Health professions require professionalism. However, we should not ignore the efforts of practicing health practitioners in the community. During military service, male practitioners are trained in procedures such as short-term injections and dressings. After demobilization, they can perform such procedures in their daily lives. There are also practitioners in the community who are consulted for health problems such as fractures and dislocations. My father was trained as a medical corporal at İzmir Narlıdere Barracks and did his military service in Erzurum between 1959 and 1960. In my memory, in our town of Gümüşçay with a population of 3000, Uncle Abdullah, nicknamed Dr. Abdulllah, Uncle Ibrahim, Uncle Ibrahim, my father, Uncle Sarı İsmail and Aunt Nazife as a woman were there for the injection needs of the people. Moreover, there were also professional health personnel I remember, Şükran Midwife and the health officer Sıhhiye Ramazan. In this short article, through the experiences of the author, the change in the shape of the syringe is mentioned. The implementation of health services in practical life is tried to be conveyed through memories. In addition, as a member of the public, the author's mother's discourses on medical terms that remain in her memory conveyed through narrative method.
.
Sağlık meslekleri profesyonelliği gerektirir. Ancak toplum içinde pratik sağlık uygulayıcılarının emeklerini de göz ardı etmemek gerekir. Erkek uygulayıcılar askerlikte kısa süreli enjeksiyon ve pansuman gibi işlemler de eğitilmektedir. Terhis olduktan sonra da bu tip işlemleri gündelik hayatlarında yapabilmektedirler. Yine halk içinde kırık çıkık gibi sağlık sorunlarında başvurulan uygulayıcılar bulunmaktadır. Babam da İzmir Narlıdere Kışlası’nda sıhhiye onbaşısı eğitimi alarak askerliğini Erzurum’da 1959-1960 yılları arasında yapmış. Belleğimde kalan anılarda 3000 nüfuslu Gümüşçay beldemizde Dr. Abdulllah lakaplı Abdullah Amca, İğneci, İbrahim Amca, Babam, Sarı İsmail Amca ve kadın olarak Nazife Teyze halkın enjeksiyon ihtiyacında yanıbaşında idiler. Üstelik benim hatırladığım Şükran Ebe ve sağlık memuru Sıhhiye Ramazan isimli profesyonel sağlık personeli de vardı. Bu kısa yazıda yazarın yaşantıları üzerinden enjektör (şırınganın) şekilsel olarak değişiminden söz edilmektedir. Sağlık hizmetlerinin pratik yaşamda uygulanışı anılar üzerinden aktarılmaya çalışılmıştır. Ayrıca halktan biri olarak yazarın annesinin belleğinde kalan tıbbi terimlere ilişkin söylemleri anlatısal yöntemle aktarılmıştır.
Etik kurul onayı almaya gerek bulunmamaktadır.
-
-
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hemşirelik Esasları |
Bölüm | Editöre Mektup |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Mayıs 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 2 |
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin süreli bilimsel yayınıdır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir
Kapak
Ayşegül Tuğuz
İlter Uzel’in “Dioskorides ve Öğrencisi” adlı eserinden
Adres
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı Çiftlikköy Kampüsü
Yenişehir/ Mersin