THE EFFECT OF DEMOGRAPHIC AND SOCIO-ECONOMIC FACTORS FOR INTERNAL AUDITORS ON CORPORATE SUSTAINABILITY AND RISK-FOCUSED INTERNAL AUDIT IN COMPANIES

Yıl 2019, , 20 - 32, 01.04.2019

Aysun Atagan Çetin , Ayşe Pamukçu

https://doi.org/10.32951/mufider.515110

Cited By: 2

Öz

Corporate Sustainability, integrated with its environmental, economic and social dimensions, is the company's focus on continuity in the changing future conditions and the improvement towards the better. Reliability studies for enterprises are provided by independent audit companies, consulting firms and internal audit units. The information provided by the internal audit units, in particular, contributes positively to the consumer's perception of trust and also supports the risk and control activities for the enterprise. Risk-based Internal Audit is an internal audit application that includes the audit of the enterprise by estimating and calculating the risks that may arise and communicating the results to the relevant circles.

The aim of the study is to determine whether the demographic and socio-economic factors of internal auditors differentiate the Corporate Sustainability and Risk-based Internal Audit Practices in enterprises.

According to the findings; The Social Sustainability perception of the enterprises which are the subject of the activity is service is significantly higher than the enterprises whose activity subject is production. The Social Sustainability perception of the internal auditors responsible for the production department is significantly higher than the internal auditors responsible for the accounting department. The Economic Sustainability perception of enterprises with fewer than 100 employees is significantly higher than the Economic Sustainability perception of enterprises with more than 300 employees

Anahtar Kelimeler

Sustainability, Corporate Sustainability, Risk Based Audit

İÇ DENETÇİLERE AİT DEMOGRAFİK VE SOSYO-EKONOMİK FAKTÖRLERİN İŞLETMELERDE KURUMSAL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE RİSK ODAKLI İÇ DENETİME ETKİSİ

Öz

Kurumsal Sürdürülebilirlik, işletmenin çevresel, ekonomik ve sosyal boyutlarıyla bir bütün içerisinde, değişen gelecek koşullarında devamlılığa odaklanması ve iyiye doğru gelişmesidir. İşletmelere yönelik güvenilirlik araştırmaları, bağımsız denetim şirketleri, danışmanlık firmaları ve iç denetim birimleri tarafından sağlanmaktadır. Özellikle iç denetim birimlerince sunulan bilgiler, tüketicilerin güven algısına olumlu katkılar sunarken, işletme açısından risk ve kontrol faaliyetlerine de destek olmaktadır. Risk Odaklı İç Denetim, oluşabilecek riskleri tahmin ve hesap ederek işletmenin denetime tabi tutulmasını ve buna ilişkin sonuçların ilgili çevrelere iletilmesini kapsayan bir iç denetim uygulamasıdır. Bu çalışmanın amacı, iç denetçilere ait demografik ve sosyo- ekonomik faktörlerin, işletmelerde Kurumsal Sürdürülebilirliği ve Risk Odaklı İç Denetim Uygulamalarını farklılaştırıp farklılaştırmadığını ortaya koymaktır.

Elde
edilen bulgulara göre; Faaliyet konusu hizmet olan işletmelerin Sosyal
Sürdürülebilirlik algısı, faaliyet konusu üretim olan işletmelerden anlamlı
derecede fazladır. Üretim departmanından sorumlu olan iç denetçilerin Sosyal
Sürdürülebilirlik algısı, muhasebe departmanından sorumlu olan iç denetçilerin
Sosyal Sürdürülebilirlik algısından anlamlı derecede fazladır. Çalışan sayısı
100’den az olan işletmelerin Ekonomik Sürdürülebilirlik algısı, çalışan sayısı
300’den fazla olan işletmelerin Ekonomik Sürdürülebilirlik algısından anlamlı
derecede fazladır.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilirlik, Kurumsal Sürdürülebilirlik, Risk Odaklı İç Denetim

Kaynakça

• Abdioğlu, H. (2007). İşletmelerde Kurumsal Yönetim Anlayışı Kapsamında İç Denetimin Rolü ve İMKB-100 Örneği. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Altıntaş, M. A. (2006). Bankacılıkta Risk Yönetimi ve Sermaye Yeterliliği (5411 Sayılı Bankacılık Kanunu, Basel-I ve Basel-II Düzenlemeleri Çerçevesinde)
• Amabile, T. M. (1979). Effects of External Evaluation on Artistic Creativity. Journal of Personality and Social Psychology, 37 (2).
• Beyhan, Ş. G., & Ünügür, S. M. (2010). Çağdaş Gereksinmeler Bağlamında Sürdürülebilir Turizm ve Kimlik Modeli. İTÜDERGİSİ/a, 4(2).
• Boyacıoğlu, M. A. (2002). Operasyonel Risk ve Yönetimi. Bankacılar Dergisi, 43.
• Çetin, M. (2006). Teori ve Uygulamada Bölgesel Sürdürülebilir Kalkınma. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(1).
• Dittenhofer, M. A., CIA, C., Ramamoorti, S., CIA, C., Ziegenfuss, C. D. E., & Evans, C. R. L. (2010). Behavioral Dimensions of Internal Auditing. In: Altamonte Springs, FL: IIA Research Foundation.
• Doğan, N. Ö., & Tanç, A. (2008). Konaklama İşletmelerinde Veri Zarflama Analizi Yöntemiyle Faaliyet Denetimi: Kapadokya Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1).
• Eccles, R. G., Ioannou, I., & Serafeim, G. (2012). The Impact of a Corporate Culture of Sustainability on Corporate Behavior and Performance: National Bureau of Economic Research.
• Fisher, D. C. (2009). Corporate Sustainability Planning Assessment Guide: A Comprehensive Organizational Assessment: ASQ Quality Press.
• Gökçe, F. (2013). Halka Açık İşletmelerde Sürekli Denetimin İç Denetime Uygulanabilirliğinin İncelenmesi.
• Gönülaçar, Ş. (2007). İç Denetimde Hedefler ve Beklentiler. Mali Hukuk Dergisi(130-131).
• Güredin, E. (2008). Denetim ve Güvence Hizmetleri (13 ed.). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• İç Denetçiler Enstitüsü. (1999). İç Denetim. In.
• İlic, D. K. (2010). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Literatür Taraması. Ege Akademik Bakış,, 10(1).
• Kalaycı, Ş., Albayrak, A. S., Eroğlu, A., Küçüksille, E., Ak, B., Karaatlı, M., Sungur, O. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (5 ed.). Ankara: Asil Yayınevi.
• Karamustafa, O., Varıcı, İ., & Er, B. (2009). Kurumsal Yönetim ve Firma Performansı: İMKB Kurumsal Yönetim Endeksi Kapsamındaki Firmalar Üzerinde Bir Uygulama. Kaypak, Ş. (2011). Küreselleşme Sürecinde Sürdürülebilir Bir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre.
• Kılıç, İ., & Ural, A. (2005). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Detay Yayıncılık, Ankara.
• Kishalı, Y., & Pehllivanlı, D. (2016). Risk Odaklı İç Denetim ve İMKB Uygulaması. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 30.
• Lorcu, F. (2015). Örneklerle Veri Analizi SPSS Uygulamalı (1 ed.). Ankara: Detay Yayınevi.
• Öksüz, M., & Gümüş, B. (2009). İtibar Sürecinde Kilit Rol: Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi. Journal of Yaşar University, 4(14).
• Özten, S., & Karğın, S. (2012). Bankacılıkta İç Kontrol Faaliyetleri Kapsamında Krediler Kontrolü ve Muhasebeleştirme Süreci. Journal of Economics & Administrative Sciences/Afyon Kocatepe Üniversitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2).
• Robecosam. (2016). Corporate Sustainability. Retrieved from http://www.sustainability-indices.com/sustainability-assessment/corporate-sustainability.jsp
• Sakal, M. (2002). Türkiye'de Kamu Açıkları ve Borçlanmanın Sürdürülebilirliği Sorunu: 1988-2000 Dönem Analizi.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2010). Sosyal Bilimlerde SPSS'le Veri Analizi (3 ed.). İstanbul: Beta Yayınevi.
• Steurer, R., Langer, M. E., Konrad, A., & Martinuzzi, A. (2005). Corporations, Stakeholders and Sustainable Development I: A Theoretical Exploration of Business–society Relations. Journal of Business Ethics, 61(3).
• Tıraş, H. H. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre: Teorik Bir İnceleme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2).
• Yahşi, F. (2014). Katılım Bankalarında Risk Odaklı İç Denetim ve Bir Model Önerisi. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Yavuz, S. T. (2002). İç Kontrol Fonksiyonunun Bileşenleri. Bankacılar Dergisi, 42.
• Yazıcıoğlu, İ., & Koç, H. (2009). Aile İşletmelerinin Kurumsallaşma Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (21).
• Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2007). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Detay Yayıncılık.