AĞ TEKNOLOJİSİNİN GELİŞİMİYLE KAMULARIN HALKLA İLİŞKİLER İŞLEVSELLİĞİNE YÖNELİK ALGILARI: GAZİANTEP ARAŞTIRMASI

Yıl 2015, Cilt: 10 Sayı: 2, 51 - 68, 07.04.2015

FUAT Ustakara

Öz

Halkla ilişkiler, işletmeler açısından değerlendirildiğinde, çağımızın gelişim gösteren yönetsel bir fonksiyonudur. Kamuların algılarını başarıyla yönetmek, halkla ilişkiler çalışmalarının başat işlevselliklerinden biri olarak öne çıkmaktadır. Yeni iletişim teknolojileri, örgütlerin halkla ilişkiler çalışmalarının kapasitesini artırmıştır.  Web ağının olanaklarından yararlanma ve özellikle sosyal medya ağının akıcılığını kullanma, halkla ilişkilerin gücünü pekiştirmiştir. Sistemler yaklaşımı, halkla ilişkilerin örgütlerin destekleyici fonksiyonu olma pozisyonunu açıklama bağlamında önemli bir bakış getirmektedir. Çalışma, kamuların halkla ilişkiler işlevselliğine dönük algılarını bir alan araştırmasıyla sorgulamayı amaçlamaktadır. Buna bağlı olarak, araştırma kapsamında Gaziantep kent merkezinde 564 kişilik bir örnekleme anket uygulanmaktadır. Araştırma bulgularında, halkla ilişkilerin destekleyici bir rol üstlenerek örgüt yönetimleri açısından önemli bir fonksiyon olduğu belirlenmiştir. İkinci olarak, Gaziantep’teki halkla ilişkiler uygulamaları oldukça yetersiz görünmektedir. Üçüncü olarak, sosyal ağlar konusuna yönelerek halkla ilişkiler alanında hangi ağların sıklıkla kullanılması gerektiği önerilmektedir.  

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Kamular, Medya, Sosyal Ağlar, Sistemler Yaklaşımı.

Kaynakça

• • Aktan, C.C. ve Börü, D., (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”. Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler Ve Sosyal Sorumluluk. (Ed. Coşkun Can Aktan),İstanbul: İGİAD Yayınları, ss: 11-36.
• • Becerikli, S.Y., (2005). Uluslararası Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yayınları.
• • Bernays, E., (1935). “Molding Public Opinion”. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science. pp: 82-87.
• • Budak, G. ve Budak, G., (2010). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler. İzmir: Barış Yayınları Fakülteler Kitabevi.
• • Çınarlı, İ., (2013). Stratejik İletişim Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
• • Dozier, D.M. and Ehling, W.P., (1992). “Evaluation of Public Relations Programs: What the Literature Tells Us About Their Effects”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 159-184.
• • Dozier, D.M. and Grunig, L.A., (1992). “The Organization of the Public Relations Function”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 395-417.
• • Ertekin, Y., (2000). Halkla İlişkiler. Ankara: Yargı Yayınevi.
• • Geçikli, F., (1999). “Süreç, Bilim, Meslek Ve Sanat Olarak Halkla İlişkiler”. İletişim Fakültesi Dergisi. 9, ss: 251-263.
• • Görpe, S., (2001). Halkla İlişkiler Kavramları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
• • Grunig, J.E. and Hunt, T., (1984). Managing Public Relations. Belmont CA: Thomson Wadsworth.
• • Grunig, J., (1992). “Communication, Public Relations, and Effective Organizations: An Overview of the Book”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 1-28.
• • Grunig, J.E. and Grunig, L.A., (1992). “Models of Public Relations and Communication”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 285-325.
• • Grunig, J.E. and Repper, F.C., (1992). “Strategic Management, Publics, and Issues”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 117-157.
• • Grunig, L.A., Grunig, J. E., and Ehling, W., (1992). “What is An Effective Organization?”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 65-90.
• • Grunig, L., (1992). “How Public Relations/Communication Departments Should Adapt to the Structure and Environment of an Organization… And What They Actually Do?”. In Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. James E. Grunig), Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, pp: 467-481.
• • Kalender, A., (2008). “Halkla İlişkiler: Kavramlar, Tanımlar Ve Uygulama Alanları”. Halkla İlişkiler. (Ed. Ahmet Kalender ve Mehmet Fidan). Konya: Tablet Yayınları, ss: 11-47.
• • Karasar, N., (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
• • Kuş, E., (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• • Paksoy, A.Ç., (1999). Türkiye'deki Halkla İlişkiler Uygulamaları. İstanbul: Rota Yayınları.
• • Pieczka, M., (2002). “Paradigmalar, Sistemler Teorisi Ve Halkla İlişkiler”. Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar. (Der. Jacquie L’Etang ve Magda Pieczka), Ankara: Vadi Yayınları, ss: 215-272.
• • Sabuncuoğlu, Z., (2001). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
• • Sayımer, İ., (2008). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
• • Tarhan, A., (2008). “Halkla İlişkiler Modelleri”. Halkla İlişkiler. (Ed. Ahmet Kalender ve Mehmet Fidan), Konya: Tablet Yayınları, ss: 121-144.
• • TÜİK, (2014). Nüfus İstatistikleri.
• http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist. Erişim Tarihi: 23.11.2014.
• • Ural, E.G., (2006). Stratejik Halkla İlişkiler Uygulamaları. İstanbul: Birsen Yayınevi.
• • Yoldaş, Y., (2004). İşlevsel - Yapısal Sistem Kuramı. Ankara: Roma Yayınları.