Many civilizations living in the Ancient Near East geography have always given place to trees in social, economic, cultural and religious areas, both materially and spiritually, and attributed various meanings. With the transition to settled life, within the framework of social and economic life, the main livelihoods of the people living in the Ancient Near East geography were agriculture and animal husbandry. Trees have been important because they are used both for the nutritional needs of the people of the region and for sheltering areas. Mesopotamian and Hittite civilizations have created various laws for the protection of the environment and fruit trees used in agricultural activities. In the article, the laws belonging to the Sumerian, Babylonian and Assyrian peoples of Mesopotamia and the laws related to the trees of the Hittites who ruled in the Anatolian geography were examined. In Mesopotamian law, the Urukagina Reform, Lipid Ishtar Laws, Hammurabi Laws and Middle Assyrian Laws included the laws related to trees. The second part of the Hittite laws, starting with the phrase "if bonds", deals with the articles of law related to trees. The article has been studied as a method by dividing it into various sub-headings as "Tree in Mesopotamia" and "Tree in Mesopotamian Laws", "Tree in Hittites" and "Tree in Hittite Law". The aim of the article is to examine the importance given to trees by the people and by the administration in the Mesopotamian and Hittite societies in the Ancient Near East Asia and its reflection on the legal articles and to determine what kind of issues related to trees are included in which law articles.
Eski Ön Asya coğrafyasında yaşayan pek çok medeniyet ağaçlara sosyal, ekonomik, kültürel ve din alanlarında maddi ve manevi olarak her daim yer vermiş ve çeşitli anlamlar yüklemiştir. Yerleşik hayata geçişle beraber sosyal ve ekonomik hayat çerçevesinde Eski Ön Asya coğrafyasında yaşayan insanların başlıca geçim kaynakları tarım ve hayvancılık olmuştur. Ağaçlar bölge insanlarının hem beslenme ihtiyaçlarında hem de barınma alanlarında kullanılmasından dolayı önem arz etmiştir. Özellikle tarımsal faaliyetlerde kullanılan meyve ağaçlarının ve çevrenin korunması için Mezopotamya ve Hitit medeniyetleri çeşitli yasa maddelerini meydana getirmişlerdir. Makale içerisinde Mezopotamya halklarından Sumer, Babil ve Asurlara ait olan kanunlar ile Anadolu coğrafyasında hüküm sürmüş Hititlerin ağaçlar ile alakalı yasa maddeleri incelenmiştir. Mezopotamya hukukunda Urukagina Reformu, Lipit-İštar Kanunları, Hammurabi Kanunları ve Orta Asur Kanunlarında ağaç ile alakalı yasa maddelerine yer verilmiştir. Hitit yasalarının ikinci bölümünü oluşturan "eğer bağlar" ifadesi ile başlayan kısımda ise ağaçlar ile ilgili yasa maddelerine değinilmiştir. Makale yöntem olarak “Mezopotamya’da ağaç” ve “Mezopotamya Kanunlarında ağaç”, “Hititlerde ağaç” ve “Hitit Kanununda ağaç” olmak üzere çeşitli alt başlıklara ayrılarak çalışılmıştır. Makalenin amacı Eski Ön Asya coğrafyasında Mezopotamya ve Hitit toplumlarında gerek halk tarafından gerekse yönetim tarafından ağaçlara verilen önem ve bunun hukuki maddelere yansımasını incelemek ve hangi kanun maddelerinde ağaçlar ile alakalı ne gibi hususlara yer verildiğini tespit etmektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Eylül 2021 |
Gönderilme Tarihi | 30 Temmuz 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 2 |
OANNES Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. (CC BY NC)
Dergimize yalnızca Eskiçağ Tarihi, Arkeoloji ve Eskiçağ Dilleri ve Kültürleri alanlarından yayın kabulü yapılmaktadır. Diğer alanlardan gönderilen yayınlar değerlendirmeye alınmamaktadır.