Öz
Bu araştırmanın amacı, okul öncesi dönemdeki
çocuklara eğitsel oyunlar oynatılarak onların ne gibi değerler kazandığını
ortaya çıkarmaktır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden eylem
araştırması deseni kullanılmıştır. Araştırma, 2015–2016 öğretim yılında, Isparta iline bağlı Eğirdir ilçe merkezindeki
devlet okulunda öğrenim gören okul öncesi öğrencilerinden 23 öğrenciye her gün
bir oyun olmak üzere toplamda 10 adet eğitsel oyunun oynatılması yoluyla
gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, örneklem belirlenirken amaçlı örneklem alma
yöntemlerinden tipik durum örneklemi alma yoluna gidilmiştir. Araştırmada
gönüllülük esas alınmış ve katılımcıların kimlikleri gizli tutulmuştur.
Katılımcılar cinsiyet, sosyo-ekonomik düzey, anne-baba eğitim seviyesi gibi
durumlar açısından çeşitlilik göstermektedir. Araştırmada veriler, eğitsel
oyunlar oynatıldıktan sonra her bir çocuk ile ayrı ayrı yapılan görüşmeler ve
araştırmacılar tarafından yapılan gözlemler yoluyla toplanmıştır. Görüşme
sırasında öğrencilere gerektiğinde ek sorularla yarı yapılandırılmış görüşme
sağlanmıştır. Bu teknikte, araştırmacılar önceden sormayı planladığı soruları
içeren görüşme protokolünü hazırlamıştır. Toplanan nitel
verilerin analizinde betimsel analiz yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırmanın güvenirliğini
sağlamak amacıyla 3 uzman görüşüne
başvurulmuştur. Araştırmanın güvenirliği Miles ve Huberman’ın (1994) formülü (Güvenirlik = görüş birliği / görüş birliği
+ görüş ayrılığı) kullanılarak hesaplanmıştır. Bu araştırmaya özgü olarak
gerçekleştirilen güvenirlik çalışmasında %91 oranında bir uzlaşma (güvenirlik) sağlanmıştır. Araştırmanın
sonucunda; eğitsel oyunların çocuğun duygusal, sosyal, zihinsel ve bedensel
yönlerini geliştirdiği gibi aynı zamanda sosyal ilişkiler kurmasına yardım
ederek çocukta değer kavramının oluşmasına katkı sağladığı gözlemlenmiştir.
Öğrencilerin oynadıkları oyunlar sayesinde saygı, nezaket, mutluluk,
yardımseverlik, hoşgörü, sorumluluk, sabır, ait olma, duyarlılık, cesaret,
adalet ve iyilik gibi değerleri kazandıkları görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aral, N. (2001). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İstanbul: Ya Pa Ofset.
- Arslan, A. (2009).Okul Öncesi Eğitimi Almış Ve Almamış İlköğretim İkinci Sınıf Öğrencilerinin Anlama Eğitimindeki Farklılıklar. Ekev Akademi, 13(40), 1-12.
- Beyhan, A. (2013). Eğitim örgütlerinde eylem araştırması, Bilgisayar ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 65-89.
- Bills, L., & Husbands, C. (2004) Analysing ‘Embedded Values’ in History and Mathematics Classrooms. Paper presented at the Conference of the British Educational Research Association, 15-19 September, Manchester, England.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (6.baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
- Ceylan, Ş. (2009). Vıneland sosyal- duygusal erken çocukluk ölçeğinin geçerlik-güvenirlik çalışması ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş yaş çocuklarının sosyal-duygusal davranışlarına yaratıcı drama eğitiminin etkisinin incelenmesi. Yayınlamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara
- Çoban, B ve Nacar E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Basımevi
- Dağbaşı, G. (2007). Oyun tekniği ve Arapça öğretiminde kullanımı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Diana, N. P. R. (2010). The Advantages And Dısadvantages Of Usıng Games In Teachıng Vocabulary To The Thırd Graders Of Top School Elementary School. Fınal Project Report, Sebelas Maret University.
- Doğanay, A. (2006). Değerler Eğitimi. Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi Yapılandırmacı Bir Yaklaşım. (Ed. C. Öztürk), Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
- Elliot, J. (1991), Action Research for Educational Change. Open University Press.
- Hazar, M. (2006). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. Ankara: Tutibay Limitet Şirketi Yayınları.
- Illıch, I. D. (2000). Okulsuz Toplum. (Çev. Mehmet ÖZAY). İstanbul: Şule Yayınları.
- Jones, M. (2001). Oyun ve Çocuk. Çev., Ayda Çayır. İstanbul: Kaknüs Yayıncılık.
- Kara, M. (2010). Oyunlarla Yabancılara Türkçe Öğretimi, Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 15, 407-415
- Karadağ, E. ve Çalışkan, N. (2005). Kuramdan uygulamaya ilköğretimde drama oyun ve işleniş örnekleriyle. Ankara: Anı Yayıncılık
- Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi (9. Basım). Nobel Yayın Dağıtım. Ankara
- Miles, M.B and Huberman, A.M. (1994). Qualitative dataanalysis,Thousand Oaks, CA: Sage.
- Musilova, L. (2010). Grammar Games in ELT. Bachelor Thesis, Masaryk University, Brno.
- Olson, C. K. (2010). Children’s Motivations for Video Game Play in the Context of Normal Development. Review of General Psychology, 14 (2), 180–187.
- Önder, A. (2005). Okul öncesi dönemde akran ilişkileri. A. Oktay, ve Ö. P. Unutkan (Der.). Okul öncesi eğitimde güncel konular. (s. 249-265). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Özdemir, A. (2006). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Oyun. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
- Pehlivan, H. (2012). Oyun ve Öğrenme. (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık
- Palut, B. (2003). “Sosyal Gelişim ve Arkadaşlık İlişkileri”. Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar, (Yay. Haz. Müzeyyen Sevinç). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Sagor, R. (2004). The action research guidebook: A four-step process for educators and school teams. Thousand Oaks, CA: Sage.
- Sevinç, M. (2004). Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitiminde Oyun. İstanbul:Yaylacık Matbaası
- Şen, S. (2007). Okul öncesi dönem çocuklarının temel özellikleri ve gereksinimleri. İçinde G. Haktanır (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş (s. 71-123). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Tuncel, İ. (2008). Duyuşsal özelliklerin gelişimi açısından örtük program, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
- Türedi, H. (2008). Örtük programın eğitimdeki önemi yeri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya
- Üzer, A. Gürkan, A.C ve Ramazanoğlu, M.O. (2006). Oyunun Çocuk Gelişimi Üzerine Etkisi.Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 4(3), 54-57. http://web.firat.edu.tr/daum/default.asp?id=84, 20 Ekim 2016’de alınmıştır.
- Varışoğlu, B., Şeref, İ., Gedik, M. ve Yılmaz, İ. (2013). Türkçe Dersinde Uygulanan Eğitsel Oyunlara Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6, 11, 1060–1081.
- Wang, Y. H. (2010). Using Communicative Language Games in Teaching and Learning English in Taiwanese Primary Schools. Journal of Engineering Technology and Education, 7(1), 126-142.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemler, Ankara: Seçkin Yayınları
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler - Articles |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 3 Ağustos 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 1 |
