General Trends of Postgraduate Theses Prepared on National Parks in Turkey

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 16, 1750 - 1769, 30.12.2018

Yurdal Dikmenli Çağrı Öztürk Demirbaş , Hamza Yakar

https://doi.org/10.26466/opus.470971

Cited By: 2

Öz

The main
purpose of this study is to determine the tendencies of theses by classifying
the university and the year in which theses were prepared, the branches of the
theses, the types of theses, the national park category, the national park
number and theme; determining postgraduate theses prepared in the national
parks in Turkey. Because of the study is aimed at the evaluation of the
postgraduate theses on the national parks according to different criteria, it
is important because it is thought to guide the researchers and those who are
interested in the subject. In this study, 172 master and 70 doctoral theses
archived in the Higher Education Board National Thesis Database were examined.
The theses obtained within the scope of the research were examined using the
“Publication Classification Form” and utilizing content analysis used in
qualitative research methods were evaluated. According to the findings of the
study, the postgraduate theses on national parks aremostly written in the field
of biology, forest engineering and landscape architecture. In addition, it was
determined that most of the theses were prepared in 2017 and the majority of
them were master's thesis. It has been determined that the subjects which are
frequently studied in both master and doctorate theses are “usage, protection
and evaluation”, “flora examination”, “fauna examination” and “tourism
evaluation”.In addition, it stands out that there is an unbalanced distribution
compared to the type of national parks in prepared theses.It is seen that
“natural” national parks are more studied, in spite of that “historical”
national parks study very little. 

Anahtar Kelimeler

National park, postgraduate theses, content analysis, study trends

Türkiye’de Milli Parklar Konusunda Hazırlanan Lisansüstü Tezlerin Genel Eğilimleri

Öz

Bu çalışmadaki temel amaç;
Türkiye’de millî parklar konusunda yapılan lisansüstü tez çalışmalarını tespit
edip; tezlerin yapıldığı üniversite ve yılına, tezlerin yapıldığı bilim dalına,
tezlerin türüne, millî park kategorisine, tezde geçen millî park sayısına ve
temasına gore anahatlarıyla sınıflandırarak tezlerin eğilimlerini
belirlemektir. Çalışma, millî parklar konusunda bugüne kadar yapılan lisansüstü
tezlerin farklı kıstaslara gore değerlendirilmesini konu edindiğinden,
araştırmacılara ve konuya ilgi duyanlara ışık tutacağı düşünüldüğü için önem
arzetmektedir. Çalışmada YÖK Ulusal Tez Veri Tabanında yeralan 172 yüksek
lisans ve 70 doktora tezi incelenmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen
tezler “Yayın Sınıflama Formu” kullanılarak ele alınmış ve nitel araştırmalarda
kullanılan içerik analizi yönteminden yararlanılarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın
bulgularına göre, millî park konusundaki lisansüstü tezler önemli oranda
biyoloji, orman mühendisliği ve peyzaj mimarlığı alanında yazılmıştır. Ayrıca
en fazla tez çalışmasının 2017 yılında yapıldığı bunların çoğunluğunun da
yüksek lisans tezi olduğu belirlenmiştir. Hem yüksek lisans hem de doktora tezlerinde sıklıkla çalışılan konuların
başında “kullanma, koruma ve değerlendirme”, “flora inceleme”, “fauna inceleme”
ve “turizmsel değerlendirmenin” geldiği tespit edilmiştir. Ayrıca hazırlanan tezlerde, milli parkların
türüne gore kıyaslandığında dengesiz bir dağılım olduğu göze çarpmaktadır. Tezleri çerisinde “doğal” millî parkların daha fazla
çalışıldığı, buna karşın “tarihî” millî parkların ise çok az sayıda çalışıldığı
görülmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Millî park, lisansüstü tezler, içerik analizi, çalışma eğilimleri.

Kaynakça

• Çalık, M., Ünal, S., Coştu, B. ve Karataş, F.Ö. (2008). Trends in Turkish science education. Essays in Education, Special Edition, 23-45.
• Çifçi, T. (2017). Türkiye’de coğrafya eğitimi alanında yapılan lisansüstü tezlerin (2006-2017) eğilimleri. Journal of History Cultureand Art Research, 6(4), 864-887.
• Değirmençay, Ş. A. ve Cin, M. (2016). Türkiye’deki deprem eğitimi araştırmaları: betimsel içerik analizi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 301-314.
• Geçit, Y. (2010). Coğrafya eğitimi araştırmalarında temel yönelimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 923-987.
• Kaya, M. F. (2013). Coğrafya eğitiminde yönelimler: 2012 yılına kadar yapılan lisansüstü tezler üzerine bir meta-analiz çalışması. Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 282-313.
• Kuş, Z. ve Yakar, H. (2017). Türkiye’de demokrasi eğitimi alanında yapılan araştırmalarda eğilim: bir içerik analizi çalışması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(3), 486-513.
• Lin, T.C., Lin, T.J. and Tsai, C.C. (2014). Research trends in science education from 2008 to 2012: A systematic content analysis of publications in selected journals. International Journal of Science Education, 36(8), 1346-1372.
• Miles, M. B. and Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded source book (2nd Ed.). Thousand Oaks: Sage Publications.
• Neuman, W. L. (2010). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nicel ve nitel yaklaşımlar I-II. Cilt (5.Basım). (Çev: Özge, S.). İstanbul: YayınOdası.
• Oruç, Ş. ve Ulusoy, K. (2008). Sosyal bilgiler öğretimi alanında yapılan tez çalışmaları. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 121-132.
• Resmî Gazete (1983). Millî parklar kanunu. Kanun No: 2873, Tarih:11 Ağustos 1983, Sayı: 18132.
• Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M. ve Dündar, H. (2014). Eğitim ve bilim dergisinde yayınlanan araştırmaların eğilimleri: İçerik analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173), 430-453.
• Sözbilir, M., Kutu, H., ve Yaşar, M. D. (2012).Science education research in Turkey: A content analysis of selected features of papers published. In J. Dillon ve D. Jorde (Eds). The World of Science Education: Handbook of Research in Europe Rotterdam: Sense Publishers,(341-374).
• Şahin, M., Yıldız, D. G., ve Duman, R. (2011).Türkiye’deki sosyal bilgiler eğitimi tezleri üzerine bir değerlendirme. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(2), 96-121.
• Yücel, M. ve Babuş, D. ( 2005). Doğa Korumanın Tarihçesi ve Türkiye’deki Gelişmeler. DOA DERGİSİ (Journal of DOA) 11, 151 – 175.