Kurgusal Mekanlarda Morfogenez Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 3, 831 - 844, 31.12.2021

Almila Bulu , İsmail Emre Kavut

https://doi.org/10.26835/my.926835

Cited By: 3

Öz

Morfogenetik Tasarım, doğadaki evrim sürecine benzer bir işleyiş dahilinde ve genetik algoritmalar vasıtasıyla üretilmiş, kendi kendine organize olup büyüyen, gelişen biçimlerin üretimini gerçekleştiren bir tasarım sürecini kapsamaktadır. Bu çalışma evrim, mutasyon, doğal seçilim, morfogenez gibi kavramların mimarlık ve sinemadaki kurgusal mekanlardaki karşılıklarını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Morfogenezin mimaride kullanıldığı ''The Interactivator'' modeli incelenmiştir. Morfogenez kavramının sinema alanındaki karşılığı ise kurgusal mekân üzerinden incelenmiştir. Kurgusal mekanların yoğunluklu olarak kullanıldığı türün bilim kurgu sineması olması sebebiyle araştırmalar bu tür üzerine yoğunlaştırılmış ve ‘’Annihilation’’ filmi incelenmiştir. Araştırmanın hipotezi; mimarlık ve sinema disiplinleri gibi farklı alanların doğadaki evrimsel süreç ve morfogenez kavramlarını benzer şekilde kullandığı ve farklı disiplinler olmasına rağmen aynı kaynaklardan beslenebildiğidir. Çalışma sonucunda; sanat ve tasarım alanlarında, biyoloji biliminin, gerek mimarlık gerek sinema disiplinlerinde benzer kullanım alanları ve etkisi olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Morfogenetik Tasarım, Mekan, Bilim Kurgu, Sinema

Research on Morphogenesis Effects in Fictional Spaces

Öz

Morphogenetic Design involves a design process that provides self-organising and self-growing forms generated by genetic algorithms in a concept similar to the evolutionary process in nature. The aim of this study is to demonstrate equivalents of biological concepts such as evolution, mutation, natural selection and morphogenesis in fictional spaces in the field of architecture and cinema. Subsequently, to propose a concrete example of Morphogenetic Architecture, ''The Interactivator'' is chosen as a model in which morphogenesis is used. The equivalence of the concept of morphogenesis in the field of cinema is examined through the fictional space. Since the genre in which fictional space is used extensively is science fiction cinema, researchers in this field focus on this genre and the film ''Annihilation'' was studied. The hypothesis of the research is that different fields such as architecture and cinema use the concept of evolutionary process and morphogenesis in nature in a similar way, although architecture and cinema are different disciplines, they can be inspired by the same sources. The result of the study is that biological science has a similar use and influence on the field of architecture and cinema.

Anahtar Kelimeler

Morphogenetic Design, Spatial, Sci-Fi, Cinema

Kaynakça

• Ahmed, M. (2015). Bio-Digital Morphogenesis In Architecture An Application on Digital- Botanic Architecture Faculty of Engineering (Yüksek Lisans Tezi). Alexandria Üniversitesi, İskenderiye, s.7-82.
• Bentley, P., Corne, D. (2001). Creative Evolutionary Systems, Massachusetts: Morgan Kaufmann, s.270.
• Elshtwei, A.B. (2018). Computational generative design with biomimicry towards morphogenesis in digital architecture (Yüksek Lisans Tezi). Çankaya Üniversitesi, Ankara, s.75-80.
• Frazer, J., Liu, X., Tang, M., ve Janssen, P. (2002). Generative and evolutionary techniques for building envelope design.Jeneratif Sanat Konferansı GA2002’de sunulan bildiri, Milano, Erişim adresi: http://papers.cumincad.org/data/works/att/ga0202.content.pdf Garland, A. (Yönetmen). (2018). Annihilation (Film). Londra: Paramount Pictures. Grozdanic, L. (2012). Hygroscope-Meteorosensitive Morphology/Achim Menges&Steffen Reichert. Erişim adresi: https://www.evolo.us/hygroscope-meteorosensitive-morphology-achim-menges-steffen-reichert/ Janssen, P. (2004). Digital Code Scripts for Generative and Evolutionary Design: De Identitate. Erişim adresi: https://www.generativedesign.com/asialink/de6.htm. Kachri, G. (2009). Parasitic Ecologies: Extending Space Through Diffusion‐limited Aggregation Models (Yüksek Lisans Tezi) .UCL, Londra, s.9.
• İçmeli, B., M. (2004). Digital Morphogenesis In Architectural Design, Erişim adresi: https://www.academia.edu/5041153/Digital_Morphogenesis_in_Architectural_Design.
• Reichert, S., Menges, A., & Correa, D. (2015). Meteorosensitive architecture: Biomimetic building skins based on materially embedded and hygroscopically enabled responsiveness. Computer-Aided Design, 60, s.50-69. Erişim adresi: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010448514000438?via%3Dihub
• Roudavski, S. (2009). Towards morphogenesis in architecture. International journal of architectural computing, 7(3), s.348-358. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/237403020_Towards_Morphogenesis_in_Architecture
• Vural, S., Avinç, G. (2015, Haziran). Doğadan Esinli Geleneksel ve Sayısal Tasarım Yöntemlerinin Yaşam Kriterlerine Göre Değerlendirilmesi, IX. Mimarlıkta Sayısal Tasarım Ulusal Sempozyumu, Özyeğin Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, İstanbul. Erişim adresi: https://www.academia.edu/34978744/Dog_adan_Esinli_Geleneksel_ve_Say%C4%B1sal_Tasar%C4%B1m_Yo_ntemlerinin_Yas_am_Kriterlerine_Go_re_Deg_erlendirilmesi_.pdf.