BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 36 Sayı: 1, 1 - 13, 11.03.2015

Öz

The purpose of the present study was to develop a scale which determines performance, motivation, problem solving and wellness attitudes. Performance and motivation are the basic determinants of organizational effectiveness, and these are related on individual problem solving skills along with wellness. There were developed a variety of scales in the disciplines of management and organization, human resources and psychology. However, this research proposed to develop a scale with such items, which will not target the current corporation and managerial positions in statements. So, it also avoids the response bias. Therefore, the scale was based on the individualistic facts or phenomenon subject to psychology. A master scale was developed under four dimensions, which are performance, motivation, problem solving and wellness. Data were collected from a sample of 114 participants who were blue collar employee of 3 organizations. The reliability and validity analyses shows that the developed psychosocial risk scale have sufficient psychometric features and discrimination ability of the respondents

Kaynakça

  • D. Bingöl, İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayınları, Beşinci Baskı, 2003.
  • European Agency for Safety and Health at Work (EUOSHA), Expert Forecast on Emerging Psychosocial Risks Related to Occupational Safety and Health,
  • European Risk Observatory Report. Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg, 2007.
  • European Agency for Safety and Health at Work (EUOSHA), How to Tackle Psychosocial Issues and Reduce Work-Related Stress, Report of European Agency for Safety and Health at Work. Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg, 2002.
  • H. Selye, “Further Thoughts on Stress Without Distress”, Medical Times, 104, 1976.
  • I. Hansez, N. Chmiel, “Safety behavior: Job demands, job resources, and perceived management commitment to safety”, Journal of Occupational Health Psychology, Vol 15 (3), July 2010.
  • K. Davis, İşletmelerde İnsan Davranışı, Çeviren: Kemal Tosun vd., İstanbul Üni. İşletme Fak. Yayını, No: 199, İstanbul, 1988.
  • N. Güçlü, “Stres Yönetimi”, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1).
  • N. Nıcholson, “How to Motivate Your Problem People”, Harvard Business Review, January 2003.
  • N.P. Vokic´, A. Bogdanic´, Individual Differences and Occupational Stress Perceived: A Croatian Survey, Working Paper Series No:07-05, University of Zagreb, Croatia, 2007.
  • National Institute of Occupational Safety, Health (NIOSH), The Changing Organization of Work and the Safety and Health of Working People: Knowledge Gaps and Research Directions, Cincinnati, OH, 2002.
  • S. Leka, A. Griffiths and T. Cox, Work Organisation and Stres, World Health Organisation, Geneva, 2003.
  • S. Leka, A. Jain, Health Impact of Psychosocial Hazards at Work: An Overview, World Health Organization, Geneva, 2010.
  • T. Cox, A. Griffiths and E. Rial-Gonzales, Research on Work-related Stress, European Agency for Safety and Health Agency, Luxembourg, 2000.

KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ

Yıl 2014, Cilt: 36 Sayı: 1, 1 - 13, 11.03.2015

Öz

Bu çalışmanın amacı, kurumlarda verimliliğin temel belirleyicisi olan performans
ve motivasyonu bireysel özellikler olan problem çözme ve iyilik hali ile birlikte
ölçmeye yarayan bir ölçek geliştirmektir. Bu sorunsalın çözümü için işletmenin temel fonksiyonları olan yönetim organizasyon, insan kaynakları dallarında ve psikoloji bilim dalında çözümler geliştirilmiştir. Ancak burada hedeflenen kurum ve pozisyonları hedef göstermeyen maddelerden oluşacak, böylece yanlı cevaplardan mümkün olduğunca kaçınılacak bir ölçek geliştirmektir. Bu nedenle psikolojinin konusu olan bireye yönelik olgular temel alınmıştır. Bu amaçla, “performans”, “motivasyon”, “problem çözme” ve “iyilik hali” olmak üzere dört boyuttan oluşan bir ölçek oluşturulmuştur. Tekrarlanan geçerlik ve güvenirlik analizleri sonuçları, bu çalışma ile oluşturulan Psikososyal Risk ölçeğinin, yeterli düzeyde psikometrik ve puanlama ile bireyleri ayırım özelliklerine sahip olduğu gösterilmiştir.

Kaynakça

  • D. Bingöl, İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayınları, Beşinci Baskı, 2003.
  • European Agency for Safety and Health at Work (EUOSHA), Expert Forecast on Emerging Psychosocial Risks Related to Occupational Safety and Health,
  • European Risk Observatory Report. Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg, 2007.
  • European Agency for Safety and Health at Work (EUOSHA), How to Tackle Psychosocial Issues and Reduce Work-Related Stress, Report of European Agency for Safety and Health at Work. Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg, 2002.
  • H. Selye, “Further Thoughts on Stress Without Distress”, Medical Times, 104, 1976.
  • I. Hansez, N. Chmiel, “Safety behavior: Job demands, job resources, and perceived management commitment to safety”, Journal of Occupational Health Psychology, Vol 15 (3), July 2010.
  • K. Davis, İşletmelerde İnsan Davranışı, Çeviren: Kemal Tosun vd., İstanbul Üni. İşletme Fak. Yayını, No: 199, İstanbul, 1988.
  • N. Güçlü, “Stres Yönetimi”, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1).
  • N. Nıcholson, “How to Motivate Your Problem People”, Harvard Business Review, January 2003.
  • N.P. Vokic´, A. Bogdanic´, Individual Differences and Occupational Stress Perceived: A Croatian Survey, Working Paper Series No:07-05, University of Zagreb, Croatia, 2007.
  • National Institute of Occupational Safety, Health (NIOSH), The Changing Organization of Work and the Safety and Health of Working People: Knowledge Gaps and Research Directions, Cincinnati, OH, 2002.
  • S. Leka, A. Griffiths and T. Cox, Work Organisation and Stres, World Health Organisation, Geneva, 2003.
  • S. Leka, A. Jain, Health Impact of Psychosocial Hazards at Work: An Overview, World Health Organization, Geneva, 2010.
  • T. Cox, A. Griffiths and E. Rial-Gonzales, Research on Work-related Stress, European Agency for Safety and Health Agency, Luxembourg, 2000.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

A. Mete Çilingirtürk

Muzaffer Uyar Bu kişi benim

Aydan Aktaş Bu kişi benim

Fahriye Arıcı Bu kişi benim

Merve Yalçınay Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 11 Mart 2015
Gönderilme Tarihi 11 Mart 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 36 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çilingirtürk, A. M., Uyar, M., Aktaş, A., Arıcı, F., vd. (2015). KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ. Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 36(1), 1-13.
AMA Çilingirtürk AM, Uyar M, Aktaş A, Arıcı F, Yalçınay M. KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. Mart 2015;36(1):1-13.
Chicago Çilingirtürk, A. Mete, Muzaffer Uyar, Aydan Aktaş, Fahriye Arıcı, ve Merve Yalçınay. “KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ”. Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi 36, sy. 1 (Mart 2015): 1-13.
EndNote Çilingirtürk AM, Uyar M, Aktaş A, Arıcı F, Yalçınay M (01 Mart 2015) KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 36 1 1–13.
IEEE A. M. Çilingirtürk, M. Uyar, A. Aktaş, F. Arıcı, ve M. Yalçınay, “KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, c. 36, sy. 1, ss. 1–13, 2015.
ISNAD Çilingirtürk, A. Mete vd. “KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 36/1 (Mart 2015), 1-13.
JAMA Çilingirtürk AM, Uyar M, Aktaş A, Arıcı F, Yalçınay M. KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 2015;36:1–13.
MLA Çilingirtürk, A. Mete vd. “KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ”. Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, c. 36, sy. 1, 2015, ss. 1-13.
Vancouver Çilingirtürk AM, Uyar M, Aktaş A, Arıcı F, Yalçınay M. KURUMSAL AMAÇLI PSİKOSOSYAL RİSK YÖNETİMİ ÖLÇEĞİ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 2015;36(1):1-13.