Prevelance of Insomnia in Young People

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 13, 426 - 439, 29.12.2017

Adile Tümer , Baran İlhan Asiye Kartal

https://doi.org/10.26466/opus.337353

Cited By: 2

Öz

One of the most common sleep
disorders is insomnia difficulty in falling asleep, maintaining sleep or state
of waking up earlier than required. It is characterized by short, poor,
shallow, easily divisible or non-restful sleep. This study was conducted to
investigate the frequency of insomnia on young people and the potential factors
which may effect. The study which was conducted in descriptive design was
carried out with 374 nursing students in Muğla Sıtkı Koçman University during
the February 20 to May 30, 2015 period. Before the procedure, ethical
permisions were provided and students responded voluntarily. The data were
obtained through Descriptive Characteristics Form and Pittsburgh Insomnia
Rating Scale (PIRS) adopted by Aydın et al. (2014) the Turkish. 0 points can be
taken from the lowest scale, and the highest score being 60; 30 points and
above is considered to be suspicion of insomnia. It was found out that the mean
value of the participant students’ ages was 20.99±2.06 and PIRS mean value
was16.20±11.79. It was also found out that 32.6% of the participants were male,
23% slept less then 6 hours a day, 12.6% had a disease diagnosed by physicians,
23.7% were smokers and tea/coffee consumption of 13.9% was determined to be at
a high level. Average PIRS score of the students who sleep less than six hours,
who smoke, whose tea/coffee consumption is high, who has a disease diagnosed by
physicians was determined to be statistically significantly higher (p<0.05).
As a result, high rates (38.23%) of insomnia suspicion were noted among young
people who participated in the survey.In particular, sleep hygiene education
and the treatment of cognitive behavioral therapy is considered to be effective
in the prevention and treatment of the sleep problems of  young people who are at risk. 

Anahtar Kelimeler

Young, Insomnia, Sleep

Gençlerde İnsomni Görülme Sıklığı

Öz

En sık görülen uyku
bozukluklarından birisi olan insomni, uykuya
dalma, uykuyu devam ettirmede zorluk veya istenilenden önce uyanma durumudur.
Kısa, yetersiz, yüzeysel, kolay bölünebilir veya dinlendirici olmayan uyku ile
karakterizedir. Bu çalışma, gençlerde insomni sıklığı ve etkileyebilecek olası
faktörlerin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı tipte
tasarlanan bu çalışma 20 Şubat-30 Mayıs 2015 tarihlerinde Muğla Sıtkı Koçman
Üniversitesi’nde, 374 hemşirelik öğrencisinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir.
Araştırma öncesinde kurumdan, etik kuruldan ve öğrencilerden izin alınmıştır.
Veri toplama aracı olarak, Tanımlayıcı Özellikler Formu, Aydın ve ark.(2014)
tarafından Türkçe'ye uyarlanan Pittsburgh İnsomni Değerlendirme Ölçeği (PİDÖ) kullanılmıştır.
Ölçekten alınabilecek en düşük puan 0, en yüksek puan 60 olup, 30 puan ve üzeri
insomni şüphesi olarak kabul edilmektedir. Araştırma kapsamına alınan gençlerin
yaş ortalamasının 20.99±2.06 ve PİDÖ puan ortalamasının 16.20±11.79 olduğu
saptanmıştır. Katılımcıların %32.6’sının erkek olduğu, %23’ünün ortalama 6
saatten az uyuduğu, %12.6’sının hekim tanılı hastalığının olduğu, %23.7’sinin
sigara içtiği ve %13.9’unun çay/kahve tüketiminin yüksek olduğu belirlenmiştir.
Altı saatten az uyuyan, sigara içen, çay/kahve tüketimi fazla ve hekim tanılı
hastalığı olan öğrencilerin PİDÖ puan ortalamasının istatistiksel olarak
anlamlı derecede yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Sonuç olarak,
araştırmaya katılan gençler arasında insomni şüphesinin yüksek oranlarda
(%38.23) olduğu dikkat çekmiştir. Özellikle risk altındaki gençlerin uyku
sorunlarının önlenmesinde ve tedavisinde uyku hijyeni eğitimi, bilişsel ve
davranışsal tedavi yöntemlerinin etkili olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Genç, İnsomni, Halk Sağlığı

Kaynakça

• Altıntaş, H., Sevencan, F., Aslan, T., Cinel, M., Çelik, E., ve Onurdağ, F. (2006). HÜTF dönem dört öğrencilerin uyku bozukluklarının ve uykululuk hallerinin epworth uykululuk ölçeği ile değerlendirilmesi. Sted, 15 (7), 114.
• Aktürk, B. (2013). Birincil insomni olgularında BDT’nin etkinliği ve bu olguların genel klinik özellikleri (Uzmanlık Tezi, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Ana Bilim Dalı, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Aydın, R., Ünal, E., Uzuner, G. T., Erdinç, O. ve Metintaş, S.(2014). Pittsburgh İnsomni Derecelendirme Ölçeği Türkçe Uyarlanması: Bir Geçerlilik Güvenirlilik Çalışması. 15. Ulusal Uyku Tıbbı Kongresi, Türk Uyku Tıbbi Dergisi, Özel Sayı:1, s.103.
• Aslan, S., Gulcat, Z., Selda, A. F., I., Yetkin, S., Sutcigil, L., Aydin H. (2006). Prevalence of insomnia symptoms: results from an urban district in Ankara, Turkey. International Journal of Psychiatry Cli-nical Practice. 10(1), 52-8. doi: 10.1080/13651500500410364.
• Aysan, E., Karaköse, S., Zaybak, A. ve İsmailoğlu, E. G. (2014). Üniversite Öğrencilerinde Uyku Kalitesi ve Etkileyen Faktörler. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 7(3),193-198.
• Demir, A. U., Ardıc, S., Firat H., Karadeniz, D., Aksu, M., Ucar, Z. Z.,Akozer M. (2015). Prevalence of sleep disorders in the Turkish adult population epidemiology of sleep study. Sleep and Biological Rhythms, 13:298-308. doi:10.1111/sbr.12118.
• Eisendrath, S., Lichtmachr, J., Sleep Disorders, Eds:Queen G, Papadakis M, McPhee S, İn: Current Medical Diagnosis and Treatment, 51st edition, Lange&Mc Graw Hill, United States of America, 2013; p:1075-1078.
• Lund, H. G., Reider, B. D., Whiting, A. B. ve Prichard, J. R. (2010). Sleep patterns and predictors of disturbed sleep in a large po-pulation of college students. Journal of Adolescent Health. 46(2), 124-32. doi: 10.1016/j.jadohealth.2009.06.016. Epub 2009 Aug 3.
• Oral, F. Z. (2012). Uzun yol otobüs sürücülerinde uyku bozukluğu sıklığının belirlenmesi (Tıpta Uzmanlık Tezi, Erciyes Üniversitesi, Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı, Kayseri). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Pıçak. R., İsmailoğulları, S., Mazıcıoğlu, M. M., Üstünbaş, H. B. ve Aksu, M. (2010). Birinci Basamakta Uyku Bozukluklarına Yaklaşım ve Öneriler. Turkish Journal of Family Medicine & Primary Care, 4(3), 12-22.
• Ram, S., Seirawan, H., Kumar, S. K. ve Clark, G. T. (2010). Prevalence and impact of sleep disorders and sleep habits in the United States. Sleep Breath, 14(1), 63-70. doi: 10.1007/s11325-009-0281-3. Epub 2009 Jul 24.
• Sarı, Ö. Y., Üner, S., Büyükakkuş, B., Bostancı, E. Ö., Çeliksöz, A. H. ve Budak, M. (2015). Bir üniversitenin yurtta kalan öğrencilerinde uyku kalitesi ve etkileyen bazı faktörler. Koruyucu Hekimlik Bülteni, 14(2), 93-100.
• Saygılı, S., Akıncı, A., Arıkan, H. ve Dereli, E. (2011). Üniversite Öğrencilerinde Uyku Kalitesi Ve Yorgunluk, Electronic Journal of Vocational Colleges, December, 88–94.
• Shcao, M. F., Chou, Y. C., Yeh, M. Y. ve Tzeng, W. C (2010). Sleep qua-lity and quality of life in female shift working nurses. Journal Advanced Nursing, 66 (7), 1565-72.
• Şenol, V., Soyer, F., Akça, R. ve Argün, M. (2012) Adolesanlarda Uyku Kalitesi ve Etkileyen Faktörler. Kocatepe Tıp Dergisi, 14, 93–102.
• Tsui, Y.Y. ve Wing, Y.K. (2009). A study on the sleep patterns and problems of university business students in Hong Kong, Journal of American College Health, 58:167–176, DOI: 10.1080/07448480903221418.
• Young, T. B. (2004). Epidemiology of daytime sleepiness: definitions, symptomatology, and prevalence. Journal of Clinical Psychiatry, 65(16), 12-6.
• Wetter, D. W., ve Young, T. B. (1994). The relation between cigarette smoking and sleep disturbance. Preventive Medicine, 23 (3), 328-334.