Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği

Yıl 2014, , 133 - 158, 12.12.2014
https://doi.org/10.17494/ogusbd.50471

Öz

Majority of the investigations realized in Turkey, about organized crime groups do not apply to mafia groups that include violence in their criminal activities. In this sense, the organizational structures that have come together to commit other types of crimes needs to be revealed. This study includes investigative works carried out in Erzurum between 01.01.2010-01.12.2013 regarding organized crime groups and based on the document reviews of said investigations. The problem of this study is the differences among Erzurum based organized crime groups regarding their income generating criminal activities. The aim ofthis study is determination of the differences among organized crime groups under following subtitles; criminal activities, profiles of leaders and members, continuity, division of labor, and hierarchy. 

Kaynakça

  • 3713 Terörle Mücadele Kanunu (TMK)
  • 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)
  • 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Gerekçesi
  • Abadinsky, H. (2010). Organized Crime. Belmont. CA: Wadsworth.
  • Acaroğlu, O. (2013). Türkiye’de Sigara Kaçakçılığı, Karakteristikler, Kullanılan Yöntemler ve Kaçakçı Profili. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü.
  • Albanese, J. (2000). The Causes of Organized Crime: Do Criminals Organize Around Opportunities for Crime or do Criminal Opportunities Create New Offenders?. Journal of Contemporary Criminal Justice. Vol. 16(4). pp.409-423.
  • Albini, J. (1971). The American Mafia: Genesis of a Legend. New York: Appleton-Century-Crofts.
  • Beare, M. (1996). Criminal Conspiracies: Organized Crime in Canada. Toronto: University of Toronto Press.
  • Beirne, P., & Messerschmidt, J. W. (2006). Criminology. Los Angeles. CA: Roxbury Publishing.
  • Benson, J. S., & Decker, S. H. (2010). The Organizational Structure of International Drug Smuggling. Journal of Criminal Justice. Vol.38, pp. 130-138
  • Block, A. (1983). East Side-westside: Organizing Crime in New York 1930-1950. New Brunswick. NJ: Transaction Publishers.
  • Block, A., & Chambliss, W. J. (1981). Organizing Crime. New York/Oxford.
  • Conklin, J. E. (2010). Criminology. Boston: Pearson.
  • Cressey, D. R. (1969). Theft of The Nation: The Structure and Operations of Organized Crime in America. New York: Harper.
  • Cressey, D. R. (1972). Criminal Organization: Its Elementary Forms. New York: Harper and Row.
  • Demir, O.Ö. ve Küçükuysal, B. (2011). Sınıraşan Suçlarla Mücadelede Önemli Köşe Taşları: Birleşmiş Milletler Sözleşmeleri, O. Ömer Demir ve Bahadır Küçükuysal (Ed.), Sınıraşan Organize Suçlar: Kavramlar, Yöntemler, Eğilimle. Ankara: Adalet Yayınevi, ss.243-254.
  • Desroches, F. (2007). Research on Upper Level Drug Trafficking: A Review. Journal of Drug Issues, Vol.37(4). pp.827-844.
  • Falcone, D. N. (2005). Dictionary of American Criminal Justice & Criminology. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Finckenauer, J. O. (2005). Problems of Definition: What is organized crime?. Trends in Organized Crime. Vol.8(3). Pp. 63-83.
  • Finckenauer, J. O. (2007). Mafia and Organized Crim. Oxford: Oneworld.
  • Finckenauer, J, O., (2001). Russian Transational Organized Crime. Global Human Smuggling: Comparative Perspectives, Kyle, D. and Kowslowski, R. (Ed.). Baltimore-London: John Hopkins University Press. pp. 166-186.
  • Grennan, S., & Britz, M. T. (2006). Organized Crime: A World Wide Perspective. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
  • Hagan, F. E. (2010). Crime Types and Criminals. Thousand Oaks. CA: Sage
  • Hellman, D. A. (1980). Economics of Crime. New York: St. Martin's Press.
  • Hess, K. (2009). Introduction to Law Enforcement and Criminal Justice. 9th ed., Belmont, CA: Wadsworth
  • Ianni, F. A. J.(1974). Black Mafia: Ethnic Succession in Organized Crime. New York
  • Kahya, Y. ve Sever, M. (2013). Türkiye’de Göçmen Kaçakçıları. Ankara: Karınca.
  • Karakaya, M. (2013). Uyuşturucu Madde Ticareti Yapan Suç Örgütlerinin Yapıları ve Suç Faaliyetleri: Erzurum Örneği. Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi. Vol.4(1). pp 43-60.
  • Karakaya, M. ve Karabal, M. (2012). Organize suç örgütleri profili: Erzurum örneği. IV. Uluslararası Terörizm ve Sınıraşan Suçlar Sempozyumu.
  • Kenney, D. J., & Finckenauer, J. O. (1995). Organized Crime in America. Belmont, CA: Wadsworth Pyb. Co.
  • Koppen, M. V., Poot, C. J., Kleemans, E. R., & Nieuwbeerta, P. (2010). Criminal Trajectories in Organized Crime. British Journal of Criminology. Vol. 50. Pp.102-123.
  • Lupsha, P. A. (1983). Networks versus Networking: Analysis of an Organized Crime Group. G. P. Waldo (ed.). Career Criminals. Beverly Hills, CA: Sage, 59-87.
  • Maltz, M. D. (1976). On Defining ‘Organizedcrime’: The Development of a Definition and a Typology. Crime & Delinquency. Vol.22(3). Pp.338-346.
  • Mastrofski, S. & Potter, G. (1986). Evaluating Law Enforcement Efforts to Control Organized Crime: The Pennsylvania Crime Commission as a Case Study. Policy Studies Review, Vol.6(1. Pp.160-170.
  • Mazzitelli, A. L. (2007). Transnational Organized Crime in West Africa: The Additional Challenge. International Affairs. Vol.83(6). Pp.1071-1090.
  • Ortmeier, P. J. (2013). Introduction to security: Operations and Management. Upper Saddle River, NJ: Pearson.
  • Özerkmen, N. ve Kahya, Y. (2008). Organize Suç Örgütlerinin Oluşumunda Hemşehrilik İlişkilerinin Rolü. Polis Bilimleri Dergisi. Vol.4(10. Pp.15-42.
  • Öztürk, İ., Tokat, C. ve Topuksak, B. (2012). Örgütlü Suç Soruşturmaları: Mücadele Yöntem ve Stratejileri. Ankara: Aydoğdu Ofset.
  • Ponsaers, P., Shapland, J., & Williams, C, C. (2008). Does the Informal Economy Link to Organized Crime?. International Journal of Social Economic. Vol.35(9). Pp.644-650.
  • Reuter, P., & Rubinstein J. B. (1978). Fact, Fancy, and Organized Crime. The Public Interest, Vol.53. pp.45-67
  • Rhodes, R. P. (1984). Organized Crime: Crime Control vs. Civil Liberties, New York.
  • Sands, J. (2007). Organized Crime and Illicit Activities in Spain: Causes and Facilitating Factors. Mediterranean Politics. Vol.12(2), pp. 211-232.
  • Schulte-Bockholt, A. (2001). A neo-marxist Explanation of Organized Crime. Critical Criminology, Vol.10, pp.225-242.
  • Sellin, T. (1963). Organized Crime as a Business Enterprise. Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol.347, pp.12-19.
  • Sever, M., (2011). Terörizm ve Sınıraşan Organize Suç İlişkisi. O. Ö, Demir ve B. Küçükuysal (Ed.), Sınıraşan Organize Suçlar: Kavramlar, Yöntemler, Eğilimler. Ankara: Adalet Yayınevi, ss.183- 221.
  • UTSAM (2013). Organize Suç Örgütleriyle Eylem ve Eleman Odaklı Mücadele, Ankara: Uluslararası Terörizm ve Sınıraşan Suçlar Araştırma Merkezi (UTSAM) Yayınları.
  • Winslow, R. W., Zhang, S. X. (2008). Criminology: A Global Perspective. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
  • Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2004/11065 E., 2007/517 K. Sayılı Karar
  • Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2005/341 E., 2005/2011 K. Sayılı Kararı

Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği

Yıl 2014, , 133 - 158, 12.12.2014
https://doi.org/10.17494/ogusbd.50471

Öz

Türkiye’de örgütlü suçlara yönelik yapılan soruşturmaların tamamı, kamuoyunda da algılandığı şekliyle, sadece cebir ve şiddet içerikli faaliyet yürüten mafya tipi yapılanmalara ilişkin değildir. Diğer suç tiplerine yönelik bir araya gelmiş örgütsel yapıların da incelenmesi gerekmektedir. Bu çalışma; Erzurum ilinde, 01.01.2010-31.12.2013 tarihleri arasında, hakkında soruşturma açılmış ve hüküm giymiş organize suç örgütlerinin tamamına ait belge incelemesine dayanmaktadır. Araştırmanın problemi, söz konusu tarihlerde Erzurum’da faaliyet gösteren bu örgütlerin gelir getirici suçlar temelinde birbirlerinden ayrışan yönleridir. Bu çalışma ile organize suç örgütlerinin; suç faaliyetleri ve faaliyet alanları, örgüt liderlerinin ve üyelerinin profilleri, örgütlerin sürekliliği, örgüt içi işbölümü, örgütlerin hiyerarşik yapıları yönüyle birbirlerinden nasıl farklılaştıklarını sosyolojik olarak ortaya konulması amaçlanmıştır.

Kaynakça

  • 3713 Terörle Mücadele Kanunu (TMK)
  • 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)
  • 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Gerekçesi
  • Abadinsky, H. (2010). Organized Crime. Belmont. CA: Wadsworth.
  • Acaroğlu, O. (2013). Türkiye’de Sigara Kaçakçılığı, Karakteristikler, Kullanılan Yöntemler ve Kaçakçı Profili. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü.
  • Albanese, J. (2000). The Causes of Organized Crime: Do Criminals Organize Around Opportunities for Crime or do Criminal Opportunities Create New Offenders?. Journal of Contemporary Criminal Justice. Vol. 16(4). pp.409-423.
  • Albini, J. (1971). The American Mafia: Genesis of a Legend. New York: Appleton-Century-Crofts.
  • Beare, M. (1996). Criminal Conspiracies: Organized Crime in Canada. Toronto: University of Toronto Press.
  • Beirne, P., & Messerschmidt, J. W. (2006). Criminology. Los Angeles. CA: Roxbury Publishing.
  • Benson, J. S., & Decker, S. H. (2010). The Organizational Structure of International Drug Smuggling. Journal of Criminal Justice. Vol.38, pp. 130-138
  • Block, A. (1983). East Side-westside: Organizing Crime in New York 1930-1950. New Brunswick. NJ: Transaction Publishers.
  • Block, A., & Chambliss, W. J. (1981). Organizing Crime. New York/Oxford.
  • Conklin, J. E. (2010). Criminology. Boston: Pearson.
  • Cressey, D. R. (1969). Theft of The Nation: The Structure and Operations of Organized Crime in America. New York: Harper.
  • Cressey, D. R. (1972). Criminal Organization: Its Elementary Forms. New York: Harper and Row.
  • Demir, O.Ö. ve Küçükuysal, B. (2011). Sınıraşan Suçlarla Mücadelede Önemli Köşe Taşları: Birleşmiş Milletler Sözleşmeleri, O. Ömer Demir ve Bahadır Küçükuysal (Ed.), Sınıraşan Organize Suçlar: Kavramlar, Yöntemler, Eğilimle. Ankara: Adalet Yayınevi, ss.243-254.
  • Desroches, F. (2007). Research on Upper Level Drug Trafficking: A Review. Journal of Drug Issues, Vol.37(4). pp.827-844.
  • Falcone, D. N. (2005). Dictionary of American Criminal Justice & Criminology. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Finckenauer, J. O. (2005). Problems of Definition: What is organized crime?. Trends in Organized Crime. Vol.8(3). Pp. 63-83.
  • Finckenauer, J. O. (2007). Mafia and Organized Crim. Oxford: Oneworld.
  • Finckenauer, J, O., (2001). Russian Transational Organized Crime. Global Human Smuggling: Comparative Perspectives, Kyle, D. and Kowslowski, R. (Ed.). Baltimore-London: John Hopkins University Press. pp. 166-186.
  • Grennan, S., & Britz, M. T. (2006). Organized Crime: A World Wide Perspective. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
  • Hagan, F. E. (2010). Crime Types and Criminals. Thousand Oaks. CA: Sage
  • Hellman, D. A. (1980). Economics of Crime. New York: St. Martin's Press.
  • Hess, K. (2009). Introduction to Law Enforcement and Criminal Justice. 9th ed., Belmont, CA: Wadsworth
  • Ianni, F. A. J.(1974). Black Mafia: Ethnic Succession in Organized Crime. New York
  • Kahya, Y. ve Sever, M. (2013). Türkiye’de Göçmen Kaçakçıları. Ankara: Karınca.
  • Karakaya, M. (2013). Uyuşturucu Madde Ticareti Yapan Suç Örgütlerinin Yapıları ve Suç Faaliyetleri: Erzurum Örneği. Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi. Vol.4(1). pp 43-60.
  • Karakaya, M. ve Karabal, M. (2012). Organize suç örgütleri profili: Erzurum örneği. IV. Uluslararası Terörizm ve Sınıraşan Suçlar Sempozyumu.
  • Kenney, D. J., & Finckenauer, J. O. (1995). Organized Crime in America. Belmont, CA: Wadsworth Pyb. Co.
  • Koppen, M. V., Poot, C. J., Kleemans, E. R., & Nieuwbeerta, P. (2010). Criminal Trajectories in Organized Crime. British Journal of Criminology. Vol. 50. Pp.102-123.
  • Lupsha, P. A. (1983). Networks versus Networking: Analysis of an Organized Crime Group. G. P. Waldo (ed.). Career Criminals. Beverly Hills, CA: Sage, 59-87.
  • Maltz, M. D. (1976). On Defining ‘Organizedcrime’: The Development of a Definition and a Typology. Crime & Delinquency. Vol.22(3). Pp.338-346.
  • Mastrofski, S. & Potter, G. (1986). Evaluating Law Enforcement Efforts to Control Organized Crime: The Pennsylvania Crime Commission as a Case Study. Policy Studies Review, Vol.6(1. Pp.160-170.
  • Mazzitelli, A. L. (2007). Transnational Organized Crime in West Africa: The Additional Challenge. International Affairs. Vol.83(6). Pp.1071-1090.
  • Ortmeier, P. J. (2013). Introduction to security: Operations and Management. Upper Saddle River, NJ: Pearson.
  • Özerkmen, N. ve Kahya, Y. (2008). Organize Suç Örgütlerinin Oluşumunda Hemşehrilik İlişkilerinin Rolü. Polis Bilimleri Dergisi. Vol.4(10. Pp.15-42.
  • Öztürk, İ., Tokat, C. ve Topuksak, B. (2012). Örgütlü Suç Soruşturmaları: Mücadele Yöntem ve Stratejileri. Ankara: Aydoğdu Ofset.
  • Ponsaers, P., Shapland, J., & Williams, C, C. (2008). Does the Informal Economy Link to Organized Crime?. International Journal of Social Economic. Vol.35(9). Pp.644-650.
  • Reuter, P., & Rubinstein J. B. (1978). Fact, Fancy, and Organized Crime. The Public Interest, Vol.53. pp.45-67
  • Rhodes, R. P. (1984). Organized Crime: Crime Control vs. Civil Liberties, New York.
  • Sands, J. (2007). Organized Crime and Illicit Activities in Spain: Causes and Facilitating Factors. Mediterranean Politics. Vol.12(2), pp. 211-232.
  • Schulte-Bockholt, A. (2001). A neo-marxist Explanation of Organized Crime. Critical Criminology, Vol.10, pp.225-242.
  • Sellin, T. (1963). Organized Crime as a Business Enterprise. Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol.347, pp.12-19.
  • Sever, M., (2011). Terörizm ve Sınıraşan Organize Suç İlişkisi. O. Ö, Demir ve B. Küçükuysal (Ed.), Sınıraşan Organize Suçlar: Kavramlar, Yöntemler, Eğilimler. Ankara: Adalet Yayınevi, ss.183- 221.
  • UTSAM (2013). Organize Suç Örgütleriyle Eylem ve Eleman Odaklı Mücadele, Ankara: Uluslararası Terörizm ve Sınıraşan Suçlar Araştırma Merkezi (UTSAM) Yayınları.
  • Winslow, R. W., Zhang, S. X. (2008). Criminology: A Global Perspective. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
  • Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2004/11065 E., 2007/517 K. Sayılı Karar
  • Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2005/341 E., 2005/2011 K. Sayılı Kararı
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Musa Karakaya Bu kişi benim

Yavuz Kahya Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 12 Aralık 2014
Gönderilme Tarihi 12 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014

Kaynak Göster

APA Karakaya, M., & Kahya, Y. (2014). Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 133-158. https://doi.org/10.17494/ogusbd.50471
AMA Karakaya M, Kahya Y. Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Mart 2014;15(1):133-158. doi:10.17494/ogusbd.50471
Chicago Karakaya, Musa, ve Yavuz Kahya. “Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15, sy. 1 (Mart 2014): 133-58. https://doi.org/10.17494/ogusbd.50471.
EndNote Karakaya M, Kahya Y (01 Mart 2014) Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15 1 133–158.
IEEE M. Karakaya ve Y. Kahya, “Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 15, sy. 1, ss. 133–158, 2014, doi: 10.17494/ogusbd.50471.
ISNAD Karakaya, Musa - Kahya, Yavuz. “Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15/1 (Mart 2014), 133-158. https://doi.org/10.17494/ogusbd.50471.
JAMA Karakaya M, Kahya Y. Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2014;15:133–158.
MLA Karakaya, Musa ve Yavuz Kahya. “Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 15, sy. 1, 2014, ss. 133-58, doi:10.17494/ogusbd.50471.
Vancouver Karakaya M, Kahya Y. Gelir Getirici Suçlar Temelinde Suç Örgütlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Erzurum Örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2014;15(1):133-58.