BibTex RIS Kaynak Göster

BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR ÖĞRETMEN ADAYLARININ DÜŞÜNME STİLLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2012, Cilt: 3 Sayı: 1, 25 - 32, 02.01.2012

Öz

Düşünme stili, bireyin dünya ile ilişkisinde, onu algılamasında, hedeflediği amaçlara ulaşmasında ve problem
çözmesinde farkında olsun olmasın geliştirdiği bilgi işleme yöntemidir.
Araştırmanın amacı beden eğitimi öğretmen adaylarının düşünme stilleri ile başa çıkma davranışları arasındaki
ilişkiyi çeşitli değişkenler açısından değerlendirmektir. Araştırmaya Fırat Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor
Yüksekokulu, Beden Eğitimi Öğretmenliği Bölümü 1.,2.,3., ve 4. Sınıf öğrencilerinden 105 öğrenci katılmıştır.
Katılımcıların düşünme stillerini ölçmek için Epstein ve ark.(1996) tarafından geliştirilen ve geçerlik ve güvenirlik
çalışması Buluş (2000) tarafından yapılan “Rasyonel – Yaşantısal Düşünme Stilleri Ölçeği” kullanılmıştır.
Bu çalışmada beden eğitimi öğretmen adaylarının, cinsiyet, yaş, sınıf, doğum yeri, bölüm seçme durumu,
anne-baba eğitimi, aile aylık geliri, ders çalışma saatleri, karar vermelerinde etkili kişi, çalışmaya teşvik nedeni
ve okul saati dışında geçirdikleri zaman gibi değişkenlere göre düşünme stillerinin puan ortalamaları ve
standart sapma değerleri incelenmiştir.
Yapılan analiziler sonucunda düşünce stilleri, cinsiyet ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık oluşturmazken,
“baba eğitim durumu” değişkeninde rasyonel düşünce bakımından, “okul saati dışında geçirdikleri zaman”
değişkeninde ise sezgisel düşünce bakımından anlamlı farklılık ortaya konulmuştur. Sonuç olarak; araştırmaya
katılan beden eğitimi öğretmen adaylarının rasyonel ve sezgisel düşünme stillerine bakıldığında, orta düzeyde
olduğu ve bazı değişkenlere bağlı olarak değişebileceği gözlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Spor, beden eğitimi öğretmeni, düşünme stilleri, rasyonel düşünme, sezgisel
düşünme.

Kaynakça

  • Balgamış E. Eğitim yöneticilerinin düşünme stilleri ile başa çıkma davranışları arasındaki ilişki Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Tokat, 2007.
  • Parlette N, Rae R. Thinking about thinking (thinking styles of people) association management, 45, 70-74, 1993.
  • Sternberg, RJ, Grigorenko, EL. Thinking styles and the gifted, Roeper Review, 16, 122-131, 1993.
  • Sternberg RJ. Allowing for thinking styles, Educational Leadership, 52,(3), 36-40, 1994
  • Sternberg RJ. Thinking Styles, Combridge Unıversıty Press, New York, 1997.
  • Sternberg, RJ. Mental self government: A theory of ıntellectual styles and their development, Human Development, vol, 31,pp, 197-224, 1988.
  • Zabukovec, Z, Grum, DK. Relationship between student thinking styles and social skills, Psychology Science, volume 46: 156-166, 2004.
  • Zhang, LF. Thinking Styles: University students’ preferred teaching styles and their conceptions of effective teachers, The Journal of Psychology, 2004, 138(3), 233–252. 2004.
  • Epstein, S, Rosemary P, Denes V.R and Harriet H. Individual differences in intuitive experiential and analytical rational thinking styles, Journal of Personality and Social Psychology, , 1996 Vol ,71 (2) Pp 390-405.
  • Epstein, S and Pacin, R. Teh relation of rational and experiential information processing styles to personality, basic beliefs and ratiobias phenomen, Journal of Personality And Social Psychology, volume, 76 (6) Pp.972/987, 1999.
  • Cacioppa, J., And R. Petty, Eds, Social Psychophysiology, New York: Guilford, 1982.
  • Buluş M. Öğretmen adaylarında yükleme karmaşıklığı, düşünme stilleri ve bilişsel tutarlılık tercihinin bazı psikososyal özellikler ve akademik başarı çerçevesinde incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2000.
  • Palut, B. İlköğretim Birinci ve ikinci kademe öğretmenlerinin kişisel ve öğretmen rolündeki düşünme stillerinin incelenmesi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul, 2003.
  • Duru, E. Öğretmen adaylarında kişi-durum yaklaşımı bağlamında yardım etme davranışı eğilimi empati ve düşünme stilleri ilişkisi ve bu değişkenlerin bazı psiko-sosyal değişkenler açısından incelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı, Doktora Tezi, İzmir, 2002.
  • Waters, LK and Zakrajsek. Correlates of need for cognition total and subscale scores, Educational And Psychological Measurement, Vol.50, 1990.
  • Zhang,L.F. Further Cross-cultural validation of the mental self-government, The Journal of psychology, Volume 133, pp, 165/181, 1999.
  • Tufan S, Coşkun G. Müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin düşünme stilleri, 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, 23–25 Eylül, 2009, OMÜ, 2009.
  • Çubukçu, Z.(2004) Öğretmen Adaylarının Düşünme Stillerinin Öğrenme Biçimlerini Tercih Etmelerindeki Etkisi, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.

BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR ÖĞRETMEN ADAYLARININ DÜŞÜNME STİLLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2012, Cilt: 3 Sayı: 1, 25 - 32, 02.01.2012

Öz

Düşünme stili, bireyin dünya ile ilişkisinde, onu algılamasında, hedeflediği amaçlara ulaşmasında ve problem çözmesinde farkında olsun olmasın geliştirdiği bilgi işleme yöntemidir.Araştırmanın amacı beden eğitimi öğretmen adaylarının düşünme stilleri ile başa çıkma davranışları arasındaki ilişkiyi çeşitli değişkenler açısından değerlendirmektir. Araştırmaya Fırat Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Beden Eğitimi Öğretmenliği Bölümü 1.,2.,3., ve 4. Sınıf öğrencilerinden 105 öğrenci katılmıştır. Katılımcıların düşünme stillerini ölçmek için Epstein ve ark.(1996) tarafından geliştirilen ve geçerlik ve güvenirlik çalışması Buluş (2000) tarafından yapılan “Rasyonel – Yaşantısal Düşünme Stilleri Ölçeği” kullanılmıştır. Bu çalışmada beden eğitimi öğretmen adaylarının, cinsiyet, yaş, sınıf, doğum yeri, bölüm seçme durumu, anne-baba eğitimi, aile aylık geliri, ders çalışma saatleri, karar vermelerinde etkili kişi, çalışmaya teşvik nedeni ve okul saati dışında geçirdikleri zaman gibi değişkenlere göre düşünme stillerinin puan ortalamaları ve standart sapma değerleri incelenmiştir. Yapılan analiziler sonucunda düşünce stilleri, cinsiyet ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık oluşturmazken, “baba eğitim durumu” değişkeninde rasyonel düşünce bakımından, “okul saati dışında geçirdikleri zaman” değişkeninde ise sezgisel düşünce bakımından anlamlı farklılık ortaya konulmuştur. Sonuç olarak; araştırmaya katılan beden eğitimi öğretmen adaylarının rasyonel ve sezgisel düşünme stillerine bakıldığında, orta düzeyde olduğu ve bazı değişkenlere bağlı olarak değişebileceği gözlenmiştir

Kaynakça

  • Balgamış E. Eğitim yöneticilerinin düşünme stilleri ile başa çıkma davranışları arasındaki ilişki Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Tokat, 2007.
  • Parlette N, Rae R. Thinking about thinking (thinking styles of people) association management, 45, 70-74, 1993.
  • Sternberg, RJ, Grigorenko, EL. Thinking styles and the gifted, Roeper Review, 16, 122-131, 1993.
  • Sternberg RJ. Allowing for thinking styles, Educational Leadership, 52,(3), 36-40, 1994
  • Sternberg RJ. Thinking Styles, Combridge Unıversıty Press, New York, 1997.
  • Sternberg, RJ. Mental self government: A theory of ıntellectual styles and their development, Human Development, vol, 31,pp, 197-224, 1988.
  • Zabukovec, Z, Grum, DK. Relationship between student thinking styles and social skills, Psychology Science, volume 46: 156-166, 2004.
  • Zhang, LF. Thinking Styles: University students’ preferred teaching styles and their conceptions of effective teachers, The Journal of Psychology, 2004, 138(3), 233–252. 2004.
  • Epstein, S, Rosemary P, Denes V.R and Harriet H. Individual differences in intuitive experiential and analytical rational thinking styles, Journal of Personality and Social Psychology, , 1996 Vol ,71 (2) Pp 390-405.
  • Epstein, S and Pacin, R. Teh relation of rational and experiential information processing styles to personality, basic beliefs and ratiobias phenomen, Journal of Personality And Social Psychology, volume, 76 (6) Pp.972/987, 1999.
  • Cacioppa, J., And R. Petty, Eds, Social Psychophysiology, New York: Guilford, 1982.
  • Buluş M. Öğretmen adaylarında yükleme karmaşıklığı, düşünme stilleri ve bilişsel tutarlılık tercihinin bazı psikososyal özellikler ve akademik başarı çerçevesinde incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2000.
  • Palut, B. İlköğretim Birinci ve ikinci kademe öğretmenlerinin kişisel ve öğretmen rolündeki düşünme stillerinin incelenmesi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul, 2003.
  • Duru, E. Öğretmen adaylarında kişi-durum yaklaşımı bağlamında yardım etme davranışı eğilimi empati ve düşünme stilleri ilişkisi ve bu değişkenlerin bazı psiko-sosyal değişkenler açısından incelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı, Doktora Tezi, İzmir, 2002.
  • Waters, LK and Zakrajsek. Correlates of need for cognition total and subscale scores, Educational And Psychological Measurement, Vol.50, 1990.
  • Zhang,L.F. Further Cross-cultural validation of the mental self-government, The Journal of psychology, Volume 133, pp, 165/181, 1999.
  • Tufan S, Coşkun G. Müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin düşünme stilleri, 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, 23–25 Eylül, 2009, OMÜ, 2009.
  • Çubukçu, Z.(2004) Öğretmen Adaylarının Düşünme Stillerinin Öğrenme Biçimlerini Tercih Etmelerindeki Etkisi, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Psiko Sosyal Alanlar
Yazarlar

Zeki Coşkuner

Atalay Gacar

Nida Yanlıç

Yayımlanma Tarihi 2 Ocak 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Coşkuner, Z., Gacar, A., & Yanlıç, N. (2012). BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR ÖĞRETMEN ADAYLARININ DÜŞÜNME STİLLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Spor Ve Performans Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-32. https://doi.org/10.17155/spd.68777