Annexation of Crimea from the Perspective of Offensive Realism

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 15 - 38, 21.09.2020

Oğuzhan Çakır , Ayça Eminoğlu

Öz

The main purpose of this study is to understand what motives the Russian Federation, a regional power, uses military force against its neighbor, Ukraine, and annexes Crimea. As a result of the literature review conducted for this purpose, this approach of Russia was generally interpreted from two different theoretical perspectives. Some of the critics evaluated Russia's attitude during the crisis process under the name of defensive realism, while the other group, on the contrary, evaluated Russia's attitude under the name of offensive realism. The work is addressed in the context of these two theories, with a deductive approach. The great powers do not refrain from using hard power when it comes to their security. The answer has been searched to the arguments that the Revisionist movement that Russia displayed in this crisis was caused by international developments rather than domestic political developments and that there is no sanctioning power against the great powers that have become a chronic problem of international law. When the relevant study concluded, and the previous crisis experiences of Russia taking in the consideration, it is observed that Russia has similar characteristic features in this crisis as well. It has been concluded that Russia has not been able to get rid of the sense of the siege it experienced during the Cold War and has pursued aggressive policies when it feels such a threat in its nearby geography. On the other hand, what happened in Crimea has clearly shown that the great powers do not refrain from using force and ignoring international law when it comes to their benefits and security.

Anahtar Kelimeler

Russian Federation, Ukraine, Crimea, Annex, International Law

Ofansif Realizm Bağlamında Kırım’ın İlhakı

Öz

Bu çalışmanın temel amacı, bölgesel bir güç olan Rusya Federasyonu’nun, komşusu olan Ukrayna’ya karşı hangi saiklerle askeri güç kullandığı ve Kırım’ı ilhak ettiğidir. Bu amaç doğrultusunda yapılan literatür çalışması sonucunda, Rusya’nın bu yaklaşımı genel olarak iki farklı teorik perspektiften yorumlanmıştır. Düşünürlerin bir kısmı Rusya’nın kriz sürecindeki tutumunu defansif realizm bağlamında değerlendirmekteyken diğer grup ise tam aksine Rusya’nın tutumunu ofansif realizm bağlamında ele almışladır. Çalışma, bu iki teori bağlamında, tümdengelimci bir yaklaşımla ele alınmıştır. Büyük güçler, güvenlikleri söz konusu olduğunda sert güç kullanmaktan kaçınmamaktadırlar. Rusya’nın bu krizde sergilemiş olduğu revizyonist hareketin, iç politik gelişmelerden ziyade uluslararası gelişmelerden kaynaklandığı ve uluslararası hukukun kronik sorunu haline gelen büyük güçlere karşı bir yaptırım gücünün olmadığı argümanlarına cevap aranmıştır. İlgili çalışma sonuçlandığında, Rusya’nın geçmişte yaşadığı krizler de ele alındığında, bu krizle benzer karakteristik özelliklere sahip olduğu gözlemlenmiştir. Rusya’nın, Soğuk Savaş dönemi yaşadığı kuşatılma algısından kurtulamadığı ve yakın coğrafyasında bu şekilde bir tehdit hissettiği zaman saldırgan politikalar izlediği sonucu varılmıştır. Öte yandan Kırım’da yaşananlar, büyük güçlerin kendi menfaatleri ve güvenlikleri söz konusu olduğunda güç kullanmaktan ve uluslararası hukuku hiçe saymaktan kaçınmadıklarının açıkça göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Ukrayna, Kırım, Uluslararası Hukuk, İlhak, Rusya Federasyonu

Kaynakça

• Akdemir, E. (2014). Avrupa Birliği'nin Ukrayna Politikası: Eski Komşu Mu? Yeni Aday Mı? Karadeniz Araştırmaları (41), 61-75.
• Akman, H. (2014). Kırım-Sivastopol Üssü ve Karadeniz Rus Filosunun Paylaşım Sorunu Kırım-Sivastopol Üssü ve Karadeniz Rus Filosunun Paylaşım Sorunu. Turkish Studies, 9(1), 1-20.
• Alım, E. (2019). Saldırgan Realizm ve Büyük Güçler: Ukrayna Krizinde Rusya. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bilener, T. (2004). Ulus Devlet Olma Sürecinde Ukrayna. E. Büyükakıncı (Ed.) 1. Baskı içinde, Değişen Dünyada Rusya ve Ukrayna (311-341). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Bilener, T. (2007). Ukrayna Dış Politikasını Etkileyen Unsurlar. Karadeniz Araştırmaları (13), 115-132.
• Brzezinski, Z. (1997). Büyük Satranç Tahtası/Amerika'nın Küresel Üstünlüğü ve Bunun Jeostratejik Gereklilikleri. Ankara: İnkılap Kitabevi.
• Büyükakıncı, E. (2004). Bağımsızlık Sürecinde Ukrayna-Rusya İlişkileri. E. Büyükakıncı (Ed.) 1. Baskı içinde, Değişen Dünyada Rusya ve Ukrayna (401-436). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• CIA. ''The World Factbook'' Erişim tarihi Kasım 25, 2019. https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/up.html .
• Constitutional Court Of Ukraine. Erişim tarihi Aralık 20, 2019. http://www.ccu.gov.ua/en/kategoriya/legal-documents .
• Ercan, M. (2015). Uluslararası Hukuk Normları Bağlamında Kırım Meselesi: Self Determinasyon Mu? İlhak Mı? The Journal Of Academic Social Science Studies (36), 95-113.
• Erol, M. S. (2014). Ukrayna-Kırım Krizi Ya da İkinci Yalta Süreci. Karadeniz Araştırmaları (41), 1-14.
• Gafarlı, O. (2014)). ''Kırım Krizi ve Türkiye''. Erişim Tarihi Aralık 15, 2019. http://www.bilgesam.org/incele/598/-kirim-krizi-ve-turkiye/#.xff-mogzbıu .
• Geiss, R. (2015). Russia’s Annexation Of Crimea: The Mills Of International Law Grind Slowly But They Do Grind. International Law Studies, 91(1), 425-449.
• Grant, T. D. (Ocak 2015). Annexation Of Crimea. The American Journal Of International Law, 109(1), 68-95.
• John J. Mearsheimer; Michael Mcfaul; Stephen Sestanovich. (2014). Faulty Powers: Who Started The Ukraine Crisis? Foreign Affairs, 93(6), 167-175.
• Karagiannis, E. (2013). The 2008 Russian–Georgian War Via The Lens Of Offensive Realism. European Security, 22(1), 74-93. Marxsen, C. (2014). The Crimea Crisis–An İnternational Law Perspective. Heidelberg Journal Of International Law, 74(2), 367-391.
• Mearsheimer, J. J. (2001). The Tragedy Of Great Power Politics. New York: Norton.
• Mearsheimer, J. J. (2014). Why The Ukraine Crisis Is The West's Fault: The Liberal Delusions That Provoked Putin. Foreign Affairs, 93(5), 77-89.
• Mearsheimer, J. J. (September/Octember 2014). Why The Ukraine Crisis Is The West's Fault: The Liberal Delusions That Provoked Putin. Foreign Affairs, 93(77), 1-12.
• NATO ''Relations with Ukraine'' Erişim tarihi Kasım 19, 2019.https://www.nato.int/cps/en/natolive/topics_37750.htm.
• Rodgers, P. (2006). Understanding Regionalism And The Politics Of Identity in Ukraine’s Eastern Borderlands. Nationalities Papers: The Journal Of Nationalism And Ethnicity, 34(2), 157-174.
• Saraçlı, M. (2015). Rusya Federasyonu’nun Yakın Çevre Politikası’nda Dış Rusların Yeri ve Kırım Meselesi. Karadeniz Araştırmaları Dergisi (45), 69-88.
• Sönmez, A. S., Bıçakçı, H., & Yıldırım, C. (2015). Kırım Sorunu Bağlamında Rusya-Ukrayna İlişkilerinin Analizi. International Journal Of Social Sciences And Education Research, 1(3), 656-670.
• Şener, B. (2017). Jeopolitik Uluslararası İlişkilerde İnsan, Devlet, Coğrafya Ve Zaman Etkileşimi Üzerine Bir Giriş. Ankara: Barış Kitap
• Taşdemir, F., & Özer, A. (2015). Uluslararası Hukuk Açısından Kırım Sorunu: Kosova'nın Rövanşı Mı? Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10(1), 43-61.
• Topal, A. H. (2014). 'Star Açık Görüş. ''Uluslararası Hukuk Açısından Kırım’ın İlhakı ve Self Determinasyon Hakkı'' Erişim Tarihi Aralık 13, 2019. https://www.star.com.tr/acik-gorus/uluslararasi-hukuk-acisindan-kirimin-ilhaki-ve-self-determinasyon-hakki-haber-859182/
• Topal, A. H. (2014) Dünya Bülteni. ''Kırım İşgali ve Uluslararası Hukuk Krizi'' Erişim tarihi Aralık 13, 2019. https://www.dunyabulteni.net/dubam/kirim-isgali-ve-uluslararasi-hukuk-krizi-h292196.html
• TÜBA. Erişim tarihi Aralık 16, 2019. http://www.tubaterim.gov.tr/
• Tüysüzoğlu, G. (2011). Ukrayna’da Turuncu Devrim’in Sonu. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi (3), 62-79.
• Tüysüzoğlu,G. (2014). Karadeniz Havzası'ndaki Çatışma Gerçekliğinin Güvenlikleştirme Yaklaşımı Çerçevesinden Anlamlandırılması. Karadeniz Araştırmaları (41), 87-109.
• United Nations. (2014). Erişim tarihi Aralık 15, 2019. https://www.un.org/en/ga/search/view_doc.asp?symbol=a/res/68/262
• United Nations. (1974). ''Definition Of Aggression General Assembly Resolution 3314 (XXIX)''. Erişim tarihi Aralık 16, 2019. https://undocs.org/en/a/res/3314(xxıx)
• United Nations. (1994). Budapest Memorandum. Erişim tarihi Aralık 19, 2019. https://www.un.org/en/ga/search/view_doc.asp?symbol=a/49/765
• United Nations. (2014). General Assembly Adopts Resolution Calling Upon States Not To Recognize Changes in Status Of Crimea Region. Erişim tarihi Aralık 17, 2019. https://www.un.org/press/en/2014/ga11493.doc.htm
• United Nations. (2014). Erişim tarihi Aralık 13, 2019. https://undocs.org/en/a/68/pv.80
• Waltz, K. N. (2015). Uluslararası Politika Teorisi. Ankara: Phoenix Yayınevi. Yılmaz, E. (2015). Hukuk Sözlüğü (6 B.). Ankara: Yetkin Yayınları.