Seçimlerde Komşusundan Ayrıksılaşan İlçeler ve Ayrıksılaşmayı Sağlayan Dinamikler

Yıl 2020, , 99 - 115, 03.07.2020

Suat Tuysuz Recep Gülmez Kader Mutlu

https://doi.org/10.17494/ogusbd.763414

Öz

Bu araştırma birbiriyle ilişkili üç amacı gerçekleştirmeyi hedefle-mektedir. İlk amaç, ilçe ölçeğinde komşularıyla benzer özellik gösteren ilçelerin istatistiksel olarak anlamlı bir biçimde kümelen-dikleri bölgeleri ortaya çıkarmaktır. İkincisi ve daha da önemlisi söz konusu anlamlı kümelenmelerin olduğu bölgelere komşu olup ancak komşularından farklı düşünen ayrıksı ilçeleri ortaya çıkar-maktır. Sonuncusu ise ayrıksı ilçelerin komşularıyla farklılaşma nedenlerinin demografik, kültürel ve ekonomik dinamiklerle herhangi bir ilişki içinde olup olmadığını anlamaya yöneliktir. Bir başka ifadeyle ayrıksılaşmayı yaratan dinamiği ortaya çıkarmaktır. İlk ve ikinci amacı gerçekleştirebilmek için partilerin oy oranları hesaplanmış ve elde edilen oransal veri ArcGIS programıyla Anselin Lokal Moran’s I (LISA) analizine alınmıştır. Bu analizle ilk ve ikinci amaca yönelik olacak şekilde hem sınır komşuluğuna göre anlamlı olarak kümelenen hem de komşusundan ayrışan ilçeler tespit edilmiştir. Ardından yapılan Mann-Whitney U testiyle ise tespit edilen ayrıksı ilçelerin demografik, kültürel ve ekonomik dinamikler açısından komşularından farklılaşıp farklılaşmadığı ortaya konulmuştur. Bulgular, ayrıksı ilçelerin komşularından anlamlı bir biçimde farklılaştığını, yalnızca eğitim durumunun ayrıksılaşmayı yaratan dinamik olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Seçimler, komşuluk etkisi, kümelenme

Kaynakça

• Almond, G. A., Verba, S. (2015), The Civic Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Nations, Princeton: Princeton University Press.
• Anderson, M. R. (2009), Beyond membership: A sense of community and political behavior, Political Behavior, 31(4), 603-627.
• Ataç, E., Işık, O. (2013), ’Büyük dönüşüm’ öncesi Türkiye kentlerinde ayrışma ve siyaset, Toplum ve Bilim, 127, 229-241.
• Aydın, O., Aslantaş-Bostan, P., Özgür, E. M. (2018), Mekânsal veri analizi teknikleriyle Türkiye’de toplam doğurganlık hızının dağılımı ve modellenmesi, Coğrafya Dergisi, 37, 27-45.
• Balcı, Ş., Tanacı, F., Dağlı, A. N., Bayrak, E. (2019), 16 Nisan 2017 Anayasa Değişikliği Referandumu sürecinde siyasal bilgilenme ve medya: Eğitim düzeyine göre bir karşılaştırma, Erciyes İletişim Dergisi, 6(1), 1-16.
• Bergmann, M., Konzelmann, L., Rattınger, H. (2012), Is Germany on the path to a “pensioner democracy"? An empirical investigation of age-specific differences in political attitudes and their relevance for electoral behavior based on a recent survey, Politische Vierteljahresschrift, 53(3), 371-393.
• Bølstad, J., Dınas, E. (2017), A categorization theory of spatial voting: How the center divides the political space, British Journal of Political Science, 47(4), 829-850.
• Clarke, H. D., Sanders, D., Stewart, M. C., Whıteley, P. (2004), Political Choice in Britain, Oxford: Oxford University Press.
• Cottam, M. L., Dıetz, B., Mastors, E., Preston, T. (2004), Introduction to Political Psychology, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Inc.
• Cox, K. R. (1969a), The spatial structuring of information flows and partisan attitudes, Quantitative Ecological Analysis in the Social Sciences, 157-186.
• Cox, K. R. (1969b), The voting decision in a spatial context, Progress in Geography, 1, 81-117.
• Cox, K. R. (1969c), Voting in the London suburbs: a factor analysis and a causal model, Quantitative Ecological Analysis in the Social Sciences, 343-370.
• Çavuşoğlu, H., Pekkaya, M. (2016), Yerel seçimlerde genç seçmenlerin siyasal davranışlarına ilişkin bir inceleme: Bülent Ecevit Üniversitesi örneği, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(29), 17-40.
• Del Monte, A., Moccıa, S., Pennacchıo, L. (2019), Turnout and voting behaviour in constitutional referendums: A regional analysis of the Italian case, Regional Studies Regional Science, 6(1), 557-573.
• Deutschmann, E., Delhey, J., Verbalyte, M., Aplowskı, A. (2018), The power of contact: Europe as a network of transnational attachment, European Journal of Political Research, 57(4), 963-988.
• Domosh, M., Neumann, R. P., Prıce, P. L., Jordan-Bychkov, T. G. (2010), The Human Mosaic: A Cultural Approach to Human Geography (12th ed.), New York: W. H. Freeman and Company.
• Erder, N., Tüzün, S. (2004), Türkiye’de Seçmen Eğilimlerinde Yeni Açılımlar (1994-2004), İstanbul: Tüses Yayınları.
• Eyidiker, U. (2019), Siyasal davranış: Siyasal katılıma giden yol, Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 5(18), 704-719.
• Festınger, L., Schachter, S., Back, K. (1963), Social Pressures in Informal Groups: A Study of Human Factors in Housing, Standford: Stanford University Press. Flınt, C. (1996), Whither the Individual, Whither the Context?, Political Geography, 15(2), 147-151.
• Gündem, F. (2017), Türkiye'de Seçmen Davranışlarının Belirleyenleri: Mekansal Ekonometrik Bir Yaklaşım, K. Temurçin, M. A. Dulupçu İçinde, Türkiye'de Mekansal ve Bölgesel Dönüşümler (s. 15-30), Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Yayınları.
• Işık, O., Pınarcıoğlu, M. (2006), Bölgesel siyasi tercihler ve AKP, Toplum ve Bilim, 107, 66-86.
• Johnson, M., Shıvely, W. P., Steın, R. M. (2002), Contextual data and the study of elections and voting behavior: Connecting individuals to environments, Electoral Studies, 21(2), 219-233.
• Johnston, R., Jones, K., Sarker, R., Propper, C., Burgess, S., Bolster, A. (2004), Party support and the neighbourhood effect: Spatial polarisation of the British electorate, 1991–2001, Political Geography, 23(4), 367-402.
• Johnston, R. J. (1986), The neighbourhood effect revisited: Spatial science or political regionalism?, Environment and Planning D: Society and Space, 4(1), 41-55. Kardam, A., Tüzün, S. (1998), Türkiye’de Siyasi Kutuplaşmalar ve Seçmen Davranışları, Ankara: Veri Araştırma.
• Kaya, Ö., Toroğlu, E., Adıgüzel, F. (2015), 2011 Genel seçimlerinde partilerin aldığı oy oranlarının ilçeler ölçeğinde mekânsal analizi, Coğrafya Dergisi, (31), 1-13.
• Kınsella, C., Mctague, C., Raleıgh, K. N. (2015), Unmasking geographic polarization and clustering: A micro-scalar analysis of partisan voting behavior, Applied Geography, 62, 404-419.
• Lıpset, S. M. (1960), Political Man: The Social Bases of Politics, Garden City, NY: Double Day and Company Inc.
• Mansley, E., Demsar, U. (2015), Space matters: Geographic variability of electoral turnout determinants in the 2012 London mayoral election, Electoral Studies, 40, 322-334.
• Mıkesova, R. (2019), Influence of the Local context on voting behavior in Czechia, Geografie, 124(4), 411-432.
• Ochoa-Espejo, P. (2016), Taking place seriously: Territorial presence and the rights of immigrants, Journal of Political Philosophy, 24(1), 67-87.
• Özözen-Kahraman, S., Gültay, B. (2019), Türkiye'de parti tercihlerinde sıradışı içelerin belirlenmesi (2007-2015), Amme Idaresi Dergisi, 52(3), 95-122.
• Özözen-Kahraman, S. (2007), Seçimlerin Mekânsal Analizi, Ankara: Gazi Kitapevi.
• Pattıe, C., Johnston, R. (1999), Context, conversation and conviction: Social networks and voting at the 1992 British General Election, Political Studies, 47(5), 877-889.
• Pattıe, C., Johnston, R. (2000), ‘People who talk together vote together’: An exploration of contextual effects in Great Britain, Annals of the Association of American Geographers, 90(1), 41-66.
• Turan, A. E. (2004), Türkiye'de Seçmen Davranışı: Önceki Kırılmalar ve 2002 Seçimi, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Tuysuz, S., Gülmez, R. (2019), Instrumentalisation of gerrymandering in recentralization in Turkey: The case of Ankara, lnternational Journal of Geography and Geography Education, (40), 139-150.
• Walks, R. A. (2005), City–suburban electoral polarization in Great Britain, 1950–2001, Transactions of the Institute of British Geographers, 30(4), 500-517.
• Walks, R. A. (2006), The causes of city-suburban political polarization? A Canadian case study, Annals of the Association of American Geographers, 96(2), 390-414.