Öğretmen Adaylarının Mutluluk, İyimserlik, Yaşam Anlamı ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 13, 347 - 378, 26.12.2017

Ramazan Demir , Mehmet Murat

https://doi.org/10.26466/opus.347656

Cited By: 35

Öz

Bu
çalışmada öğretmen adaylarının mutluluk, iyimserlik, yaşam anlamı ve yaşam
doyumu düzeylerinin belirlenmesi ve demografik değişkenlere göre incelenmesi
amaçlanmıştır. Bu araştırma genel tarama modellerinden ilişkisel tarama türünde olup
çalışma grubunu 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Gaziantep Üniversitesi’nde
bulunan farklı bölümlerden pedagojik formasyon eğitimi alan 687 öğretmen adayı
oluşturmaktadır. Araştırmada çalışma grubunu oluşturan bireylerin demografik
özellikleri ile ilgili bilgi toplamak için Kişisel Bilgi Formu, mutluluğu
ölçmek için Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu, iyimserliği ölçmek için Yaşam
Yönelimi Testi, yaşam anlamını ölçmek
için Yaşamın Anlamı Ölçeği, yaşam doyumunu ölçmek için Yaşam Doyumu
Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi sürecinde betimsel istatistikler ile
birlikte, t testi, ANOVA, tukey HSD, korelasyon, çoklu regresyon tekniklerinden
yararlanılmıştır. Analiz sonucunda; öğretmen adaylarında mutluluğun algılanan anne-baba tutumları, amaçladığı
bölümde okuyup/okumama açısından anlamlı farklılık gösterdiği; iyimserliğinin algılanan anne-baba tutumları, amaçladığı
bölümde okuyup/okumama açısından anlamlı farklılık gösterdiği; yaşam
anlamının algılanan anne-baba
tutumları, amaçladığı bölümde okuyup/okumama açısından anlamlı farklılık
gösterdiği; yaşam doyumunun ise cinsiyet,
algılanan anne-baba tutumları, amaçladığı bölümde okuyup/okumama açısından
anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur. Mutluluk puanlarının
yordanmasına ilişkin adımsal regresyon analizi üç aşamada tamamlanmıştır. Yaşam
doyumu, iyimserlik ve yaşam anlamı değişkenlerinin mutluluk puanlarındaki
toplam varyansın %45,6’sını açıkladığı görülmüştür. 

Anahtar Kelimeler

Mutluluk, İyimserlik, Yaşam Anlamı, Yaşam Doyumu

Investigating Teacher Candidates’ Happiness, Optimism, Meaning in Life and Life Satisfaction

Öz

In
this study it is aimed to identify the teacher candidates’ happiness, optimism,
meaning in life and life satisfaction levels and to examine these levels
according to demographic variables. This research is a relational screening
model, which is a kind of general screening model, and the study group consists
of 687 teacher candidates who has got pedagogical formation from various
departments of Gaziantep University in 2015-2016 academic year. In the research
Personal Information Form is used to gather information about the demographic
characteristics of the people who form the study group; Short Form of the
Oxford Happiness Questionnaire is used to measure happiness; Life Orientation
Test is used to evaluate optimism; Meaning in Life Questionnaire is used to
measure the meaning in life; Life Satisfaction Scale is used to measure life
satisfaction level. During the data analyzing process descriptive statistics, t
test, ANOVA, tukey HSD, correlation and multiple regression technics are
utilized.  As a conclusion of the
analysis it is found out that the happiness of the teacher candidates shows
significant difference according to parents’ attitudes, whether he/she studies
in the department he/she desired; the optimism of the teacher candidates shows
significant difference according to parents’ attitudes, whether he/she studies
in the department he/she desired; meaning in life shows significant difference
according to parents’ attitudes, whether he/she studies in the department
he/she desired; life satisfaction shows significant difference according to
sex, parents’ attitudes, whether he/she studies in the department he/she
desired. Stepwise regression analysis related to predicting the happiness
scores is completed in three stages. It is confirmed that life satisfaction,
optimism and meaning in life variables explain 45.6 % of the total variance of
the happiness scores.  

Anahtar Kelimeler

Happiness, optimism, meaning in life, life satisfaction

Kaynakça

• Acaboğa, A. (2007). Din-mutluluk ilişkisi. Yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Açıkgöz, S. (2006). Üniversite öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları ile özyetkinlik ve iyimserlik ilişkisi: Ankara Üniversitesi örneği. Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü.
• Akgün, E. (2015). Lise öğretmenlerinin psikolojik sermaye düzeyleri ile yaşam doyumu düzeyleri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Akın, H.B. ve Şentürk, E. (2012). Bireylerin mutluluk düzeylerinin ordinal lojistik regresyon analizi ile incelenmesi. Öneri,10(37), 183-193.
• Akyol, S.U. (2013). Boşanmış ve boşanmamış aileye sahip ergenlerin yalnızlık, yaşam doyumu, sosyal destek ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Altundağ, Y. (2013). Anne-babası boşanmış ergenlerin psikolojik dayanıklılık düzeylerinde yordayıcı değişkenler olarak yaşam doyumu ve yalnızlık. Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Arda, Ş. (2011). Kanser hastalarında yaşamda anlamın incelenmesi. Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Atay, B. (2012). Happiness in East Europe in comparison with Turkey. Yük-sek lisans tezi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydın, G. ve Tezer, E. (1991). İyimserlik, sağlık sorunları ve akademik başarı ilişkisi. Psikoloji Dergisi, 7(26), 2-9.
• Aymir, C. (2004). Optimistic VS. pessimistic explanatory (attributional) style as a predictor of job performance in insurance sector. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Baş, V. (2014). Üniversite öğrencilerinde değerler ve yaşamın anlamı arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Baş, V. ve Hamarta, E. (2015). Üniversite öğrencilerinde değerler ve yaşamın anlamı arasındaki ilişki. Değerler Eğitimi Dergisi, 13(29), 369-391.
• Bektaş, A. (2012). Yöneticilerin iş tatmini ve motivasyon düzeylerinin yaşam anlamı düzeyi üzerindeki etkisi. Yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Burger, J.M. (2006). Kişilik. İ.D. Erguvan Sarıoğlu. (Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Cihangir-Çankaya, Z. (2009). Öğretmen adaylarında temel psikolojik ihtiyaçların doyumu ve iyi olma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 691-711.
• Çakıcı, S. (2015). Kutadgu Bilig’de mutluluk ile ahlak ilişkisi (psikososyal bir analiz). Yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çivitçi, A. (2009). İlköğretim öğrencilerinde yaşam doyumu: Bazı kişi-sel ve ailesel özelliklerin rolü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 29-52.
• Demirbaş, N. (2010). Yaşamda anlam ve yılmazlık. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Deniz, M.E. ve Yılmaz, E. (2004). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ yetenekleri ve yaşam doyumları arasındaki ilişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Bildiri Özetleri.
• Diener, E. and Diener, M. (1995). Cross-cultural correlates of life-satisfaction and self- esteem. Journal of Personality and Social Psychology, 68(4), 653-663.
• Diener, E., Suh, E.M., Lucas, R.E. and Smith, H.L. (1999). Subjective well being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276-302.
• Duman, S. (2014). Öğretmen adaylarında özgünlük ve öz-duyarlığın mutluluk ile ilişkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Duy, B. ve Yıldız, M.A. (2014). Farklı zorbalık konumunda olmak empatik eğilim ve yaşam doyumu bağlamında bir fark yaratır mı?. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 31-47.
• Elkin, N. (2016). Bir aile sağlığı merkezine başvuran yaşlı bireylerde depresyon sıklığı ve yaşam doyumunun değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilim Dergisi, (9)1, 9-21.
• Erdem, N., Karabulutlu, E., Okanlı, A. ve Tan, M. (2004). Hemodiyaliz hastalarında umutsuzluk ve yaşam doyumu. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi.
• Erdoğan, O. (2013). İlköğretim öğretmenlerinin öz yeterlik ve başarı algılarında yordayıcı olarak akademik iyimserlik, umut ve mesleki haz. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ergen, Y. (2016). Sınıf öğretmenlerinin sınıf yönetim becerileri, akademik iyimserlikleri ve mesleki bağlılıkları arasındaki ilişki (Malatya ili örneği).Yayımlanmamış doktora tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Eryılmaz A. (2011). Investigating adolescents’ subjective well-being with respect to using subjective well-being increasing strategies and determining life goals. Düşünen Adam The Journal of Psychi-atry and Neurological Sciences, 24, 44-51.
• Eryılmaz, A. ve Aypay, A. (2011). Ergen öznel iyi oluşu ile kimlik statüsü ilişkisinin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 167-179.
• Eryılmaz, S. (2012). Üniversite öğrencilerinde psikolojik sağlamlığı yordamada yaşam doyumu, benlik saygısı, iyimserlik ve kontrol odağının incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ezerçe, E. (2016). Eşlerin suçu affetmesi ile yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Fellman, E. (2000). Olumlu düşünme gücü. B. Başak ve S. Özçallı. (Çev.). İstanbul: Beyaz Yayınları.
• Frankl, V.E. (2010). İnsanın anlam arayışı. S. Budak. (Çev.). İstanbul: Okuyan Us Yayınları.
• Gençay, S. (2009). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının umutsuzluk ve yaşam doyumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 380-388.
• Gençoğlu, C., Alkan, E. ve Koçyiğit, M. (2014). Bir mit olarak iyimserlik; kızlar mı erkekler mi daha iyimser?. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(50), 129-138.
• Gillham, J. ve Reivich, K. (2004). Cultivating optimism in childhood and adolescence. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 591, 146-163.
• Giusta, M.D., Jewell, S.L. and Kambhampati, U.S. (2011). Gender and life satisfaction in the UK. Feminist Economics, 17(3), 1-34.
• Gülcan, A. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gümüşbaş, B. (2008). Stresle başa çıkma yollarının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin stresle başa çıkma yöntemleri ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gün, Z. ve Bayraktar, F. (2008). Türkiye’de iç göçün ergenlerin uyumundaki rolü. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(2), 167-176.
• Günaçtı-Atasoy, D. (2014). Beden eğitimi öğretmenlerinin yaşam doyumu düzeyleri ve serbest zamana yönelik tutumları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gündoğar D., Gül S.S., Uskun E., Demirci S. ve Keçeci D. (2007). Üniversite öğrencilerinde yaşam doyumunu yordayan etkenlerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri, 10,14-27.
• Harju, B.L. and Bolen, L.M. (1998). The effects of optimism on coping and perceived quality of life of college students. Journal of Social Behaviorand Personality, 13(2), 185-200.
• İnci, S. (2014). Aday öğretmenlerin duygusal zeka ile yaşam doyumu düzeyleri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kabasakal, Z. ve Uz-Baş, A. (2013). Öğretmen adaylarında yaşam doyumunun yordayıcısı olarak problem çözme becerileri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 27-35.
• Kara, M.M. (2010). İş tatmini ile mutluluk ve başarı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karaçam, A. ve Pulur, A. (2016). Beden eğitimi öğretmenlerinin başarı algısı, akademik iyimserlik, psikolojik iyi oluş ve fiziksel saygı düzeylerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 1-22.
• Kasatura, İ. (1998). Kişilik ve özgüven. İstanbul: Evrim Yayınları.
• Katanalp-Biroğul, H. (2015). Farklı branş öğretmenlerinin akademik iyimserlikleri ile mesleki benlik saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
• Kermen, U., Tosun-İlçin, N. ve Doğan, U. (2016).Yaşam doyumu ve psikolojik iyi oluşun yordayıcısı olarak sosyal kaygı. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 2(1), 20-29.
• Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: Otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum, 4,77-96.
• Kırtıl, S. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile yaşam doyum düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kıvılcım, P. (2014). Öğretmenlerde iş doyumu, özyeterlik inancı ve yaşam doyumu ilişkisinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kızılırmak, Ö. (2015). Genç yetişkinlerde yaşamda anlamın, maneviyat ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• King, L.A. and Hicks, J.A. (2009). Detecting and constructing meaning in life events. The Journal of Positive Psychology, 4(5), 317-330.
• Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyum düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kökseven, Ç. (2015). İlkokul öğretmenlerinin akademik iyimserlik düzeyleri ile iş doyumları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kumar, M. (2014). Study of life satisfaction among primary, middle and secondary schools teachers of Dirstrict Kathua. International Jo-urnal of Research, 1(5), 492-498.
• Kutlu, M. Balcı, S. ve Yılmaz, M. (2004). İletişim beceri eğitiminin öğrencilerin kendini ayarlama ve iyimserlik düzeylerine etkisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
• Kümbül-Güler, B. ve Emeç, H. (2006). Yaşam memnuniyeti ve akademik başarıda iyimserlik etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 21(2), 129-149.
• McGinnis, A.L. (1998). İyimserliğin gücü. A. Kayaş. (Çev.). İstanbul: Beyaz Yayınları.
• O’Conner, B.P. and Vallerand, R.J. (1998). Psychological adjustment variables as predictors of mortality among nursing home residents. Psychology and Aging, 13, 368-374.
• Oda, B. (2014). 11–13 yaş grubundaki spor yapan ve yapmayan öğrencilerin iyimserlik ile saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Özbek, M. (2016). Evli bireylerde yaşam doyumu ve psikolojik iyi oluşlarının çeşitli değişkenlerle incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özer, M. ve Karabulut, Ö.Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Geriatri, 6(2), 72-74.
• Parmaksız, İ. (2011). Öğretmen adaylarının benlik saygısı düzeylerine göre iyimserlik ve stresle başa çıkma tutumlarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Pattakos, A. (2010). Prisoners of our thoughts. California: Berrett-Koehler Publishers.
• Puskar, K.R., Bernardo, L.M., Ren, D., Haley, T.M., Tark, K.H., Swıta-la, J. and Siemon, L. (2010). Selfesteem and optimism in rural youth: Gender differences, Contemporary Nurse, 34(2), 190-198.
• Puskar, K.R., Sereika, S.M., Lamb, J., Tusaie-Mumford, K. and McGuinness, T. (1999). Optimism and its relationship to depression. Coping, anger, and life events in rural adolescents. Issues in Mental Health Nursing, 20, 115-130.
• Recepoğlu, E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam doyumları ile öğ-retmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 311-326.
• Recepoğlu, E. ve Ülker-Tümlü, G. (2015). Üniversite akademik personelinin mesleki ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. K.Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1851-1868.
• Sapmaz, F. ve Doğan, T. (2012). Mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak iyimserlik. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 63-69.
• Sarıdemir, T. (2015). Öğretmenlerin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stillerinin ve bazı kişisel değişkenlerin öğretmenlerin yaşam doyumu üzerindeki etkisi. Yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sarıkadıoğlu, H. (2016). Yetişkinlerde vücut algısı ve kendini kabul düzeyi ile yaşam doyumu ve psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Saygın, Y. ve Arslan, C. (2009). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 207-222.
• Seligman, M. (2002). Positive psychology, positive prevention and positive therapy. C. Synder and S. Lopez. (Ed.). Handbook of Positive Psychology in. New York: Oxford.
• Sevindik, D. (2015). Orta yaş dönemi bireylerde dindarlık- mutluluk ilişkisi: Denizli örneği. Yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Söylemez, A. (2016). Manevi zekânın yaşamın anlamı ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Steger, M.F. and Kashdan T.B. (2007). Stability and specificity of meaning in life and life satisfaction over one year. Journal of Happi-ness Studies, 8(2), 161-179.
• Steger, M.F., Frazier, P., Oishi, S. and Kaler, M. (2006). The meaning in life quetionnaire: Assesing the presence of and search for meaning in life. Journal of Counseling Psychology, 53(1), 80-93.
• Steger, M.F., Kashdan, T.B., Sullivan B.A. and Lorentz, D. (2008). Understanding the search for meaning in life: Personality, cognitive style and the dynamic between seeking and experiencing meaning. Journal of Personality, 76(2), 199-228.
• Şahin, E. (2010). İlköğretim öğretmenlerinde yaratıcılık, mesleki tükenmişlik ve yaşam doyumu. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Şahin, M., Aydın, B., Sarı, S.V., Kaya S. ve Pala H. (2012) Öznel iyi oluşu açıklamada umut ve yaşamda anlamın rolü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 827-836.
• Şahin, Ş. (2008). Beden eğitimi öğretmenlerinin tükenmişlik ve yaşam doyumu düzeyleri. Yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Şahin, Y. (2015). Üniversite öğrencilerinin mutluluk, iyimserlik ve özgecilik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Şahin, Y. (2015). Üniversite öğrencilerinin mutluluk, iyimserlik ve özgecilik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Şaşmaz, Ş.C. (2016). Çocuğu olan evli ve evli olmayan bireylerin psikolojik sağlamlık ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tarhan, N. (2006). Kendinizle barışık olmak, duyguların eğitimi. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Taş, İ. (2011). Öğretmenlerde yaşamın anlamı, yaşam doyumu, sosyal karşılaştırma ve iç-dış kontrol odağının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Telef, B.B. (2011). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişliklerinin incelenmesi. Elementary Education Online, 10(1), 91-108.
• Tingaz, E.O. ve Hazar, M. (2014). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği ile bazı öğretmen adaylarının duygusal zekâ ve mutluluklarının karşılaştırması. International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 1, 745-756.
• Toprak, H. (2014). Ergenlerde mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik sağlamlık ve psikolojik ihtiyaç doyumu. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tuzgöl-Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22), 132-143.
• Tümkaya, S. ve Çelik, M. (2012). Öğretim elemanlarının evlilik uyumu ve yaşam doyumlarının iş değişkenleri ile ilişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 223-238.
• Tümkaya, S., Çelik, M. ve Aybek, B. (2011). Lise öğrencilerinde boyun eğici davranışlar, otomatik düşünceler, umutsuzluk ve yaşam doyumunun incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 77-94.
• Uğurlu, O. (2013). Pozitif ve negatif duyguların iyimserlik-karamsarlık ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide ara bulucu etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(2), 497-504.
• Uzun, E.B. (2014). Sınıf öğretmenlerinin sahip olduğu değerler ile akademik iyimserlik düzeyleri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ünal, A. (2015). İş doyumu, yaşam doyumu ve yaşam anlamı değişkenlerinin ilkokul ve ortaokul öğretmenlerinin mesleki bağlılıkları üzerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ünal, A.Ö. (2011). Lise öğrencilerinin yaşam doyumlarının bazı değişkenlere göre yordanması. Yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ünal, S., Karlıdağ, R. ve Yoloğlu, S. (2001). Hekimlerde tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerinin yaşam doyumu düzeyleri ile ilişkisi. Klinik Psikiyatri, 4(2), 113-118.
• Vara, Ş. (1999). Yoğun bakım hemşirelerinde iş doyumu ve genel yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Yalçın, İ. (2011). Social support and optimism as predictors of life satisfaction of college students. International Journal of Advence Coun-seling, 33(2), 79-87.
• Yıkılmaz, M. ve Demir-Güdül, M. (2015). Üniversite öğrencilerinde yaşamda anlam, bilinçli farkındalık, algılanan sosyoekonomik düzey ve yaşam doyumu arasındaki ilişkiler. Ege Eğitim Dergisi, (16)2, 297-315.
• Yüksel, R. (2013). Genç yetişkinlerde aşk tutumları ve yaşamın anlamı. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.