Ahlak Eğitiminde Beceri Merkezli Öğrenme

Yıl 2019, , 259 - 287, 05.04.2019

İshak Tekin

https://doi.org/10.17494/ogusbd.548355

Cited By: 4

Öz

Beceri merkezli öğrenme, MEB’in 2017 yılından itibaren
programları güncellemede benimsediği öğrenme yaklaşımlarından birisidir. Beceri
merkezli öğrenmenin, öğrencilerin matematik, okuma becerisi, fen ve işbirlikçi
problem çözme alanlarında bilgiyi kullanma ve transfer edebilme yeterliğini
ölçmeyi amaçlayan PISA sınav sonuçlarının doğal bir sonucu olarak ortaya
çıktığı söylenebilir. Ahlaki becerilerin kazandırılması açısından
değerlendirildiğinde, ahlak eğitiminde beceri merkezli öğrenmenin daha işlevsel
olacağı savunulabilir. Buradan hareketle çalışmada, beceri merkezli öğrenme
yaklaşımının kuramsal temellendirmesinin yapılması ve onun ahlak eğitiminde
uygulanabilirliğinin tartışılması amaçlanmıştır. Bu çerçevede yeterlik
kavramının ne anlama geldiği ve gelişim süreci ortaya konulmuş, yeterlik
merkezli anlayışın ahlak eğitiminde kullanılabilirliği tartışılmıştır. Doküman
incelemesi ile desenlenmiş olan bu çalışmanın beceri merkezli öğrenme
yaklaşımının daha iyi anlaşılmasına katkı sunması beklenmektedir

Anahtar Kelimeler

Beceri merkezli öğrenme, ahlak eğitimi

Kaynakça

• APA Dictionary of Psychology (2015). “Competence.” Washington DC: American Psycho-logical Association.
• Arslantürk, Z. ve H. E. Arslantürk (2016). Uygulamalı Sosyal Araştırma. SPSS, Kavramlar, Teknikler, Metotlar, Bilgisayar Uygulamaları (6. Baskı). İstanbul: Çamlıca Yay. Catalano, R. F., Hawkins, J. D. & Toumbourou, J. W. (2008). “Positive Youth Develop-ment in the United States: History, Efficacy and Links to Moral and Character Educa-tion.” Handbook of Moral and Character Education. Larry Nucci & Darcia Narvaez (Ed.). NewYork: Routledge. 370-390.
• Carr, D. (1993). “Questions of Competence.” British Journal of Educational Studies, 41(3), 253-271.
• Comenius Lifelong Learning Programme. (2015). KEYS Etkin Yeterlilik Temelli Öğrenim İçin Ana Yöntemler Araştırma Raporu. No: 539401-LLP-1-2013-1-BG-COMENIUS-CAM. 20 Aralık 2016 tarihinde http://www.keysproject.eu/index.php/tr/keys-outcomes/documents/summary/4-documents/86-keys-arastirma-raportu adresinden alınmıştır.
• Davidson, M., Lickona, T. & Khmelkov, V. (2008). “Smart and Good Schools: A New Pa-radigm for High School Character Education.” Handbook of Moral and Character Edu-cation. Larry Nucci & Darcia Narvaez (Ed.). NewYork: Routledge. 370-390.
• Diethelm, I., Dörge, C. (2010). “From Context to Competencies.” Key Competencies in the Knowledge. Nicholas Reynolds & Márta Turcsányi-Szabó (Ed.). Berlin: Springer. 67-77.
• DÖGM (2017). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Taslak Öğretim Programı (4-8; 9-12. Sınıf-lar). 20 Temmuz 2017 tarihinde http://dogm.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/14 adresinden alınmıştır.
• DÖGM (2018). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı (İlkokul 4 ve Ortaokul 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB. 26.03.2019 tarihinde http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=318 adresinden alınmıştır.
• Edwards, R. (2016). “Competence-based Education and the Limitations of Critique.” In-ternational Journal of Training Research, 14(3), 244-255.
• Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü (2000). “Yeterlik.” İstanbul: MEB Basımevi.
• Elias, M. J., Parker, S. J., Kash, V. M. vd. (2008). “Social and Emotional Learning, Moral Education, and Character Education: A Comparative Analysis and A View Toward Con-vergence.” Handbook of Moral and Character Education. Larry Nucci & Darcia Narva-ez (Ed.). New York: Routledge. 248-266. European Commission (29.11.1995). White Paper on Education and Training. Brussels. 16 Aralık 2016 tarihinde https://publications.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/d0a8aa7a-5311-4eee-904c-98fa541108d8/language-en adresinden alın-mıştır.
• European Commission / EACEA / Eurydice (2012). Avrupa’da Okullarda Temel Yeterlikler Geliştirme: Politik Fırsatlar ve Zorluklar. Eurydice Raporu. Luxembourg: Publications Office of the European Union. 16 Aralık 2016 tarihinde http://eacea.ec.europa.eu/Education/eurydice/documents/thematic_reports/145TR.pdf adresinden alınmıştır.
• European Communities. (2007). Key Competences for Lifelong Learning European Refe-rence. Belgium: Office for Official Publications of the European Communities. 16 Ara-lık 2016 tarihinde https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/youth-in-action-keycomp-en.pdf adresinden alınmıştır.
• Foucault, M. (1980). Power/Knowledge: Selected Interviews and Other Writings 1972–77. Brighton, UK: Harvester Press.
• Gözübüyük Tamer, M. (2013). “Yaşamboyu Öğrenme İçin Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi: Avrupa ve Türkiye Örneği.” Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 3, 16-36.
• Güneş, F. (2012). “Bologna Süreci ile Yükseköğretimde Öngörülen Beceri ve Yetkinlikler.” Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2 (1), 1-9.
• Hessisches Kultusministerium (t.y.). Bildungsstandards und Inhaltsfelder – Das neue Kerncurriculum für Hessen. Wiesbaden.
• Institut für Qualitaetsentwicklung (2011). Leitfaden, MAßgebliche Orientierungstexte zum Kerncurriculum. Sekundarstufe I. Deutschland: Werbedruck GmbH Horst Sch-reckhase.
• Jaeger, P. (2001). Der Erwerb von Kompetenzen als Konkretisierung der Schlüsselqualifika-tionen: eine Herausforderung an Schule und Unterricht. Dissertation, Passau: Univer-sität Passau.
• Karademir, E. (2017). Örnek Ve Uygulama Destekli Fen Öğretiminde Disiplinlerarası Beceri Etkileşimi. Ankara: PegemA Yay.
• Khan, K. & Ramachandran, S. (2012). “Conceptual Framework for Performance Assess-ment: Competency, Competence and Performance in the Context of Assessments in Healthcare – Deciphering the Terminology.” Medical Teacher, 34 (11), 920-928.
• Klieme, E. vd. (2007). Zur Entwicklung nationaler Bildungsstandards. Eine Expertise. (Bil-dungsforschung Band 1). Bonn / Berlin: Bundesministerium für Bildung und Forschung.
• Klieme, E., Hartig, J. & Rauch, D. (2008). “The Concept of Competence in Educational Contexts”. Assessment of Competencies in Educational Contexts. Johannes Hartig, vd. (Ed.). Göttingen: Hogrefe Publishing. 3-22.
• Kole, J. J. (2011). “Teaching Moral Competence to Professionals. Blessing or Cur-se?.” Moral Education and Development. A Lifetime Commitment. Doret J. de Ruyter and Siebren Miedema (Ed.). Rotterdam/Boston/Tapei: Sense Publishers. 239-253.
• Lind, G. & Nowak, E. (2015). “Kohlberg’s Unnoticed Dilemma: The External Assessment of Internal Moral Competence?.” Kohlberg Revisited. Boris Zizek, Detlef Garz & Ewa Nowak (Ed.). Rotterdam: Sense Publisher. 139-154.
• Linhares, J. J., Dutra Bde, A., Ponte, M.F. vd. (2015). “Construction of a Competence-based Curriculum for Internship in Obstetrics and Gynecology within the Medical Co-urse at the Federal University of Ceará (Sobral Campus).” São Paulo Medical Journal, 133 (3), 264-70.
• MEB. (2016). PISA 2015 Ulusal Raporu. Millî Eğitim Bakanlığı, Ankara: Ölçme, Değerlen-dirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü. 16 Aralık 2016 http://odsgm.meb.gov.tr/test/analizler/docs/PISA/PISA2015_Ulusal_Rapor.pdf adre-sinde alınmıştır.
• McClelland, D.C. (1973). “Testing for Competence Rather Than for “Intelligence”.” Ameri-can Psychologist, 28 (1), 1-14.
• Medeni, E. (2013). “Din Eğitiminde Yeni Bir Yaklaşım: Yeterlilik Modelleri ve Eğitim Stan-dartları -Almanya ve Avusturya Örneğinin Türkiye’ye Uyarlanabilirliği-.” Marife Dini Araştırmalar Dergisi, 13 (2), 9-23.
• Michelsen, G. & Rieckmann, M. (2014). “Kompetenzorientiertes Lehren und Lernen an Hochschulen – Veränderte Anforderungen und Bedingungen für Lehrende und Studie-rende.” Campus Transformation. Education, Qualification & Digitalization. Franz Keu-per & Heinrich Arnold (Ed.), Berlin: Logos Verlag. 45-65.
• Mulder, M. (2012a). “Competence-based Education and Training.” The Journal of Agricul-tural Education and Extension, 18 (3), 305-314.
• Mulder, M. (2012b). “Competence-based Education and Training—About Frequently As-ked Questions.” The Journal of Agricultural Education and Extension, 18 (4), 319-327.
• Mulder, M. (2016). Competence for Life: A Review of Developments and Perspective for the Future. Wageningen: Wageningen University & Research.
• MYK (2015). Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi. 20 Aralık 2016 tarihinde tyc.gov.tr adresinden alınmıştır.
• Neumann, I. (2011). Beyond Physics Content Knowledge: Modeling Competence Regar-ding Nature of Scientific Inquiry and Nature of Scientific Knowledge. Berlin: Logos Ver-lag.
• OECD (2016). PISA-2015-Results-in-Focus. Paris: PISA OECD Publishing. 16 Aralık 2016 ad-resinde http://www.oecd.org/pisa/pisa-2015-results-in-focus.pdf tarihinden alınmış-tır.
• OECD (2016). PISA 2015 Assessment and Analytical Framework: Science, Reading, Mathe-matic and Financial Literacy. Paris: PISA OECD Publishing. 16 Aralık 2016 tarihinde http://www.oecd.org/publications/pisa-2015-assessment-and-analytical-framework-9789264255425-en.htm adresinden alınmıştır.
• Orth, H. (1999). Schlüsselqualifikationen an deutschen Hochschulen – Konzepte, Stand-punkte und Perspektiven. Neuwied: Luchterhand Verlag.
• Paechter, M., Stock, M., Schmölzer-Eibinger, S. vd. (2012). Handbuch Kompetenzorien-tierter Unterricht. Weinheim Basel: Beltz Verlag.
• Rest, J. & Narvaez, D. (1995). “The Four Components of Acting Morally.” Moral Behavior and Moral Development: An Introduction. William M. Kurtines & Jacob L. Gewirtz (Ed.). New York: McGraw-Hill. 385-400.
• Roth, H. (1971). Pädagogische Anthropologie. Band 2: Entwicklung und Erziehung. Hanno-ver: Schroedel.
• Saarni, C. (2007). “The Development of Emotional Competence: Pathways for Helping Children to Become Emotionally İntelligent.” Educating People to be Emotionally Intel-ligent. Reuven Bar-On & Maurice J. Elias (Ed.). Westport, CT: Praeger. 15–36.
• Salganik, L. H, Rychen D. S., Moser U., Konstant J. (1999). Projects on Competencies in the OECD Context: Analysis of Theoretical and Conceptual Foundations. Neuchâtel.
• Salganik, L. H. & D. S. Rychen (Ed.). (2001). Defining and Selecting Key Competencies. Göttingen, Germany: Hogrefe & Huber.
• Stangl, W. (2011). Kompetenz. Lexikon für Psychologie und Pädagogik. http://lexikon.stangl.eu/7006/kompetenz/ (23.12.2016).
• TEDMEM. (2016). OECD Yetişkin Becerileri Araştırması: Türkiye ile İlgili Sonuçlar. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• Tekin, İ . (2017). “Ahlaki Olgunluk Kavramı Üzerine Kuramsal Bir Çözümleme.” İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6 (5), 2275-2298.
• The Glossary of Education Reform. (Son Gün.: 14.05.2014). “Competency-based Lear-ning.” 20 Aralık 2016 tarihinde http://edglossary.org/competency-based-learning/ adresinden alınmıştır.
• Tchibozo, G. (2011). “Emergence and Outlook of Competence-based Education in Euro-pean Education Systems: An Overview.” Education, Knowledge and Economy, 4 (3), 193-205.
• TTKB. (2017). Müfredatta Yenileme ve Değişiklik Çalışmalarımız Üzerine.... Ankara. 08 Kasım 2017 tarihinde https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/18160003_basin_aciklamasi-program.pdf adresinden alınmıştır.
• Weinert, F. E. (2001). “Concept of Competence: A Conceptual Clarification.” Defining and Selecting Key Competencies. Dominique Simone Rychen & Laura Hersh Salganik (Ed.). Göttingen: Hogrefe & Huber. 45–66.
• Weinert, F. E. (2002). “Vergleichende Leistungsmessung in Schulen – eine umstrittene Selbstverständlichkeit.” Leistungsmessungen in Schulen. Franz E. Weinert (Ed.). 17–31.
• YÖK (Ocak 2009). Türkiye Yükseköğretim Ulusal Yeterlikler Çerçevesi (TYUYÇ). Ara Raporu. S.1. Yükseköğretim Ulusal Yeterlikler Çerçevesi Komisyonu. & Çalışma Grubu. 20 Ara-lık 2016 tarihinde tyyc.yok.gov.tr adresinden alınmıştır.
• Zagzebski, L. (1996). Virtues of the Mind: An Inquiry into the Nature of Virtue and the Ethical Foundations of Knowledge. Cambridge: Cambridge University Press.
• Ziegler, E., Stern, E. & Neubauer, A. (2012). “Kompetenzen aus der Perspektive der Kog-nitionswissenschaften und der Lehr-Lern-Forschung.” Handbuch Kompetenzorientier-ter Unterricht. Manuela Paechter vd. (Ed.). Weinheim Basel: Beltz Verlag. 14-26.
• Zizek, B., Garz, G., Nowak, E. (2015). “Introduction.” Kohlberg Revisited. Boris Zizek, Detlef Garz & Ewa Nowak (Ed.). Rotterdam: Sense Publisher. 1-6.