Yükseköğretim öğrencilerinin yeterli ekonomik kaynaklara sahip olmaması,
ayrıca kredi, burs, yurt gibi çeşitli destek mekanizmalarının yetersiz kalması
nedeniyle; beslenme, barınma, ulaşım, sağlık gibi çeşitli alanlardaki temel
ihtiyaçlarını karşılayamadığı ve eğitim yaşamlarını sürdürebilme noktasında
problemler yaşadığı gözlenmektedir. Dolayısıyla eğitim sürecine dâhil olmak
kadar eğitimi sürdürebilmek de önemli bir meseledir. Bu durum “istihdam için mi
eğitim?” yoksa “eğitim için mi istihdam?” sorusunu akla getirmektedir. Yoksul
öğrenciler için ikinci soru birincisine göre anlamlı durmaktadır. Bu çalışma
üniversite gençliğini; eğitime erişim, yoksullukla mücadele ve formel/enformel
işgücü kullanımı üzerinden ele almaktadır. Buna göre tarım, imalat, inşaat,
turizm gibi emek-yoğun sektörlerde; güvencesiz, düşük ücretli, geçici/mevsimlik
işgücü olarak formel/enformel bir şekilde istihdam edilen üniversite
öğrencileri araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Buradan hareketle
üniversite öğrencilerinin formel/enformel olarak istihdam edildikleri alanların
ve istihdam koşullarının tespit edilmesi, ayrıca yoksulluk ve eğitime erişim
arasındaki ilişkinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma, Akdeniz
Üniversitesi’nde öğrenim görmekte olan 22 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir.
Çalışmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu
kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle
değerlendirilmiştir. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin; eğitim yaşamlarını
sürdürebilmek, “mutlak” ve/veya “göreli” yoksulluklarını telafi etmek, ayrıca
diğer gençler gibi tüketime dâhil olma beklentisiyle formel/enformel
sektörlerde güvencesiz, düşük ücretli, geçici/mevsimlik işgücü olarak çalışmak
zorunda oldukları belirlenmiştir.
It is observed that university students have
failed to meet their basic needs in various fields such as nourishment,
accommodation, transport and healthcare and have confronted some problems in
maintaining their student life owing to the financial inabilities, as well as
the lacking support mechanisms such as student loans, scholarship and dormitory
facilities. Consequently, it is a matter of fact that maintaining the ongoing
higher education process for students is as important as getting involved into
academic life itself. This situation is redolent of the following questions
raised as such; “Education for Employment? Or Employment for Education?” For
those needy students, the latter question seems more reasonable than the former
one. This study deals with the university youth in terms of their access to
higher education, their struggling against poverty and their utilisation as
formal/informal workforce. Accordingly, the university youth that is
formally/informally employed as uninsured, low-paid, temporary/seasonal
workforce in the labour-intensive sectors such as agriculture, manufacture,
construction and tourism constitutes the sample of this research. Proceeding
from this point, the determination of the fields the students
formally/informally employed in and the related employment conditions, as well
as the introduction of the relationship between poverty and access to higher
education are aimed at this study. The research has been carried out with 22
students who study at the Akdeniz University. During this study,
semi-structured interview form has been utilised as a means for data
collection. The data obtained meanwhile have been evaluated by means of the
content analysis. As a consequence, it
has been determined that the university students had to work in order to
compensate their “absolute” and/or
“relative” poverty and to maintain their education life as being uninsured,
low-paid and temporary/seasonal workforce in the sector just like the other
youths that have the expectation of getting involved in the consumption circle.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Mart 2018 |
Kabul Tarihi | 8 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Gençlik Araştırmaları Özel Sayısı |