Osmanlı dönemi finansal sistem, başlangıçta yerel finans kurumlarıyla oluşmuş ve Tanzimat’ın ilanıyla birlikte merkezileşme süreci başlamıştır. Bu süreç öncesi bölgesel finans kurumlarının en yaygın kullanımı para vakıfları biçimindedir. Bu vakıfların kuruluş felsefesinin temelinde bireysel ve toplumsal ihtiyaçların karşılanması vardır. Eytam sandıkları da benzer felsefe temelinde oluşturulmuş ve belli bir sosyal sınıfa özgü bir finans kurumu olarak ortaya çıkmıştır. Adından da anlaşılacağı üzere bu sandıkların temel amacı, yetim mallarının merkezi bir sistemle yönetilmesi, korunması ve denetlenmesidir. Bu sistemde yapı Bakanlık, Meclis ve yerel yöneticilerden oluşmaktadır. Eytam sandıklarında toplanan fonlar, para vakıflarına benzer bir biçimde kurulmakta ve işletilmektedir. Bu çalışmada Osmanlı Dönemi finans kurumları, tarihi bir süreçle özetlenmiş, eytam sandıklarının kurumsal yapısı ve fon kullandırma yöntemleri açıklanmış ve 1906 Nizamnamesi üzerinden Eytam Sandıkları ile 5411 sayılı Bankacılık Kanunu çerçevesinde Katılım Bankaları karşılaştırılmıştır. Böylece Osmanlı dönemi eytam sandıklarından modern bankacılık dönemine geçiş süreci ayrıntılı bir biçimde ortaya konmuş, kurumsal yapıdaki farklılıklar, benzerlikler ve fon kullandırma yöntemleri değerlendirilmiş ve geleceğe dönük finansal önerilerde bulunulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ocak 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 24 |