Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MECHANICAL ENGINEERING UNDERGRADUATE PROGRAMS AND INNOVATION

Yıl 2016, Cilt: 57 Sayı: 680, 51 - 58, 27.10.2016

Öz

Mechanical engineering education has a theoretically intensive program due to its multidisciplinary
and rich content. In Turkey, mechanical engineering education which is one of basic component of
industrial development is done with its known classical system. It is clear that although innovation
has important role in all engineering areas, innovation concept has not been included to engineering
education programs sufficiently. At the present, some major foundation universities of Turkey update
their undergraduate engineering programs in order to enhance of innovation ability of their students.
However, state universities of Turkey have not been making effort in this regard. It may be said
that the main elements of innovative mechanical engineering program are: (1) to gain conceptual
perspective, (2) to be of interest to other disciplines, (3) to gain necessary practical abilities, (4) to
adopt thinking about as patent focused in design studies. In this context, it should be attempted that
syllabuses of courses of mechanical engineering education program should be rearranged and some
new courses should be included to the undergraduate education programs mechanical engineering.

Kaynakça

  • 1. Adams, J. L. 2004. “Bir Mühendisin Dünyası,” TÜBİTAK, Ankara.
  • 2. TMMOB. 2009. “Türkiye’de MühendisMimar-Şehir Plancısı Profil Araştırması, ISBN: 978-9944-89-744-0, Ankara.
  • 3. Rugarcia, A., Felder, R. M., Woods, D. R., Stice, J. E. 2000. “The Future of Engineering Education-I.A Vision for a New Century,” Chemical Engineering Education, vol. 34, no.1, p. 16-25.
  • 4. ABET. 2010. “Criteria for Accrediting Engineering Programs-Effective for Evaluations During the 2011-2012 Accreditation Cycle,” http://www.abet.org/wpcontent/uploads/2015/04/abet-eaccriteria-2011-2012.pdf, son erişim tarihi: 19.03.2016.
  • 5. Prados, J. W. 1998. “Engineering Education in the United States: Past, Present, and Future,” http://eric.ed.gov/?id=ED440863, son erişim tarihi: 19.03.2016.
  • 6. Crawley, E. F. 2007. “CMI-A Bold Experiment in International Partnership,” http://web.mit.edu/fnl/volume/195/crawley.html, son erişim tarihi: 19.03.2016.
  • 7. Silveira, M. A., Scavarda-do-Carmo, L. C., Pimenta-Bueno, J. A. 2002. “Innovation and Engineering Education,” International Conference on Engineering Education, 18-22 August 2002, Manchester.
  • 8. MÜDEK. “Mühendislik Lisans Programları Değerlendirme Ölçütleri,” http://www.mudek.org.tr/doc/tr/MUDEK-Degerlendirme_Olcutleri_(2.0.0-26.12.2008).pdf, son erişim tarihi: 19.03.2016.

MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ ÖĞRENİMİ VE YENİLEŞİMCİLİK

Yıl 2016, Cilt: 57 Sayı: 680, 51 - 58, 27.10.2016

Öz

Makina mühendisliği disiplini sahip olduğu çok yönlü ve zengin içeriği nedeniyle teorik olarak yoğun
sayılabilecek bir öğretim programına sahiptir. Ülkemizde endüstriyel gelişmenin temel bileşenlerinden olan makina mühendisliğinde öğrenim, uzun yıllardır bilinen klasik yapısı dâhilinde yapılmıştır.
Özellikle, yenileşimin (inovasyon) bütün mühendislik alanlarında büyük önem kazandığı günümüzde
bu yeni kavram ile öğrenim programlarının tanıştırılması konusunda önemli eksiklik olduğu görülmektedir. Ülkemizde belli başlı vakıf üniversitelerinde makina mühendisliği öğrenim programlarının
öğrencilere yenileşimci üretim yeteneği kazandırabilecek şekilde belirli ölçüde iyileştirilmesine rağmen, devlet üniversiteleri bünyesinde bu konuda yapılmış bir çalışma henüz yoktur. Yenileşim modeli
uygulanan makina mühendisliği öğrenim programının ana unsurları; (1) temel dersler kapsamında
kavramsal bakış kazandırmak, (2) diğer disiplinlere ilgi uyandırabilmek, (3) gerekli pratik becerileri
yeterince kazandırabilmek, (4) tasarım çalışmalarında patent odaklı düşünmeyi benimsetmek şeklinde
sıralanabilir. Bu çalışmada, mevcut dört yıllık makina mühendisliği lisans öğrenim programının her
bir döneminde yer alan teorik ve uygulamalı bazı derslerin içeriklerinin yeniden düzenlenmesi, yeni
ders ve uygulamaların programa eklenmesi tartışılmıştır.

Kaynakça

  • 1. Adams, J. L. 2004. “Bir Mühendisin Dünyası,” TÜBİTAK, Ankara.
  • 2. TMMOB. 2009. “Türkiye’de MühendisMimar-Şehir Plancısı Profil Araştırması, ISBN: 978-9944-89-744-0, Ankara.
  • 3. Rugarcia, A., Felder, R. M., Woods, D. R., Stice, J. E. 2000. “The Future of Engineering Education-I.A Vision for a New Century,” Chemical Engineering Education, vol. 34, no.1, p. 16-25.
  • 4. ABET. 2010. “Criteria for Accrediting Engineering Programs-Effective for Evaluations During the 2011-2012 Accreditation Cycle,” http://www.abet.org/wpcontent/uploads/2015/04/abet-eaccriteria-2011-2012.pdf, son erişim tarihi: 19.03.2016.
  • 5. Prados, J. W. 1998. “Engineering Education in the United States: Past, Present, and Future,” http://eric.ed.gov/?id=ED440863, son erişim tarihi: 19.03.2016.
  • 6. Crawley, E. F. 2007. “CMI-A Bold Experiment in International Partnership,” http://web.mit.edu/fnl/volume/195/crawley.html, son erişim tarihi: 19.03.2016.
  • 7. Silveira, M. A., Scavarda-do-Carmo, L. C., Pimenta-Bueno, J. A. 2002. “Innovation and Engineering Education,” International Conference on Engineering Education, 18-22 August 2002, Manchester.
  • 8. MÜDEK. “Mühendislik Lisans Programları Değerlendirme Ölçütleri,” http://www.mudek.org.tr/doc/tr/MUDEK-Degerlendirme_Olcutleri_(2.0.0-26.12.2008).pdf, son erişim tarihi: 19.03.2016.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm icindekiler-sunuş
Yazarlar

Burhan Çuhadaroğlu

Yayımlanma Tarihi 27 Ekim 2016
Gönderilme Tarihi 19 Mart 2016
Kabul Tarihi 11 Ekim 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 57 Sayı: 680

Kaynak Göster

APA Çuhadaroğlu, B. (2016). MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ ÖĞRENİMİ VE YENİLEŞİMCİLİK. Mühendis Ve Makina, 57(680), 51-58.

Derginin DergiPark'a aktarımı devam ettiğinden arşiv sayılarına https://www.mmo.org.tr/muhendismakina adresinden erişebilirsiniz.

ISSN : 1300-3402

E-ISSN : 2667-7520