Sınıf Öğretmeni Adaylarının Diksiyona İlişkin Görüşleri

Yıl 2019, , 431 - 449, 05.04.2019

Emel Güvey Aktay

https://doi.org/10.17494/ogusbd.548526

Cited By: 1

Öz

Doğru ve güzel
konuşma becerisi, iletişimin temelini oluşturmaktadır. Küçük yaşlardan itibaren
ana dilini doğru ve güzel konuşabilme, aile yaşamının dışında okul ortamında
şekillenen ve öğretmenlerin rol model olduğu bir beceridir. Bu nedenle, sınıf
öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının diksiyon konusunda özenli ve
yeterli olması gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı; sınıf öğretmeni
adaylarının diksiyon konusundaki görüşlerini belirlemektir. Betimsel modelde
gerçekleştirilen araştırmada veriler açık uçlu sorulardan oluşan anket yoluyla
toplanmıştır. Araştırmaya 2015-2016 öğretim yılı bahar döneminde bir devlet
üniversitesinin Sınıf Öğretmenliği Programı 3. sınıfında öğrenim gören 55
öğretmen adayı katılmıştır. Araştırma verileri betimsel analiz yoluyla
çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğretmen adaylarının, diksiyonun
öğretmenlik için önemli olduğu, kendilerini geliştirmeleri ve bu konuda bir
eğitim alınması gerektiği görüşünde oldukları ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Diksiyon, Güzel Konuşma, Türkçe Öğretimi

Kaynakça

• Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 405-420. Bağcı-Ayrancı, B. (2016). Konuşma, konuşma eğitimi ve Türkçe programlarındaki yeri. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 4, 15-24. Canbulat, M. ve Kutluca-Canbulat, A. N. (2015). Avusturya ve Türkiye’de öğretmen adayı belirleme süreci. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(1), 113-132. Çalışoğlu, M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı dersine ilişkin görüşleri. Current Research in Education ,1(1), 23-32. Erdem, İ. ve Deniz, K. (2008). Güzel konuşma kurslarında verimliliği artırmaya yönelik bir alan araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 5(10), 75-90. Ergin, İ., Akseki, B. ve Deniz, E. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğret-menlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 55-66. Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Halvaşi, B. (2015). Ses eğitimcisi bakışı ile etkili ve doğru konuşma. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(3), 862-870. Işık, R. ve Erdem, İ. (2016). Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşle-rine göre belirlenmesi (Muş İli Örneği). Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(3), 1309-1332. İnan, M. D. (2016). Güzel konuşma sanatı. Antalya: Nokta E-Book International Publishing. Kana, F. (2015). Öğretmen adaylarının Türkçeyi doğru, güzel ve etkili kullanma becerisiyle ilgili görüşleri: bir durum çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(4), 1336-1355. Karakelle, S. (2005). Öğretmenlerin etkili öğretmen tanımlarının etkili öğretmenlik boyut-larına göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 30(135), 1-10. Katrancı, M. (2014). Öğretmen adaylarının konuşma becerisine yönelik öz yeterlik algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 174 – 195. Lincoln, Y.S. ve Guba, E.G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications. Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. S. Turan (Çev.Ed.). Ankara: Nobel Yayınevi. Milli Eğitim Bakanlığı (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf adresinden alınmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı (2017). Sınıf öğretmeni özel alan yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/06160532_8YYretmen_Yeterlikleri_KitabY_sYnYf_YYretmenliYi_alan_yeterlikleri_ilkYYretim_parYa_11.pdf adresin-den alınmıştır. Sevim, O. ve Varışoğlu, B. (2012). Öğretmen adaylarının temel dil becerilerinde yaşanan sorunlarla ilgili düşünceleri: Atatürk Üniversitesi örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1042-1057. Taşer, S. (2000). Konuşma eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınevi. Thornbury, S. (2012). Speaking instruction. A. Burns & J. C. Richards (Eds.). The cambrid-ge guide to pedagogy and practice in second language teaching içinde (ss. 198-207). NY: Cambridge University Press. Topçuoğlu-Ünal, F. ve Özden, M. (2018). Diksiyon ve konuşma eğitimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Topçuoğlu-Ünal, F. ve Sever, A. (2014). Candidate mother tongue teachers’ perceptions on speech skills. Anthropologist, 17(1), 113-119. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yüksel, G. (2002). Üniversite öğrencilerinin utangaçlık düzeylerini etkileyen faktörler. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 22 (3), 37-57.