MODERN-GELENEKSEL AYRIMININ BİLGİ-İKTİDAR İLİŞKİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLİŞİ

Yıl 2010, Cilt: 1 Sayı: 1, 85 - 100, 01.01.2010

Adnan Çetin , İbrahim Yücedağ

Öz

Anahtar Kelimeler

-

MODERN-GELENEKSEL AYRIMININ BİLGİ-İKTİDAR İLİŞKİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLİŞİ

Öz

Modernlik, kökenleri özellikle Aydınlanma dönemi düşün dünyasına dayanan, sanayileşme, coğrafi keşifler gibi bir dizi dönüşümün eşlik ettiği bir sürece işaret etmektedir. Yüzyılları alan gelişme seyri içinde kendini sürekli olarak yenileyen ya da yenilemeye çalışan bir düşün sistemi olarak ortaya çıkmıştır. Modernliğin neliği ve özellikle dayandığı temel olan toplum dikotomileri birçok düşün adamı tarafından teorize edilmeye çalışılmıştır. A. Comte, E. Durkheim, F. Tönnies gibi düşünürler toplumları belirli özelliklerden hareketle ikili bir sınıflamaya tabi tutmuştur. Sınıflama yapılması toplumlar arasında doğal olarak ileri-geri, gelişmiş-gelişmemiş gibi bazı ayrımların da ortaya çıkmasına kaynaklık etmiştir. Dolayısıyla buradaki temel sorunsal, bu tür ayrımların dayandığı bilimsel bilginin ideolojik kaygılarla değerlendirilip değerlendirilmediğidir. Çalışmamızda, modern toplum paradigmasının dayandığı sınıflandırmanın bilgi temelli olarak egemenlik bağlamında kullanıldığı ve bilginin Batılı egemen toplumlar tarafından bu egemenliklerini temellendirmede işlev gördüğü ileri sürülmüştür

Anahtar Kelimeler

Modern, Geleneksel, Bilgi, Egemenlik

Kaynakça

• Altun, F. (2005). Modernleşme kuramı: eleştirel bir giriş, İstanbul: Küre.
• Basalla, G. (2000). Teknolojinin evrimi (C. Soydemir, Çev). Ankara: TÜBİTAK.
• Berman, M. (2009). Katı olan her şey buharlaşıyor (Ü. Altuğ ve B. Peker, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Bottomore, T. ve Nisbet, R. (1997). Sosyolojik çözümlemenin tarihi (M. Tunçay ve A. Uğur, Haz.). Ankara: Ayraç.
• Coşkun, İ. (1989), Modernleşme kuramı üzerine, İ. Ü. Sosyoloji Dergisi (iç.), Dizi: 3, 1, 289-304.
• Çelebi, N. (2004). Sosyoloji ve metodoloji yazıları, Ankara: Anı.
• Demirhan, A. (2004). Modernlik, İstanbul: İnsan.
• Eısenstadt, S. N. (2007). Modernleşme: başkaldırı ve değişim (U. Coşkun,Çev.). Ankara: Doğu Batı.
• Erkal, M. (1999). Sosyoloji, İstanbul: Der.
• Feyerabend, P. (1999). Yönteme karşı (E. Başer, Çev.).İstanbul: Ayrıntı.
• Foucault, M. (2003). İktidarın gözü (I.Ergüden,Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Giddens, A. (2004). Modernliğin sonuçları (E. Kuşdil, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Gusfield J. R. (2005), Toplumsal değişim araştırmalarında yersiz kutuplaşma (B. Canatan, Çev.). Muhafazakâr düşünce, 3, 58-65
• Kaya, Y. ve Tatar, T. (2008). Gelenekten modernliğe kalıplaşan yenilik, İstanbul: Doğu Kütüphanesi.
• Keyman, E. F. (1997). Globalleşme ve öteki sorunu: postmodernizm, feminizm, oryantalizm, küreselleşme, sivil toplum ve İslam: Türkiye üzerine yansımalar (iç.) (E. F. Keyman ve A. Y. Sarıbay, Der.). Ankara: Vadi.
• Kıvısto, P. (2008). Sosyolojinin temel kavramları (İ. Çapcıoğlı ve S.Yavuz, Çev.). Ankara: Birleşik.
• Kızılçelik, S. (2007). Batı sosyolojisini yeniden düşünmek. (Cilt 2, Burjuva Sosyolojisi) Ankara: Anı.
• Kızılçelik, S. (2000). Frankfurt okulu, Ankara: Anı.
• Kızılçelik, S. (2003). Küreselleşme ve sosyal bilimler, Ankara: Anı.
• Kızılçelik, S. (1996). Postmodernizm dedikleri, İzmir: Saray.
• Kumar, K. (2004). Sanayi sonrası toplumdan postmodern topluma (M. Küçük, Çev.) Ankara: Dost.
• Loo, H. V. D ve Reıjen, N, W. V. (2003). Modernleşmenin paradoksları (K. Canatan, Çev.) İstanbul: İnsan.
• Özkiraz, A. (2005). Modernleşme teorileri ve postmodern durum, Konya: Çizgi.
• Peker, K. O. (2005). Günlük düşüncede modernlik, din ve laiklik, Ankara: Vadi.
• Sezer, B. (2006), Sosyolojinin ana başlıkları, İstanbul: Kızılelma.
• Tazegül, M. (2005). Modernleşme sürecinde Türkiye, İstanbul: Babil.
• Tezcan, M. (1995). Toplumsal değişme, Ankara: Bilim.
• Toulmin, S. (2002). Kozmopolis: modernite’nin gizli gündemi, (H.Arslan,Çev.). İstanbul: Paradigma.
• Tuna, K. (1993). Batılı bilginin eleştirisi üzerine, İstanbul: İ.Ü Edebiyat Fakültesi.
• Wallersteın, I. (2003), Yeni bir sosyal bilim için (E. Abadoğlu, Çev.).İstanbul: Aram.