Evlilik İletişiminin Etkileme Stratejileri Üzerindeki Rolü Cinsiyet Açısından Farklılaşıyor mu?: Eşlerin Satın Alma Davranışları Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2018, , 1 - 19, 03.12.2018

Tuğba Kılıçer

https://doi.org/10.17494/ogusbd.505747

Öz

Bu
araştırmanın amacı, evlilik iletişiminin eşlerin satın alma sürecinde
birbirlerini ikna etmek için kullandıkları etkileme stratejileri üzerindeki
etkisini cinsiyet özelinde belirlemektir. Araştırmada veriler sosyal medya
platformları üzerinden ulaşılan evli çiftler üzerinden kolayda örneklem
tekniğiyle toplanmıştır. Çalışma 280 evli katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin
analizinde açıklayıcı faktör analizi ve çoklu regresyon analizinden
yararlanılmıştır. Açıklayıcı faktör analizi sonucunda evlilik iletişimin açık
iletişim, sohbet odaklılık ve temkinli iletişim boyutlarından oluştuğu tespit
edilmiştir. Etkileme stratejileri ise, duygusal tepkiler verme, mantıksal
gerekçeler sunma, izlenim yönetimi, bilgi toplamayı önerme, uzmanlık ve yetki
gücünü kullanma stratejilerinden oluşmaktadır. Regresyon analizi sonuçları,
erkeklerde evlilik iletişiminin erkeklerin yararlandığı etkileme stratejilerini
kadınlara göre genel olarak daha iyi açıkladığını göstermektedir. Erkeklerde ve
kadınlarda evlilik iletişimi bilgi toplamayı önerme stratejisini diğer
stratejilere göre daha iyi açıklamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Evlilik İletişimi, Etkileme Stratejileri

Kaynakça

• Basow, S. A. & Rubenfeld, K. (2003). ‘Troubles talk’: Effects of gender and gender-typing. Sex Roles, 48, 3/4, 183-187. Bienvenu, Sr., M. J. (1970). Measurement of marital communication. The Family Coordinator, 19,1, 26-31. Bienvenu, Sr., M. J. (1975). A measurement of premarital communication. The Family Coordinator, 24, 1, 65-68. Bokek-Cohen, Y.A. (2008). “Tell her she’s wrong! Triangulation as a spousal influence strategy. Journal of Consumer Marketing, 25,4, 223-229. Bokek-Cohen, Y.A. & Lissitsa, S. (2010). Sex: The power of the powerless? The use of sex as a spousal influence strategy in vacation purchase decisions. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 15,4, 431-448. Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (12. Baskı). Pegem: Ankara. Chaudhary, M. & Gupta, A. (2012). Exploring the influence strategies used by children: An empirical study in India. Management Research Review, 35,12, 1153-1169. Cohen, R. P. (1984). The relationship of communication anxiety and sex role orientation to interpersonal effectiveness and adjustment in marriage. Yayınlanmamış Doktora Tezi, University of Missouri. Falbo, T. & Peplau, L. A. (1980). Power strategies in intimate relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 38, 618–628. French, J.R.P. & Raven, B. (1959). The basis of social power. In Dorwin P. Cartwright (Ed.), Studies in Social Power. Gürses, F., Gülmez, Y. S. & Kılıçer, T. (2018). Orta yolu yok mu bu işin? Eşlerin etkileme stratejileri üzerine bir araştırma. 3. Lisansüstü İşletme Öğrencileri Sempozyumu, 12-14 Nisan 2018, Tokat, 557-564. Hair, J.F., Anderson, R.E., Tatham, R.L. & Black, W.C. (1998). Multivariate data analysis (5th ed.), New Jersey: Prentice Hall Upper Saddle River. Hamilton, K. (2009). Consumer decision making in low‐income families: The case of conflict avoidance. Journal of Consumer Behaviour, 8, 5, 252-267. Kim, C. & Lee, H. (1996). A taxonomy of couples based on influence strategies: The case of home purchase. Journal of Business Research, 36, 2, 157-168. Maltz, D. N. & Borker, R. (1982). A cultural approach to male-female miscommunication. In J. J. Gumpertz (Ed.), Language and social identity. Cambridge: Cambridge University Press. Merchant, K. (2012). How men and women differ: Gender differences in communication styles, influence tactics, and leadership styles. CMC Senior Theses. Mulac, A., Bradac, J. & Gibbons, P. (2001). “Empirical support for the gender-as-culture hypothesis an intercultural analysis of male/female language differences”, Human Communication Research, 27(1), 121–152. Palan, K.M. & Wilkes, R.E. (1997). Adolescent-parent interaction in family decision making. Journal of Consumer Research, 24, 2, 159-169. Powers, W. G. & Hutchinson, K. (1979). The measurement of communication appherension in the marriage relationship. Journal of Marriage and Family, 41, 1, 89-95. Shoham, A. & Dalakas, V. (2006). How our adolescent children influence us as parents. Journal of Consumer Marketing, 23, 6, 344–350. Snyder, D. K. (1979). Multidimensional assessment of marital satisfaction. Journal of Marriage and Family, 41, 4, 813-823. Spiro, R.L. (1983). Persuasion in family decision-making. Journal of Consumer Research, 9, 4, 393-402. Vijayalakshmi, O. P. (1997). Enriching marital communication and marital adjustment of couples from India living in the United States. Unpublished Thesis, Oragen State University. Weigel, D. J., Bennett , K. K. & Ballard-Reisch, D. S. (2006). Influence strategies in marriage: Self and partner links between equity, strategy use, and marital satisfaction and commitment. The Journal of Family Communication, 6, 1, 77-95. Williams, L.A. &Burns, A.C. (2000). Exploring the dimensionality of children’s direct influence attempts. Advances in Consumer Research, 27, 64–71. Wimalasiri, J. S. (2004). A cross-national study on children’s purcha¬sing behavior and parental response. The Journal of Consumer Marketing, 21, 4/5, 274-284. Zvonkovic, A. M., Schmiege, C. J. & Hall, L.D. (1994). Influence strategies used when couples make work-family decisions and their importance for marital satisfaction. Family Relations, 43, 2, 182-188.