Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım

Yıl 2019, , 37 - 60, 03.06.2019
https://doi.org/10.17494/ogusbd.595106

Öz

Bilinmelidir ki karmaşık, öngörülemeyen ve değerleri çoğulcu olan
konularla uğraşan tasarımcılar, günümüzde rasyonel tasarım metotları yaratma ya
da kullanma çabasından uzaklaşarak yeni sorgulama ortamları-araçları yakalama
arayışı göstermektedir. Bu çerçevede çalışmanın amacı; genelde tasarlama,
özelde ise mekân tasarlama eyleminin yükümlülüklerinin sorgulanarak mekân
tasarımı eğitimine yönelik yeni-yeniden önem kazanan temel değerlerin ortaya
konulmasıdır. Bu yönde Karmaşıklık Teorisi, mekân tasarımı eğitimi için “çağdaş
bir yaklaşım” geliştirilmesinde önemli bulunarak değerlendirilecektir. Mekân
tasarlama eyleminin özünün ya da altında yatan bilincin ilişkiler ağına dayalı
olduğu görülmektedir. Bu öz ise görünmez ilişkilere olanak tanıyacak ve bu
ilişkileri anlayacak bir sistem teorisi içermekte olup, tasarım eğitiminin,
daha önce olduğundan farklı olarak daha karmaşık ve anti-rasyonel hale
getirecek bir yaklaşım gerektirmektedir. Bu yaklaşım biçimini ise bütünleşik
tasarım yaklaşımının karşılayabileceği görülmektedir

Kaynakça

  • Arıdağ L. Koş, F. C. (2016). Current Approaches in Structural Design In Case Of Architectural Education. International Refereed Journal of Design and Architecture.7 (7): 73-84. Aydınlı, S., (2004). Mimarlık ve felsefe. İçinde Şentürer, Ş. Ünal, A.Atasoy (Ed.), Epistemolojik Açıdan Mekân Yorumu, İstanbul, Türkiye: Yem Yayınları, ss. 40-48 Bayazıt, N., (2004). Endüstriyel Tasarımcılar İçin Tasarlama Kuramları ve Metotları, İstanbul, Türkite: Birsen Yayınevi. Beabout, B.R., (2010). Urban School Reform and the Strange Attractor of Low-Risk Relationships. School Community Journal, 20(1):9-30 Bekdaş, H. D., Yıldız, S. (2018). Tasarım ve Sanat Arakesitinde Kavramsal Düşünme: Enformel Eğitim Çalışmaları (2009–2015) MEGARON, 13(2):324-333. Benzel, C., (1998). The Room in Context: Design Beyond Boundaries. New York, USA: Mcgraw-Hill. Buchanan, R., (1992). Wicked Problems in Design Thinking. Design Issues, 8(2):5-21 Colebrook, C., (1998). Gilles Deleuze. Çev: Cem Soydemir. Ankara, Türkiye: Bagimsis Kitaplar. Crawford, R. (2016). What can complexity theory tell us about urban planning? New Zealand Productivity Commission. Research Note 2016/2 ISBN: 978-0-478-44032-4 Crilly, N. (2010). The structure of design revolutions: Kuhnian paradigm shifts in creative problem solving. Design Issues: 26(1). 54-66. David Ng, F. S.(2014). Complexity-based learning—An alternative learning design for the twenty-first century. Cogent Education 1: 970325 Fındeli, A. (2001). Rethinking Design Education for the 21st Century: Theoretical, Methodological, and Ethical Discussion. Design Issues, 17(1)5-17 Garmston R., Wellman, B., (1995). Adaptive Schools: In a Quantum Universe. Educational Leadership, 52(7): 6-12 Harvey, D., (1997). Postmodernligin durumu. İstanbul, Türkiye: Metis Yayinlari. Heskett, J. (2002). Toothpicks and Logos Design in Everyday Life. New York, USA: Oxford U. Press. Irbıte, A., (2014). The Importance Of The Paradigm Shift In The Development Of Design Industry And Design Education. Proceeding of the International Scientifical Conference May 23th – 24th, 2014 Volume II. Jokılehto, J. (2002). A history of architectural conservation. Oxford, USA: Butterworth-Heinemann Publishing. Jonas, W., (1996). System Thinking in Industrial Design. Proceeding of System Dynamics, Cambridge, Massachusetts 22-26:241-244. Kant, E., Newell, A., (1984). Problem Solving Techniques for the Design of Algorithms. Information Processing and Management. 20(1–2):97-118 Kıel, D., (1997). Embedding Chaotic Logic into Public Administration Thought: Requisites for the New Paradigm. Public Administartion and Management: An Interactive Journal. 2(4):26-39. Kolarevıc, B., (2016). Simplexity and Complicity in Architecture.Keynotes-Volume1-eCAADe 34|25. Kuhn, L., (2008). Complexity and Educational Research: A Critical Reflection. Complexity Theory and The Philosophy of Education. Ed. Mark Mason. Wiley-Blackwell .pp. 169-180. Kwınter, S., (2001). Architectures of time: toward a theory of the event in modernist culture. Cambridge, England: MIT Press. Kwınter, S. (2013). Neuroecology: Notes Toward a Synthesis. Ed. Warren Neidich. The Psychopathologies of Cognitive Capitalism: Part Two. Berlin, Germany: Archive Books, 313-334. Lefebvre H., (1991). The Production of Space. Translated by . Donald Nicholson-Smith. Cambridge, England: Blackwell Publishing. Lefebvre, H., (2014). Mekanın Üretimi. Çev. Işık Ergüden. İstanbul, Türkiye: Sel Yayıncılık. Luhmann, N., (1985). A Sociological Theory of Law, London, England: Routledge and Kegan Paul. Margolın, V., (1998). Design for a Sustainable World. Design Issues, 14(2):83-92 Mitcham, C., (1995). Ethics into Design, Discovering Design, Explorations in Design Studies. Ed. Richard Buchanan, Victor Margolin., London, England: Thu University of Chicago Press. 73-189. Mikulecky, D.,C.,(2001). The emergence of complexity: science coming of age or science growing old? Computers & Chemistry. 25(4):341–348. Niederhelman, M. (2001). Education through design. Review of the Re-inventing design education in the university’ conference, Design Issues, 17(3): 83-87. Papanek, V., (1973). Design for the Real World, Human Ecology and Social Change, London, England: Bantam Books. Papanek, V., (2004). Design for the Real World, Human Ecology and Social Change, New York, USA: Thames & Hudson Ltd. Randall, J. H., Buchler, J.,(1982). Felsefeye Griş. Çeviren: Ahmet Arslan. İzmir, Türkiye: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Yayınları Rittel, H., W., Webber, M., M, (1973). Dilemmas in a General Theory of Planing. Policiy Sciences. 4: 155-169. Rodriguez L., Peralta, C., (2014). From Product to Service Design: A Thinking Paradigm Shift. FORMakademisk. 7(3):1-27 Ruelle, D., (2014). Raslantı ve Kaos. Çev: Deniz Yurtören. İstanbul, Türkiye: Say Yayınları. Sala, N. (2004). Complexity in architecture:A small scale analysis. Design and Nature II, M. W. Collins & C. A. Brebbia (Editors) WIT Press Salingaros, N., A., (2014). Complexity in Architecture and Design. Oz Journal, 36:18-25. Sayın, T., Gorbon, F. (2009). Mimari Tasarım/Söylem Bütünün Hermenötikselliği. Tasarım+Kuram, 7: 69-81 Schrag, C., O., (2006). Heidegger Felsefesinde Fenomonoloji Varlık Bilim ve Tarih. Çev. Serdar Şen. ÇTTAD. 13: 205-215. Simon, H., (1962). The Architecture of Complexity. Proceedings of the American Philosophical Society, 106(6):467-482. Simon, H., (1996). The Sciences of the Artificial - 3rd Edition, MIT Press Tetenbaum, T., J., (1998). Shifting Paradigms: From Newton to Chaos. Organizational Dynamics, Spring:21-32 Turan, A .Z., Bayazıt, N. (2010). Tasarımda ilk kavramlar üzerine bütünsel bir model. itüdergisi/a mimarlık, planlama, tasarım 9(1), 3-14. Uden, J., V., Richardson, K., A., Cilliers, P., (2001). Postmodernism revisited? Complexity science and the study of organisations. Tamara : Journal of Critical Postmodern Organization Science. Las Cruces: 1(3):53-67 Venturi, R., (1991). Mimarlıkta Karmaşıklık ve Çelişki. Çev. Serpil Merzi-Özaloğlu. İstanbul, Türkiye: Şevki Vanlı Mimarlık Vakfı. Wang, T., (2010). A New Paradigm for Design Studio Education. JADE:173-183 Williams, W., A., Rieger, J., A., (2015). Design History of Design: Complexity, Criticality, and Cultural Competence. racar 40 (2): 15–21 Yurtsever, B. (2017). Mimari Tasarım Eğitiminde Eleştirel Düşünme Becerisinin Tasarım Eğitiminde Rolüne İlişkin Sorgulama. MEGARON, 12(3):385-394 Yücel, S. Aydınlı, S. (2015). Mimarın eğitimi’ üzerine spekülatif bir deneme. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 31(1):17-23 Yürekli, İ., Yürekli, F., (2004). Mimari Tasarım Eğitiminde Enformellik. İTÜ Dergisi/a Mimarlık, Planlama, Tasarım, 3(1):53-62. Zamenopoulos, T., Alexıou, K. (2005). Linking design and complexity: a review. Proceedings of the ECCS 2005 Satellite workshop: Embracing complexity in design. 91-102. İnternet Kaynakları Fuard- Luke, A., (2002). A. ‘Slow Design’-a paradigm shift in design philosophy? https://carlosfiorentino.files.wordpress.com/2010/03/slow-des.pdf (E.T. 21.04.2018) https://www.researchgate.net/publication/307545155_Citizen_Science_and_Environmental_Education_in_Italy_Possible_Developments_and_the_Role_of_Universities
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özge Kandemir 0000-0001-7999-5845

Yayımlanma Tarihi 3 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 4 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Kandemir, Ö. (2019). Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 37-60. https://doi.org/10.17494/ogusbd.595106
AMA Kandemir Ö. Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Haziran 2019;20(1):37-60. doi:10.17494/ogusbd.595106
Chicago Kandemir, Özge. “Mekân Tasarlama Eylemi Ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 20, sy. 1 (Haziran 2019): 37-60. https://doi.org/10.17494/ogusbd.595106.
EndNote Kandemir Ö (01 Haziran 2019) Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 20 1 37–60.
IEEE Ö. Kandemir, “Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 20, sy. 1, ss. 37–60, 2019, doi: 10.17494/ogusbd.595106.
ISNAD Kandemir, Özge. “Mekân Tasarlama Eylemi Ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 20/1 (Haziran 2019), 37-60. https://doi.org/10.17494/ogusbd.595106.
JAMA Kandemir Ö. Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2019;20:37–60.
MLA Kandemir, Özge. “Mekân Tasarlama Eylemi Ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 20, sy. 1, 2019, ss. 37-60, doi:10.17494/ogusbd.595106.
Vancouver Kandemir Ö. Mekân Tasarlama Eylemi ve Eğitimine Karmaşıklık Teorisi Üzerinden Çağdaş Bir Yaklaşım. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2019;20(1):37-60.