Ehlibeyt kavramı ile Hz. Peygamber’in ailesi, özellikle de soyunun kendileriyle devam ettiği torunları Hz. Hasan, Hz. Hüseyin ve onların soyundan gelenler kastedilmektedir. Ehlibeyt Hz. Peygamber’in soyu olması hasebiyle Müslümanlar tarafından hürmete layık kabul edilmiş ve onlar, ehlibeytin hak ettiği sevgi ve saygıyı tarih boyunca göstermeye çalışmışlardır. Âlimler onların yüceliği ve değeri hakkında eserler kaleme alırken edebiyatçılar da edebî ürünlerinde onları methetmişlerdir.
Ehlibeyt hakkında şiir söyleyen çok sayıda Arap şairden birisi de Abdullah b. Muhammed eş-Şebrâvî’dir. Osmanlı Mısırı’nda doğup büyüyen şair yaşadığı çevreden etkilenmiş, ehlibeyt hakkında şiir yazan ve kendilerine ‘Aleviyye denilen edebî bir ortamda bulunmuştur.
Şairin ehlibeyt hakkında nazmettiği şiirlerin temaları methiye, istiġâse (medet umma), tevessül (niyaz) gibi daha çok dini içerikli şiirlerde görülen konulardır.
Bu çalışmada eş-Şebrâvî’nin ehlibeyt hakkındaki şiirlerinin muhtevası ve şekilsel özelliklerinin bir kısmı incelenerek onların edebî değerleri ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 5 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 49 Sayı: 49 |
Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu İlahiyat Fakültesi
Adres: Aşkan Mh. Yeni Meram Cd. No: 136 Meram / KONYA • E-posta: akifdergisi@erbakan.edu.tr
ISSN: 2148-9890 • e-ISSN: 2149-0015
Sosyal Medya Hesapları:
Twitter: @akifdergisi • Instagram: @akifdergisi • Facebook: @akifdergisi