Materyal, Kuram ve Tatbik Çerçevesinde Nazife Aral-Güran Kişisel Arşivi

Yıl 2023, , 138 - 147, 31.05.2023

Nejla Melike Atalay

https://doi.org/10.56074/msgsusbd.1266449

Öz

Türkiye çoksesli müzik alanında üretimleri bulunan piyanist ve besteci Nazife Aral-Güran (1921-1993), ardında müziksel ve yazınsal anlamda geniş bir arşiv malzemesi bırakmıştır. Nazife Aral- Güran’ın yaratım koşullarına odaklanan bir araştırmayla birlikte ise sözü geçen bu materyal bütünü, onun vefatından on altı yıl sonra, bir kişisel arşiv bünyesinde yeniden ele alınıp düzenlenmeye başlanmıştır. Bu makale bir yönüyle bilimsel çalışmalar içinde kişisel arşiv materyallerinin kullanımı üzerine kimi kuramsal yaklaşımlara yer verirken, bir yandan da Nazife Aral-Güran Kişisel Arşivi’nin oluşum aşamalarını; malzemelerin tespitinde, kullanımında ve sınıflandırılmasında izlenen prensipleri ve yaklaşımları materyal ve kuram ekseninde ele almaktadır. Aynı zamanda arşivin korunması, geliştirilmesi, geleceğine ve sürdürülebilirliğine yönelik bazı sorulara da yer vermektedir.

Anahtar Kelimeler

Nazife Aral-Güran, Materyal, Kişisel Arşiv, Aile Arşivleri, Müzik Arşivleri

Nazife Aral-Güran's Personal Archive within the Framework of Material, Theory and Practice

Öz

Pianist and composer Nazife Aral-Güran (1921-1993), who produced in the field of polyphonic music of Turkey, left a vast archival material behind which includes her music and other writings. The organization and filing of this archival material began, sixteen years after her death, as part of a research focusing on Nazife Aral-Güran's creative conditions. This article discusses the stages of establishing Nazife Aral-Güran's personal archive, the principles of detection, usage, and classification of the materials while engaging some of the theoretical approaches for the usage of personal archives in scientific research, hence combining the theory and practice. It also raises some questions on the preservation, development and sustainability of the composer's archive as well.

Anahtar Kelimeler

Nazife Aral-Güran, material, personal archive, contemporary archive studies, family archives

Kaynakça

• Atalay, N. M. (2010). Avniye Nazife Aral-Güran. Kreutziger-Herr, A. & Unseld, M. (Eds.). Lexikon musik und gender içinde (ss. 146–147). Kassel: Bärenreiter, Metzler.
• Atalay, N. M. (2021). Women composers’ creative conditions before and during the Turkish Republic: A case study on three women composers: Leyla [Saz] Hanımefendi, Nazife Aral-Güran, and Yüksel Koptagel. Wien: Hollitzer.
• Atalay, N. M. (2022). Bir İstanbullu besteci Nazife Aral-Güran ve geride bıraktıkları. Serhan Bali (Ed.). İstanbul’un çoksesli Batı müziği tarihi içinde (ss. 329–345). İstanbul: İstanbul Kültür ve Sanat.
• Assmann, A. (2009). Archive im Wandel der Mediengeschichte. In: Ebeling, K & Günzel S. (Eds.), Archivologie. Theorien des Archivs der Wissenschaft, Medien und Künste (pp. 165–175). Berlin: Kadmos.
• Assmann, A. (2017). Einführung in die kulturwissenschaft: Grundbegriffe, themen, fragestellungen. Berlin: Erich Schmidt Verlag.
• Benjamin, W. (2020). Passagen, durchgänge, übergänge. Stuttgart: Reclam.
• Benjamin, W. (2004). Pasajlar (A. Cemal, çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Benjamin, W. (1991). Das Passagen Werk. Gesammelte Schriften, Bd. 5, Tiedemann, R. (Ed.). Frankfurt a. M.: Suhrkamp Verlag.
• Lepper, M. & Raulff, U. (Eds.). (2016). Handbuch archiv: Geschichte, aufgaben, perspektiven. Stuttgart: J.B. Metzler.
• Borchard, B. (2007). Stimme und geige: Amalie und Joseph Joachim. Biographie und interpretationsgeschichte. Wien: Böhlau.
• Borchard, B. (2003). Lücken schreiben oder: Montage als biographisches verfahren. Bödeker, H. E. (Ed.). Biographie schreiben içinde (ss. 211-241). Göttingen: Wallstein.
• Bülow, H.V. (2016). Nachlässe. Lepper, M. & Raulff, U. (Eds.). Handbuch archiv: Geschichte, aufgaben, perspektiven içinde (ss. 143-152). Stuttgart: J.B. Metzler
• Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi (1986). c. 2. İstanbul: Milliyet.
• Gudehus, C., Eichenberg, A. & Welzer, H. (Eds.). (2010). Gedächtnis und erinnerung. Ein interdisziplinäres handbuch. Stuttgart: J.B. Metzler.
• Güran, N. (1976). Piano eşliğinde Mezzo-Soprano için "Lied"ler. İstanbul: Renkler.
• Güran, N. (1978). Vasiyetnamem [Yayınlanmamış el yazması]. İstanbul: Nazife Aral-Güran Kişisel Arşivi.
• Kreutziger-Herr, A. & Losleben, K. (Eds.). (2009). History / Herstory: Alternative musikgeschichten. Köln; Weimar; Wien: Böhlau.
• Rukancı, F., Anameriç H. & Başar, A. (Eds.). (2021). Arşiv ve arşivcilik: Kuram, strateji ve uygulamalar. İstanbul: Devlet Arşivleri Başkanlığı.
• Schweiger, H. (2009). Biographiewürdigkeit. Klein, C. (Ed.). Handbuch biographie içinde (ss. 32–36). Stuttgart: J.B. Metzler.
• Unseld, M. (2010). (Auto-)Biographie und musikwissenschaftliche genderforschung. Grotjahn R. & Vogt, S. (Eds.). Musik und gender: Grundlagen–methoden–perspektiven içinde (ss. 81–93). Laaber: Laaber Verlag.
• Werner, R. M. (1895). Biografie der namenlosen. Bettelheim, A. (Ed.). Biographische blätter: Jahrbuch für lebensgeschichtliche kunst und forschung içinde (ss. 114–119). Berlin: Ernst Hofmann & Co.