MOBİLYA ATÖLYELERİNDE FINE KINNEY YÖNTEMİ İLE RİSK DEĞERLENDİRMESİ UYGULAMASI

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 3, 125 - 152, 31.12.2018

Tuğçe Oral , Bahadır Gülsün

Öz

Ülkemizde 2012
yılında 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) Kanunu ’nun kabul edilmesiyle
tüm çalışma hayatında iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları zorunluluk haline
getirilmiştir. Mobilya atölyelerinde çalışanların emek yoğunluğunun ve iş
yükünün fazla olması nedeniyle çalışanların iş kazası geçirme veya meslek
hastalığına yakalanma ihtimalinin yüksek olduğunu göstermektedir. Ağaçların ham
madde olarak temin edildikten sonra tüketicinin talebine göre hazırlanmasında
yapılan tüm işlemler çeşitli makine-teçhizatın kullanılması, el işçiliği ve
aktarılması gibi çalışmaların bir arada yürütülmesi birçok sağlık ve güvenlik
riskinin oluşmasına zemin hazırlamaktadır.

Bu çalışmada İSG uygulamaları ile mobilya
atölyelerinde iş kazası ve meslek hastalığı oluşumuna neden olacak tehlikelerin
belirlenip, çalışma alanına yönelik riskler Fine-Kinney Risk Değerlendirme
Yöntemi ile derecelendirilerek çalışanları korumaya yönelik düzenleyici ve
önleyici faaliyetler önem sırasına göre belirlenmektedir.

Anahtar Kelimeler

İş Sağlığı ve Güvenliği, Fine Kinney Yöntemi, Mobilya Atölyeleri, Risk Değerlendirmesi

Kaynakça

• 6326 sayılı Turist Rehberliği Meslek Kanunu “Turist Rehberi Ücretleri”,
• Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Genel Yayın No : 140, Ankara, Mayıs 2007.
• Eroğlu, F., Ankara mobilyacılar sitesinde faaliyet gösteren küçük ve orta ölçekli mobilya işletmelerinin analizi ve çözüm önerileri, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sayfa: 1-2, 14-19, 42-52, Ankara, 2007.
• Fine, W. T. ve Kinney, W. D., Mathematical evaluation for controlling hazards, Journal of Safety Research, Sayı :3 Sayfa: 157-166, 1971.
• https://www.nedir.com/mdf Erişim Tarihi : 05.12.2018
• İlhan MN, Somunoğlu S. Turist Sağlığı Hizmetleri ve Turizmde Çalışanların Sağlığı. Editör. Dilaver Tengilimoğlu. Sağlık Turizmi, 1. baskı, Siyasal Kitabevi, Ankara 2013 s:199-211
• İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Resmi Gazete Sayısı: 28339, T.C. Resmi Gazete, Ankara, (30/06/2012).
• İş Sağlığı ve Güvenliği Risk Değerlendirmesi Yönetmeliği, Erişim Tarihi : 07.11.2018 Erişim adresi : http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/12/20121229-13.html
• Kinney, G., ve Wiruth, A, Practical risk analysis for safety management, Kaliforniya Naval Weapons Centre Technical Publication, Sayfa: 3-10, 1976.
• Oral, T, 2018. Limanlarda Yük Elleçlemesi Esnasında Karşılaşılan Risklerin Çevre, İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İrdelenmesi. İstanbul Esenyurt Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Özkılıç Ö., Risk Değerlendirmesi ATEX Direktifleri-Patlayıcı Ortamlar, Büyük Endüstryel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması-Kantitatif Risk Değerlendirme, Seveso II ve Seveso III Direktifi, (Birinci Baskı), TİSK, Ankara, 2014.
• Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu (2006), Erişim Tarihi : 07.11.2018 Erişim adresi : http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5510.pdf
• TÜPRAŞ, “Risk değerlendirme Tablosu Rehberi”, 2006. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Genel Yayın No : 140, Ankara, Mayıs 2007.
• Türk Standartları Enstitüsü, Risk Yönetimi - Risk Değerlendirme Teknikleri, TS EN 31010, Sayfa: 11-20, 2010.
• Türkiye Odalar Ve Borsalar Birliği, Türkiye Mobilya Ürünleri Meclisi Sektör Raporu, Sayfa: 5-10, 2013.
• U.S. Department Of Labor, Occupational Safety And Health Administration (OSHA), A Guide For Protecting Workers From Woodworking Hazards, Sayfa: 2, 31, 40-42, 1999.
• ÜNAL GÜLSOY, K. (2015), Mobilya Boyahanelerinde Risklerin Tespiti ve Çalışanların Kimyasal Maruziyetinin Değerlendirilmesi, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, Ankara.
• WHO. Global Health Risks: Mortality and Burden of Disease Attributable to Selected Major Risks. Geneva: World Health Organization, (2009).
• Yılmaz, G.(2005), İş Kazalarından Doğan Sorumluluklar, Mühendis ve Makina Dergisi, 543, s: 3-11.