Uzaktan Eğitimle Öğrenim Gören Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Programa İlişkin Görüşleri

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 1, 79 - 88, 30.03.2018

İbrahim Gül , İ. Bakır Arabacı

Öz

Teknoloji, eğitim sisteminde bir takım gelişmelere neden olmuştur.
Bunlardan birisi de bireylerin uzaktan eğitimidir. Uzaktan eğitim ile geniş
kitlelere eğitim götürülmesi mümkün olmuştur. Uzaktan eğitim, yaşam boyu
öğrenmeyi de kolaylaştıran bir öğretim yaklaşımı olarak karşımıza çıkmaktadır.
Uzaktan eğitimin yararlarına rağmen kendisine göre sorunları bulunmaktadır. Bu
araştırmanın amacı uzaktan eğitimle öğrenim gören Eğitim Yönetimi Tezsiz Yüksek
Lisans öğrencilerinin sorunlarını belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu
Ondokuz Mayıs Üniversitesi, uzaktan eğitim yolu ile Eğitim Yönetimi Tezsiz
Yüksek Lisans programında okuyan öğrenciler oluşturmaktadır. Öğrencilerden
gönüllü olarak araştırmaya katılan 19 öğrenci ile görüşme yapılmıştır.
Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır.  Öğrencilere konuyla ilgili sorular sorulmuş
ve cevapları kaydedilmiştir. Araştırmanın kuramsal kısmı literatür taranarak
oluşturulmuştur. Araştırma bu haliyle nitel bir çalışmadır. Uygulama kısmıyla
ilgili olarak görüşme formuyla toplanan bilgiler betimsel ve içerik analizine
tabi tutulmuştur. Önce bütün görüşmecilere birer numara verilerek görüşleri
kodlanmıştır. Görüşme formunda yer alan kodlar bir araya getirilerek temalar
oluşturulmuştur. Bunlar yorumlanarak bazı genellemelere ulaşılmaya
çalışılmıştır. Araştırma sonucuna göre; öğrenciler devam zorunluluğu olmadığı
için bu programı tercih etmektedirler. Programın değerlendirilmesine yönelik
yedi tema tespit edilmiştir. Öğrenciler, tezliye geçişin kolaylaştırılmasını
istemektedirler.  Bu sonuçlara dayalı
olarak ilgililere bazı önerilerde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim, eğitim yönetimi

Kaynakça

• Adıyaman, Z. (2002). Uzaktan eğitim yoluyla yabancı dil öğretimi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı: 4, 420-425. Akdemir, O. (2008). Teaching in online courses: experiences of ınstructional technology faculty members. Turkish Online Journal of Distance Education, 9, 2. 97-108.
• Akdemir, Ö. (2011). Yükseköğretimimizde uzaktan eğitim, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi,1(2), 69-71.
• Alkan, C. (1981). Açık üniversite uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
• Arar, A. (1999). Uzaktan eğitimin tarihi gelişimi, uzaktan eğitim uygulama modelleri ve maliyetleri, Birinci Uzaktan Eğitim Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (ss. 25-28). Ankara Kara Kuvvetleri Eğitim ve Doktrin Komutanlığı, 15-16 Kasım 1999.
• Arat, T ve Bakan, Ö. (2011). Uzaktan eğitim ve uygulamaları, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 14 (1-2), 363-372.
• Arslan, M. (2011). Ulaknet 2011 çalıştayı uzaktan eğitim sunumu, V. ULAKNET Çalıştay ve Eğitimi Sunumu, (ss.1-39) Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon (15-18 Mayıs) Tübitak Ulakbim
• Arslantaş, T. (2014). Uzaktan eğitim, uzaktan eğitim teknolojileri ve Türkiye’de bir uygulama, 15 Temmuz 2017 tarihinde http://www.tankutaslantas.com/wp-content/uploads/2014/04/Uzaktan- E%C4%9Fitim-Uzaktan-E%C4%9Fitim-Teknolojileri-ve-T%C3%BCrkiyede-bir-Uygulama.pdf adresinden erişildi.
• Aytaç, V. (2002). İnternet destekli uzaktan eğitim ve öğretim teknolojisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• Bayam, Y. ve Aksoy, M., S. (2002). Türkiye'de uzaktan eğitim ve Sakarya Üniversitesi uygulaması, SAU Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(l), 169-175.
• Çavaş, B. ve Huyugüzel, P. (2001). Web destekli eğitim: teletop yaklaşımı, I.Uluslararası Eğitim Teknolojisi Sempozyumu ve Fuarı, Sakarya Üniversitesi.
• French, D. (1999). Preparing for ınternet based learning, ınternet – based learning: an ıntroduction and framework for higher education and business (Editör: D. French, C. Hate, C. Johnson, G. Farr), Stylus, Virginia.
• Geçer, A., ve Dağ, F. (2012). Bir harmanlanmış öğrenme tecrübesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1), 425-442.
• Gürbüz, T. (1999). A comparison of student – teachers’ attitudes toward computers ın online and traditional computer literacy courses: acase study. Unpublished Master Thesis. The Middle East Technical Universty, The Institude of Social Sciences, Ankara.
• İşman, A. (2005). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. (1. Basım) PegemA Yayıncılık. Ankara.
• Keegan, D. (1996). Foundations of distance education (3rd Ed.) New York, NY: Routledge.
• Kışla, T, Sarsar, A, Y.D. Meşhur, E., Şahin, M. ve Kokoç, M (2010). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemlerinde karşılaşılan problemler, e journal of New World Sciences Academy, 5(1), 1-18.
• MEB (2013). Millî eğitim bakanlığı eğitim kurumu yöneticileri atama ve yer değiştirme yönetmeliği, Resmi Gazete: 4 Ağustos 2013, sayı: 28728.
• Odabas, H. (2003). Internet tabanlı uzaktan eğitim ve bilgi ve belge yönetimi bölümleri, E-prints in Library and Information Science. 17, sayı:1.
• Oral, B. (2007). Uzaktan eğitim, öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı (Ed. Ö.Demirel, E. Altun).Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Orhan, F. ve Akkoyunlu, B. (1999). Uzaktan eğitim yaklaşımında temel eğitim ı. Kademe öğretmenlerinin video destekli hizmetiçi eğitimi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 16 (17), 134 – 141.
• Özarslan, Y. (2008). Uzaktan Eğitim Uygulamaları için Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri, İnet-tr’08 XIII Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri kitabı içinde. (ss. 55-60). Ankara.
• Özer, B., (1990), uzaktan eğitim sisteminin evrensel yapısı, kurgu: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İletişim Bilimleri Dergisi, 8, 569-594.
• Pereira, J. A., Pletguezuelos, E., Meri, A., Molina-Ros, A., Molina Thomas M. C., ve Masdeu, C. (2007). Effectiveness of using blended learning strategies for teaching and learning human anatomy. Medical Education, 41(2), 189-195.
• Ruiz, J. G., Mintzer, M. J., ve Leipzig, R. M. (2006). The impact of e-learning in medical education. Academic Medicine, 81(3), 207-212.
• Turgut, M. F. (1987). Eğitimde lisansüstü eğitim, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 1- 9.
• Usun, S. (2006). Uzaktan eğitim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Yeniad, M., (2006), uzaktan eğitimde kullanılmak üzere web tabanlı bir portal yazılımı geliştirme, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Yıldız (2004). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Konya: Atlas Kitabevi.
• Yolcu, H. (2015). Harmanlanmış (karma) öğrenme ve uygulama esasları, Jasss, The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science, 33, 255-260.
• YÖK (2016). Lisansüstü eğitim ve öğretim yönetmeliği, Resmi Gazete: 20 Nisan 2016, sayı: 29690
• YÖK (2016). Lisansüstü eğitim-öğretim programı açılması ve yürütülmesine dair ilkeler, 15.7.2017 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/-/journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/13282424 adresinde erişildi.
• Varol, N., (2002). Uzaktan eğitimde e-pedagoji, Türkiye Bilişim Derneği 19. Bilişim Kurultayı, 15.7.2017 tarihinde http://www.nurhayatvarol.com/dosyalar/makaleler-pdf/4UKS/8.pdf, adresinden erişildi.