültürü ve Kentlilik Bilinci,, Orta Karadeniz Kalkınma Ajansı Raporu. NİRAY, N. (2002). Tarihsel Süreç İçinde Kentleşme Olgusu ve Muğla Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(9). PEKDEMİR, Ş. (2019). “Türk sinemasında kent simgelerinin gösterimi: İstanbul üzerinden bir değerlendirme”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. PUSTU, Y. (2006). Küreselleşme Sürecinde Kent “Antik Site’den Dünya Kentine”. Sayıştay Dergisi, 60, 129-151. TOPAL, A.K. (2004). Kavramsal Olarak Kent Nedir ve Türkiye'de Kent Neresidir?, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (1), 276-294. TORUNOĞLU, E. (1997). Kentleşme-Çevre Sorunları ve Kentsel Yaşam Kalitesi, Öteki Yayınevi, Ankara. TÜRKMEN, S. ve TEKKANAT, S. (2018). Tarih Boyunca Kent Formlarının Biçimlenişi Üzerine Bir İnceleme, Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10 (4), 107-124. VELİBEYOĞLU, K., ÖZDEMİR, S., BABA, A., ARSAN, Z. D., DURAN, H. E., KAPLAN, A. ve ESETLİLİ, T. (2016). İzmir Küçük Menderes Havzası Sürdürülebilir Kalkınma ve Yaşam Stratejisi. İzmir Büyükşehir Belediyesi, İzmir. YEŞİLDAL, A. (2011). Yerel Demokrasinin Gelişim Sürecinde Kent Konseylerinin İşlevselliği: Kocaeli ve Kartepe Kent Konseyleri Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü