This work deals with metaphysical explanations in Mollā Jāmī and its annotations. These works are grammar texts widely present at the Ottoman madrasa education system. In these works, the formation of sentence as the subject of grammar is considered as a question of being and is discussed along with some concepts of metaphysics such as substance, accident, matter, form, and close cause, distant cause. In their analyses of sentences, the authors of these works have based their work on revised version of Aristotle’s theory of four causes applied in physics by mutakallimīn. In this way, Mollā Jāmī (d. ah 898/ad 1492) and his commentators have adopted an approach and terminology differing from previous scholars of Arabic grammar. From this point of view, we need to discuss them as a different school in the history of nahw (Arabic grammar)
Bu çalışmada, Mollâ Câmî ve haşiyelerindeki metafizik açıklamalar ele alınmaktadır. Bu eserler, Osmanlı medrese eğitiminde yaygın olarak yer edinmiş gramer metinleridir. Bu eserlerde bir dil bilgisi konusu olarak cümlenin kuruluşu, bir varlık sorunu olarak ele alınmakta ve cevher, araz, madde, sûret, yakın sebep, uzak sebep gibi metafizik kavramlarla işlenmektedir. Bu eserlerin müellifleri, Aristoteles’in fizikte uyguladığı dört sebep nazariyesinin kelâmcılar tarafından kabul edilmiş şeklini cümlelerin çözümlenmesinde esas almışlardır. Böylece Mollâ Câmî (ö. 898/1492) ve yorumcuları kendilerinden önceki gramer bilginlerinden farklı bir yaklaşımı ve terminolojiyi benimsemişlerdir. Bu itibarla nahiv tarihi açısından, onları ayrı bir ekol olarak ele almamız gerekmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2015 |
Gönderilme Tarihi | 15 Temmuz 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 6 Sayı: 1 |
ISSN: 1309-6087, e-ISSN: 2459-0711
Mukaddime is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).