The Transforming Effect of Change in the Balance of Power on the International System: An Analysis on the US-China Competition

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 2, 105 - 142, 31.10.2021

Sinem Kocamaz , Seda Gozde Tokatlı

Öz

New actors and new threats emerged with the end of the bipolar system and the power change in the structure of the international system in the post-Cold War period. While there was a transition from a unipolar structure to a multipolar structure in the system, neoliberal ideology played a decisive role in economy, and the system in the field of security was rebuilt in the normative framework determined by the Western alliance organizations. The 2008 global economic crisis, which is called the Great Recession, revealed the change in the power distribution among the actors as well as the disruptions of the system. In this context, China emerged as a new rival power against the USA, and it started to be questioned whether this rise could cause a change in the international system. China uses different methods from the USA as it positions itself as a rival power to the USA and becomes an important actor in the system. While China increases its effectiveness within the framework of regional organizations such as the Shanghai Cooperation Organization and ASEAN (The Association of Southeast Asian Nations), it finances many countries with projects such as the Belt and Road Initiative and expands its regional cooperation network with bilateral and multilateral free trade agreements. The aim of this article is to address the change in the international system within the framework of the US-China competition. In this regard, the political, military, economic, and cultural factors that limit China’s success will be discussed within the framework of the neorealist theory. This is a qualitative study involving methodological pluralism and historical comparative research methods.

Anahtar Kelimeler

China, America, Neorealist Theory, International System, Balance of Power

Güç Dengelerindeki Değişimin Uluslararası Sistem Üzerindeki Dönüştürücü Etkisi: ABD ve Çin Rekabeti Üzerine Bir Analiz

Öz

Soğuk Savaş sonrası dönemde iki kutuplu sistemin sona ermesi ve uluslararası sistemin yapısında meydana gelen güç değişimiyle beraber yeni aktörler ve yeni tehditler ortaya çıkmıştır. Sistemde tek kutuplu yapıdan çok kutuplu yapıya doğru geçiş yaşanırken, ekonomide neoliberal ideoloji belirleyici olmuş, güvenlik alanında ise Batı ittifakı örgütleri tarafından belirlenen normatif çerçevede sistem yeniden inşa edilmiştir. Büyük durgunluk olarak adlandırılan 2008 küresel ekonomik krizi aktörler arasındaki güç dağılımında meydana gelen değişim ve sistemin aksaklıklarını göz önüne çıkarmıştır. Bu bağlamda Çin, ABD’nin karşısındaki yeni rakip güç olarak ortaya çıkmış ve bu yükselişin uluslararası sistemde bir değişime neden olup olamayacağı sorgulanmaya başlanmıştır. Çin, ABD’ye rakip güç olarak konumlanıp sistem içerisinde önemli bir aktör haline gelirken ABD’den farklı yöntemler kullanmaktadır. Çin, Şangay İşbirliği Örgütü, ASEAN (Güneydoğu Asya Uluslar Birliği) örgütü gibi bölgesel örgütler çerçevesinde etkinliğini arttırırken, Kuşak ve Yol Projesi gibi projelerle pek çok ülkeyi finanse etmekte, yaptığı ikili ve çok taraflı serbest ticaret antlaşmalarıyla bölgesel işbirliği ağını genişletmektedir. Bu makalenin amacı, ABD ve Çin rekabeti çerçevesinde uluslararası sistem içerisinde yaşanan değişimi ele almaktır. Bu çerçevede Çin’in başarısını sınırlandıran siyasi, askeri, ekonomik ve kültürel faktörler neorealist kuram çerçevesinde ele alınacaktır. Çalışmada metodolojik çoğulculuk ve tarihsel karşılaştırmalı araştırma yöntemleri kullanılarak nitel bir çalışma yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çin, ABD, Neorealist Teori, Uluslararası Sistem, Güç Dengesi

Kaynakça

• Alison,G.(2017).Destined for War: Can America and China Escape Thucydides’s Trap? Houghton Mifflin Harcourt, Boston.
• Allison,G.(2017).The Thucydides Trap ,Are the U.S.and China Headed For War’’, The Atlantic.
• Arı,T.ve Özpirinçi,F.(2011).Soğuk Savaş Sonrasında ABD’nin Balkan Politikası, Alternatif Politika.
• Alperen, Ü. ve Günay, A.(2014).Ticari Beklentiler Teorisi ve Çin’in Yükselişi: Barışçıl Bir Gelecek? International Conference on Eurasian Economies.
• Bianet.(2020).Huawei krizi: Yeni kısıtlamalar https://m.bianet.org/bianet/dunya/229185-huawei-krizi-yeni-kisitlamalar,( Erişim Tarihi: 18.09.2020)
• China Foreign Affaris.(2013). President Xi Jinping Delivers Important Speech and Proposes to Build a Silk Road Economic Belt with Central Asian Countries. https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/topics_665678/xjpfwzysiesgjtfhshzzfh_665686/t107633 4.shtml (Erişim Tarihi: 29 Ağustos 2019)
• Çeçen,A.(2018). Küreselleşme Bitti, Bölgeselleşme Başladı’’, AnkaEnstitüsü,2018.http://ankaenstitusu.com/kuresellesme-bitti-bolgesellesme-basladi/
• Çelik, K.ve Erol,M.S.(2018).Ulusal Güvenlik Strateji Belgesi Bağlamında ABD’nin Karadeniz Politikası ve Türkiye, Karam.
• Deepak, Nair.(2008).Regionalism in the Asia Pasific/East Asia: A Frustrated Regionalism? Contemporary Southeast Asia Vol. 31.
• Deık,(2009).Çin’in Yükselişi Anlamak, Dış Ekonomik İlişkiler Kurulu.
• Doyle, J.(2015). Uluslar arası İlişkiler Teorisinde Yeni Düşünce, (Çev. Çıtak.E.), İstanbul, Beta Yayınları.
• Duman, M(2002).Hegemonya ve Güçler Dengesi Bağlamında Uluslararası Siyaset ve İktisat İlişkileri’’ Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
• Efegil, E. Ve Musaoğlu,N.(2009).Soğuk Savaş Sonrası Dönemin Uluslararası Sisteminin Yapısına İlişkin Görüşler Üzerine Bir Eleştiri,Gazi Akademik Bakış Dergisi.
• European Commission,(2021).EU-China Comprehensive Agreement on Investment (CAI): list of sections, Brussels,2021 https://trade.ec.europa.eu/doclib/press/index.cfm?id=2237
• Eurostat News.(2019). https://ec.europa.eu/eurostat.
• Fukuyama, F.(2003),The End of History 20 years Later New Perspectives Quartely.
• Filiz, T.(2020).Çin Küresel Tek Kuşak Tek Yol Girişiminde Türkiye Konumu Üzerinde bir İnceleme,Oguzhan Sosyal Bilimler Dergisi.
• FHA, Fars Haber Ajansı,(2020). Çin’den BRICS mesajı: Artık tek kutuplu dünya yok! https://tr.farsnews.ir/economy/news/13990829000928 Erişim Tarihi: 19.1.2020
• Güneylioğlu, M ve Organski,A.K.(2015). Erhan Büyükakıncı (Ed.). Savaş Kuramları içinde Ankara2015.
• Gilpin, R.(2012).Uluslararası İlişkilerin Ekonomi Politiği. (Çev: Murat Duran vd.), Ankara: Kripto Yayınları.
• Gilpin, G.(2011).Uluslararası ilişkilerin Ekonomi Politiği, Kripto Yayınları.
• Gilpin, R.(1999).War and Change in World Politics, Cambridge, Cambridge University Press.
• Holslag, J.(2015).China’s Coming War with Asia’’, Cambridge, Polity Press.
• Huntington, S. (1999).The Lonely Superpower,Foreign Affairs, vol.78.
• Health.T.,Cortez,K. ve A.Cooper(2016).The Pla and Chinas Strategies, Deterrence Concepts and Combat Capabilities Santa Monica RAND Corporation National Defense Research Instıtute.
• Heath, T.(2016). The PLA and China’s Rejuvenation. Santa Monica, California: RAND Corporation
• Kaplan, R.D.(2011).How We Would Fight China, The Atlantic, June,ss 117http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2005/06/howwe-would-fight-china/3959
• Kocamaz,S.(2020).Batı’nın Yeniden İnşa Etmenin Zorluğu ÜzerinePanorama Dergisi.
• Kindleberger, C.(1973).The World in Depression 1929-39, University of California Press, Berkeley.
• Kindleberger,C.(1973).An Explanation of the 1929 Depression”, The World in Depression, 1929-1939, Berkeley University of California Press.
• Küntay, B.(2019).Uluslararası Sistemde ABD'nin Değişen Paradigmaları’’, Journal of International Management and Social Researches Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi ISSN:2148-1415.
• Li, L. (2018). China’s manufacturing locus in 2025: With a comparison of “Made-in-China 2025” and “Industry. 4.0”. Technological Forecasting and Social Change, 135
• Milner, H. V.(1998). International Political Economy: Beyond Hegemonic Stability, Foreign Policy.
• Mearsheimer, J.(2001). The Tragedy of Great Power Politics, NewYork: W.W Norton and Company.
• Mearsheimer,J.(2004).Why China’s Rise Will Not Be Peaceful?, Erişim Tarihi: 17 Eylül 2004. http://online.fliphtml15.com/yhnd/otda/#p=1
• Mearsheimer, J.(2005).Bambi Olmaktansa Godzilla Olmak Yeğdir”, Foreign Policy
• Mearsheimer,J.(2005). An offensive realist between geopolitics and power, Journal of International Relations and Development volume
• Mearsheimer, J.(2012).Why China Cannot Rise Peacefully”, Youtube, Erişim Tarihi: 05.11.2014.
• MSC,Munich Security Report,(2020 https://securityconference.org/assets/user_upload/MunichSecurityReport2020.pdf
• Nye, J.S.(2005). Yumuşak Güç Dünya Siyasetinde Başarının Yolu, Çev. Rayhan İnan Aydın, Elips Kitap Yayınları, Ankara.
• NATO 2030, (2020). United for a New Era, https://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/2020/12/pdf/201201-Reflection-Group-Final-Report-Uni.pdf. (Erişim Tarihi: 25.11.2020.)
• Oğuzlu, T.(2012).NATO’nun Dönüşümü ve Geleceği ,Orta doğu Analiz,Cilt: 4 - Sayı: 40.
• Özen, Ç.(2005).Neogramşiyan Hegemonya Yaklaşımı Çerçevesinde Güç ve Global Finans: Pax Britannica’daki Büyük Dönüşüm’’uluslar arası İlişkiler Dergisi.
• Pekcan, C.(2010).Konfüçyüs Ögretisinin Dış Politikaya Etkisi Bağlamında 2003-2013 Yılları Arasında Çin –ABD ilişkileri’’, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi,72 (4).
• Roskin, M.G. ve Berry,N.(2014).Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, (Çev.) Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları.
• Struver,G.(2014),What Friend are made of:Bilateral Linkages and Domestic Drivers of Foreign Policy,,Foreign Policy Analysis
• Seta,(2019).Çin Yatırımlarına Ekonomi Politik Yaklaşım,2005,2019, https://www.setav.org/cin-yatirimlarina-ekonomi-politik-yaklasim-2005-2019/#_ (Erişim Tarihi:22.10.2019)
• Sıprı,Statista,(2020).Countries With Highest Military Spending, https://www.statista.com/statistics/262742/countries-with-the-highest-military-spending/
• Sadık, Ü.(1998).Yapısal Realizm ve Ötesi’, Kenneth Waltz'un Uluslararası Siyaset Teorisine Eleştirel bir Yaklaşım, Divan Yayınları.
• Sputnik News,(2018),Çin’den G 20 üyelerine kapsayıcı bir dünya ekonomisi için ortak hareket etme çağrısı, Erişim Tarihi:30.11.2018https://tr.sputniknews.com/ekonomi/201811301036396478-cing20-uyelerine-dunya-ekonomisi-ortak-hareket-cagri/
• The White House, Statement by President Barack Obama on Egypt. https://obamawhitehouse.archives.gov/the-press-office/2013/07/03/statementpresident-barack-obama-egypt. (11 Mayıs 2019)- Erişim Tarihi:03.07.2013),
• Tüter,M.(2018).Çin Gücü, Statükoya Karşı Yeni Güç Arayışları, Kopernik Yayınları.
• Taylor, M.F.(2010).International Relations Theory and China’s Rise: Assessing China’s Potential for Territorial Expansion, International Studies Review.
• Tepebaş, U.(2010). Büyük Güçler ve Afrika,“21.Yüzyılda Çok Boyutlu Afrika Rekabeti”, Tasam Yayınları.
• Thompson, D. ( 2010).Think Again: Why China’s Military is Not Yet a Threat. Foreign Policy.
• Tanrıverdi,’B.(2014).Akıllı Güç’’, Akademi Perspektif, 2014, http://akademikperspektif.com/2014/06/11/akilli-guc/ (Erişim Tarihi: 06.08.2018)
• Tax Foundation(2020). Tracking the Economic Impact of U.S. Tariffs and Retaliatory Actions Erişim Tarihi: 18.09.2020 https://taxfoundation.org/tariffs-trump-trade-war/
• Tuncel, C.O. (2017). Bir Kuşak Bir Yol: 21. Yüzyılın En Büyük Kalkınma Projesi, , 15.01.2018.
• Unctad,(2021).China becomes largest FDI recipient in 2020 https://newsaf.cgtn.com/news/2021-01-25/UNCTAD-report-China-becomes-largest-FDI-recipient-in-2020. (Erişim Tarihi: 25.01.2021) UN Commodity Trade Statistics Database. http://unstats.un.org/unsd/comtrade/.
• Wharton University Of Pennslyvania(2016).China’s Investments in Africa: What’s the Real Story? https://knowledge.wharton.upenn.edu/article/chinas-investments-in-africa-whats-the-real-story(Erişim Tarihi: 19.01.2016).
• Waltz, K.(1979).The Theory of International Politics. Mc Graw Hill Higher Education.
• Wallerstein, I.(2003).Amerikan Gücünün Gerileyişi, Kaotik Bir dünyada ABD, Metis Yayınları
• Webb, M.and Krasner,S.(1989),Hegemonic Stability Theory, Cambridge University Press.
• XIA, M.(2011).China Threat or a Peaceful Rise of China? http://www.nytimes.com/ref/college/coll–china–politics–007.html Xk9iqoxuAo/index.html
• Yılmaz, B.(2019).Barack Obama İkinci Başkanlık Dönemi Politikaları 201-2016.Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi.