Erken çocukluk döneminde doğa ve yaban hayatı eğitimi bakımından Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri’nin karşılaştırılması: Trabzon ili - Oregon Eyaleti örneği

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 2, 149 - 157, 15.12.2022

Alptuğ Sarı

https://doi.org/10.17568/ogmoad.1062875

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmada yaban hayatı eğitimi ve yönetimi konularında dünyanın önde gelen ülkelerinden biri olan Amerika Birleşik Devletleri (ABD)’nin Oregon Eyaleti, Corvallisi ili ile Türkiye’yi temsilen Trabzon ilindeki okul öncesi eğitim sistemleri doğa ve yaban hayatı kavramları özelinde karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma yapılırken nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi tekniği, görüşme metodu ve gözlem tekniği kullanılmıştır. Ayrıca, anaokulu eğitiminin on ayını Trabzon ilinde ve yedi ayını Corvallis’te geçirmiş bir öğrencideki değişiklikler de değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda, Oregon’da doğa ve yaban hayatı kavramları eğitim müfredatının önemli bir parçası iken, Türkiye’de bu oranın kısıtlı olduğu görülmüştür. Karşılaştırma yapılan her iki ülkenin okul öncesi öğrencilerinde doğa ve yaban hayatı farkındalıkları bakımından ciddi farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Oregon’da okul öncesi öğrencileri özellikle yakın çevrelerinde yayılış gösteren yaban hayvanı türlerini tanımakta zorluk çekmezken, Trabzon ilindeki öğrencilerde bu oran oldukça düşük olmuştur. Doğal kaynakların en az tahribatla gelecek nesillere aktarılması her bilinçli bireyin görevidir. Dünyada doğa ve yaban hayatı kaynaklarının sürdürülebilir kullanımında yetişmiş insan gücüne ihtiyaç her geçen gün artmaktadır. Bu nedenle, tüm paydaşlar doğal kaynakların yönetiminde sorumluluklarını tam olarak yerine getirmeli ve yaban hayatı ile ilgili okul öncesi seviyesinden üniversite eğitimine kadar uygulamalı eğitimi mümkün olduğu kadar teşvik etmelidir. 

Anahtar Kelimeler

erken çocukluk, okul öncesi, yaban hayatı eğitimi, biyolojik çeşitlilik.

Teşekkür

Sorumlu yazar olarak, TÜBİTAK-BİDEB 2219-Uluslararası Doktora Sonrası Araştırma Burs Programı çerçevesinde Oregon State Üniversitesi'ndeki doktora sonrası çalışmam sırasında maddi destekleri için Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu'na (TÜBİTAK) teşekkür ederim. Ayrıca iki ülke okul öncesi eğitim müfredatlarını inceleme hususunda vermiş oldukları desteklerden ötürü; Trabzon ilinde faaliyet gösteren ancak gerek okul isimlerinin ve gerekse kendi isimlerinin paylaşılmamasını rica eden okul öncesi öğretmenlerine, ABD Oregon Eyaleti Corvallis şehri Hoover Elementary School (9 Eylül 2021 tarihinde Bessie Coleman Elementary School olarak ismi değiştirildi) yönetimine ve okul öncesi öğretmenlerinden Sayın Renee Pipitone’a sonsuz şükranlarımı sunarım. Son olarak ABD’de bulunduğum süre içerisinde sürekli desteklerini gördüğüm kıymetli eşim Menşure Tuğçe SARI, küçük kızım Amine Begüm SARI ve bu çalışmayı hazırlamamda göstermiş olduğu gelişmelerle bana fikir veren o dönemde okul öncesi öğrencisi olan kızım Elif Ela SARI’ya da teşekkürü bir borç bilirim. Bu makale, 6 - 9 Aralık 2021 tarihleri arasında gerçekleştirilen IV. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi’nde sözlü bildiri olarak sunulmuştur.

Comparison of nature and wildlife education in early childhood between Turkey and the USA: The case of Trabzon province - Oregon State

Öz

In this study, the pre-school education systems in the province of Corvallis representing Oregon State of the United States of America (USA), which is one of the leading countries in the field of wildlife education and management, and the province of Trabzon, representing Turkey, were compared in terms of the concepts of nature and wildlife. While making the comparison, content analysis from qualitative research methods technique, interview method and observation technique were used. In addition, changes in a student who spent ten months of kindergarten education in Trabzon and seven months in Corvallis were also evaluated. At the end of the research, it was seen that while the concepts of nature and wildlife are an important part of the education curriculum in Oregon, this rate is limited in Turkey. It has been determined that there are serious differences in terms of nature and wildlife awareness among kindergarten students of both countries compared. While kindergarten students in Oregon had no difficulty in recognizing wild animal species, especially in their immediate surroundings, this rate was quite low for students in Trabzon. It is the duty of every conscious individual to transfer natural resources to future generations with the least destruction. The need for trained manpower in the sustainable use of nature and wildlife resources in the world is increasing day by day. Therefore, all stakeholders should fully fulfill their responsibilities in the management of natural resources and should encourage as much as possible practical training in wildlife from kindergarten to university education. 

Anahtar Kelimeler

early childhood, kindergarten, wildlife education, biodiversity.

Kaynakça

• Ardoin, N. M., Bowers, A. W., 2020. Early childhood environmental education: A systematic review of the research literatüre. Educational Research Review, 31: 1-16
• Baker, L., Mackler, K., Sonnenschein, S., Serpell, R., 2001. Parents’ interactions with their firstgrade children during storybook reading and relations with subsequent home reading and activity and reading achievement. Journal of School Psychology, 39: 415–438
• Barnosky, A. D., Hadly, E. A., 2016. Tipping point for planet earth: How close are we to the edge? Thomas Dunne Books, New York.
• Bredekamp, S., 2015. Erken Çocukluk Eğitiminde Etkili Uygulamalar. (Effective Practices in Early Childhood Education, 2nd Edition). (Çev. Hatice Zeynep İnan ve Taşkın İnan). 343-345. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Çakmak, T., Yılmaz, B., 2009. Okul öncesi dönem çocuklarının okuma alışkanlığına hazırlık durumları üzerine bir araştırma: Hacettepe Üniversitesi Beytepe Anaokulu örneği. Türk Kütüphaneciliği, 23(3): 489 – 509
• Davis, J., Elliot, S., 2014. Research in early childhood education for sustainability: International perspectives and provocations. London: Routledge.
• DKMP, (2021). Biyolojik Çeşitliliği İzleme ve Değerlendirme Raporu. Tarım ve Orman Bakanlığı, DKMP (Doğa Koruma ve Milli Parklar) Genel Müdürlüğü, Doğa Koruma Dairesi Başkanlığı, Ankara.
• Erdoğan, N. I., 2016. Erken çocukluk döneminde çocuk-ebeveyn birlikte okuma etkinliklerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24 (3): 1071-1086
• Filho, W. L., Mifsud, M., Pace, P., 2018. Handbook of lifelong learning for sustainable development. World Sustainability Series, Springer International Publishing, Berlin.
• Gürkan, T., 2009. Okul öncesi eğitime giriş. Şefik Yaşar (Ed.), Erken çocukluk dönemi ve okul öncesi eğitim içinde (s.1-19), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Güven, G., Efe Azkeskin, K., 2018. Erken çocukluk eğitimi ve okul öncesi eğitim. Pegem Atıf İndeksi, 53 s
• Güzelyurt, T., Özkan, Ö., 2017. Okul öncesi dönemde çevre eğitimi uygulama örneği: Merhaba kozalak ve kozalağın sesi etkinlikleri. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12 (28): 409-428
• Izadpanah, S., Parvaresh, P., Şekerci, Y., 2021. Evaluation of the architectural features and physical environment in early childhood education framework. Civil Engineering Journal, 7 (2): 330-342
• Kahn, P. H., Keller, S. R., 2002. Children's affiliations with nature: Structure, development, and the problem of environmental generational amnesia. Children and nature: Psychological, sociocultural, and evolutionary investigations, 93-116
• Larimore, R., 2016. Defining nature-based preschools. International Journal of Early Childhood Environmental Education, 4 (1): 32-36
• Louv, R., 2008. Last child in the woods: Saving our children from nature-deficit disorder. New York, NY: Algonquin Books.
• MEB, 2013. Okul Öncesi Eğitim Programı. Türkiye Cumhuriyeti, Milli Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara.
• OSDE, 2014. Kindergarten 2014 Oregon Science Standards (NGSS), Oregon Department of Education.
• Sarı, A., Arpacık, A., 2020. Türkiye’nin yaban hayatı odaklı turizm potansiyeli. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi (UTYHBD), 6 (2): 355-364
• Samuelsson, I. P., Kaga, Y., 2008. The contribution of early childhood education to a sustainable society. UNESCO.
• Taner Derman, M., Başal, H. A., 2010. Cumhuriyetin ilanından günümüze Türkiye’de okul öncesi eğitim ve ilköğretimde niceliksel ve niteliksel gelişmeler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11): 560-569
• Taylor, A. F., Kuo, M., 2006. Is contact with nature important for healthy child development? state of the evidence. Edited by Christopher Spencer and Mark Blades. Children and Their Environments, Cambridge University Press, 124–140
• Toran, M., 2012. Çocukluğun ve Erken Çocukluk Eğitiminin Tarihi ve Kuramsal Temelleri. Okul Öncesi Eğitimine Giriş Ders Kitabı. Ankara.
• Tunçeli, H. İ., Zambat, R., 2017. Erken çocukluk döneminde gelişimin değerlendirilmesi ve önemi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3 (3): 1-12
• Ural, O., Ramazan, O., 2007. Türkiye’de okul öncesi eğitimin dünü ve bugünü. Ed:Prof. Dr. Servet Özdemir, Prof. Dr. Hasan Bacanlı, Murat Sözer. Türkiye’de Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Sistemi Temel Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Türk Eğitim Derneği, Ankara
• URL-1: https://hoover.csd509j.net/ (Ziyaret tarihi: 12.01.2022).
• URL-2: https://1000logos.net/oregon-state-beavers-logo/ (Ziyaret tarihi: 12.01.2022).
• Wilson, R. A., 1996. Environmental education programs for preschool children. The Journal of Environmental Education, 27 (4): 28-33
• Wilson, R. A., 2018. Nature and young children: Encouraging creative play and learning in natural environments (3rd ed.), Routledge, New York