A Qualitative Analysis of the Design Process and Stages: After the Architectural Structures Workshop

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 3, 871 - 887, 31.12.2022

N. Ebru Yazar , Betül Orbey , Gülsün Pelin Sarıoğlu Erdoğdu

https://doi.org/10.26835/my.1127504

Öz

Using the learning opportunities created by the workshop environments, this study aims to convey the background setup and results of an experience that took place in order to meet the design criteria on part-whole relationship and gravity force. The opportunities created by the workshop environment, the freedom of trial and error brought by the informal education environment, the game-like setting of the design problem and the challenge approach that encourages the participants to try instead of the product were adopted. Participants were asked to search for a solution to a design problem consisting of a set of criteria that required optimization, using a certain number of parts. In the workshop, a design problem developed based on real materials and forces was created, and an environment where the participant learned by making one-to-one models and the learned knowledge developed through internal and implicit ways was designed.

Anahtar Kelimeler

Design studio, informal education, design process, workshop experience, structure

Tasarım Süreci ve Aşamalarının Nitel Bir Analizi: Mimari Strüktürler Çalıştayının Ardından

Öz

Bu çalışma, atölye ortamlarının yarattığı öğrenme fırsatlarını kullanarak, tasarım kriterlerini parça-bütün ilişkisi ve yerçekimi kuvvetiyle karşılamak için gerçekleşen bir deneyimin arka plan kurgusunu ve sonuçlarını aktarmayı amaçlamaktadır. Atölye ortamının yarattığı fırsatlar, informel eğitim ortamının getirdiği deneme yanılma özgürlüğü, tasarım probleminin oyun gibi kurgulanması ve öğrencileri ürün yerine denemeye teşvik eden meydan okuma yaklaşımı benimsenmiştir. Katılımcılardan optimizasyon gerektiren bir dizi kriterden oluşan bir tasarım problemine belirli sayıda parça kullanarak çözüm aramaları istenmiştir. Çalıştayda gerçek malzeme ve kuvvetlere dayalı olarak geliştirilen bir tasarım problemi oluşturulmuş, öğrencinin birebir modelleme yaparak öğrendiği, öğrenilen bilgilerin içsel ve örtük yollarla geliştirildiği bir ortam tasarlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Tasarım stüdyosu, eformel eğitim, tasarım süreci, Design studio, informal education, design process, workshop experience, structure

Kaynakça

• Archer, L. (1969). “The structure of the design process”, in G Broadbent and A Ward (eds), Design Methods in Architecture, Wittenborn, New York, 76-102.
• Archea, J. (1987). “Puzzle-making: what architects do when no one is looking”. Principles of computer-aided design: computability of design. New York: Wiley-Interscience, 37-52.
• Canbay Türkyılmaz, Ç. ve Polatoğlu, Ç. (2012) “Erken Tasarım Evresinde Bilginin Dönüşümü Üzerine Bir Model Önerisi; Yıldız Teknik Üniversitesi Mimari Tasarım 3 Stüdyosunda Bir Deneme”, Megaron, cilt: 7, sayı: 2, 103-115.
• Ciravoğlu Demirdizen, A., (2003). “Mimari Tasarım Eğitiminde Formel ve Enformel Çalışmalar Üzerine”. Yapı, No:257, 43-47. Dewey, J. (2004). Democracy and Education An Introduction to the Philosophy of Education, Delhi: Aakar Books.
• Prahalad, C. K. and Hamel, G. (1990). The Core Competence of the Corporation. University of Illinois at Urbana-Champaign's Academy for Entrepreneurial Leadership Historical Research Reference in Entrepreneurship, Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=1505251
• Jane Anderson (2014). “Undercurrent: swimming away from the design studio”. Charrette, issue: 1 no:1, 3-19. ISSN: 2054-6718
• Julian Williams (2014). “The design studio as liminal space”. Charrette, Issue:1 no:1 Summer, 61-71. ISSN:2054-6718.
• Lave, J., Wenger, E. (1991). Situated Learning: Legitimate Peripheral Participation, Cambridge University Press.
• LePine, J. A., LePine, M. A., & Jackson, C. L. (2004). “Challenge and Hindrance Stress: Relationships With Exhaustion, Motivation to Learn, and Learning Performance”. Journal of Applied Psychology, 89(5), 883–891.
• Maden, F. (2020). “Mimari Tasarım Stüdyosunda Strüktürün Form ve Mekân ile Entegrasyonu”, Tasarım Kuram; 16 (31):108-122 doi: 10.14744/tasarimkuram.2020.22931
• Martin Egge LUNDELL, M.G. (2013). “Art and Design Schools in Transition: The Uncertain Future of the Workshop Model” DRS // CUMULUS 2013. 2nd International Conference for Design Education Researchers Oslo, 14–17 May 2013, 1626-1632.
• NAVARRO-SANINT, M., ANTOLINEZ-BENAVIDES, L. M., ROJAS-CESPEDES, C., and FRANKE, A. (2015). “Design Challenges: Learning Between Pressure and Pleasure”. LearnxDesign Proceedings of the 3rd International Conference for Design Education Researchers, 366-381.
• Orbey, B., Sarıoğlu Erdoğdu, G.P. (2021). “Design process re-visited in the first year design studio: between intuition and reasoning” International Journal of Technology and Design Education 31, 771–795.
• Rowe, P.G. (1987) Design Thinking, MIT Press.
• Popping, R. (2015) Analyzing Open-ended Questions by Means of Text Analysis Procedures Article in Bulletin de méthodologie sociologique: BMS. DOI: 10.1177/0759106315597389
• Sage Publications. (Tarih bilinmiyor). Methods Map: Content Analysis. 17 Eylül 2021 tarihinde https://methods.sagepub.com/methods-map/content-analysis adresinden erişildi.
• Salvadori, M. G. (1974). Architecture and People. Eugene Raskin.
• Sarıoğlu Erdoğdu, G. P. (2016). “Temel Tasarım Eğitimi: Bir Ders Planı Örneği” Planlama, 26 (1), 7-19.
• Sarıoğlu Erdoğdu, G. P., Orbey, B. (2017). “Formal Algorithms In A Rule-Based Basic Desıgn Studio”. 3rd International Conference on New Trends in Architecture and Interior Design Nisan, 28-30, 486-496.
• Schön, D. (1983). The Reflective Practitioner. New York: Basic Books.
• Simon, H. (1975). “The functional equivalence of problem solving skills”. Cognitive Psychology, Volume 7, Issue 2, 268-288.
• Tok, A., Potur, A. P. (2016). “Tasarım Stüdyolarında Eleştiri: Aktörler, Ortam, Kanallar Üzerine”. Megaron, Cilt:11, Sayı:3, 412-422. Yurtsever B., (2011). “Mimarlık Eğitiminde Eleştirel Düşünme Becerisinin Rolü: Birinci Yıl Tasarım Eğitimi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 16-17.