Abdülhak Hâmit Tarhan (1852-1937) uzun yaşamına karşın Tanzimat dönemi
ikinci kuşak edebiyatçıları arasında yer almaktadır. Şiir ve tiyatro alanında
yazdığı yapıtlarıyla tanınır. Şiirlerinde ölüm, aşk, metafizik ve doğa
temalarına ağırlık verirken öte yandan da varlık ve yokluk üzerinden felsefi
konulara girer. Yeni Türk şiirinin kurulmasında getirdiği temalar ve biçimdeki
denemeleriyle Tanzimat’tan Servet-i Fünûn’a giden yolda bir geçiş görevi yapar.
Abdülhak Hâmit, uzun yaşamı boyunca başından geçenleri anılarında dile getirir:
Kendi özel yaşamına ait eğitimi, ailesi, evlilikleri, eserlerini nasıl yazdığı;
başta edebiyat sanatı olmak üzere, dünya ve Türk edebiyatında öne çıkan
isimler, akımlar; gördüğü, gezdiği ve görev yaptığı İngiltere, Fransa gibi
dünyanın belirli ülkeleri ve Londra, Viyana, Tarhan ve Paris gibi başkentleri.
Çalışmada bu konulardan Hâmit’in Paris’le ilgili anıları irdelenmiştir. Bu
bağlamda Paris’e gidişinde etkili olan Hoca Tahsin Efendi, Paris’le ilgili
düşünceleri, Paris’te yaşadığı aşkları ve ekonomik sıkıntıları, Fransız
edebiyatı ve edebiyatçıları hakkındaki düşünceleri, Fransa’da bulunduğu sırada
yazdığı Nesteren gibi yapıtları ele
alınıp açıklanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 14 Sayı: 3 |