An Examination of Preschool Aged Children’s Perceptions of Play

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 18, 451 - 472, 30.06.2019

Oğuz Serdar Kesicioglu , Binnur Yıldırım Hacıibrahimoğlu , Banu Aktaş

https://doi.org/10.26466/opus.540840

Cited By: 1

Öz

The purpose of this study is to reveal the
perceptions of today’s children surrounding play. A phenomenological method was
used in the research, designed qualitatively for the purpose of revealing preschool-aged
children’s perceptions of play in their pictures. A total of 97 children being
educated in two different preschools in the fall term of the 2018-2019 academic
year participated in the study. Purposeful sampling was used in the creation of
the working group. before beginning the application to collect data, the
children who participated in the sampling were chatted with and their teachers
were discussed. The picture drawings were later specified by providing the
directive “Let’s draw our favorite type of play.” The acquired data were
analyzed with the interpretive content analysis method, a qualitative analysis.
When the results of the research were studied, it was determined that children
aged 36-48 and 49-60 months preferred inside spaces as a play space in their
pictures while children aged 61-72 months much preferred outside spaces; that
the children aged 36-48 more often drew the genders of the people in their play
as female while the children aged 49-60 and 61-72 months more often drew their
genders as male; that the children aged 36-48, 49-60, and 61-72 months most
often chose the spaces where they played their play in their pictures as homes;
that the children aged 36-48 months most included technological tools in their
pictures; and that the children aged 36-48, 49-60, and 61-72 months most
included their friends as playmates in their pictures.

Anahtar Kelimeler

Preschool, play, perception

Okul Öncesi Çocuklarının Oyun Algılarının İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı günümüzde çocukların oyun
algılarının ortaya koymaktır. Okul öncesi dönem çocuklarının resimlerinde oyun
algılarının ortaya çıkarılması amacıyla nitel olarak desenlenen araştırmada
olgubilim modeli kullanılmıştır. Araştırmaya 2018-2019 eğitim-öğretim yılı güz
döneminde iki farklı anaokulunda eğitim gören 97 çocuk katılmıştır. Çalışma
grubunun oluşturulmasında amaçlı örnekleme kullanılmıştır. Verileri toplamak
amacı ile uygulamaya başlamadan önce örnekleme katılan çocuklarla sohbet
edilerek öğretmenleri hakkında konuşulmuştur. Daha sonra “En sevdiğimiz
oyunumuzu çizelim.” yönergesi verilerek resim çizmeleri belirtilmiştir. Elde
edilen veriler nitel analiz yöntemlerinden yorumlayıcı içerik analizi yöntemi
ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları incelendiğinde araştırmaya katılan
36-48 ve 49-60 aylık çocukların resimlerinde oyun mekânı olarak iç mekân, 61-72
aylık çocukların ise daha çok dış mekânı tercih ettikleri; 36-48 aylık çocukların
oyunlarında yer alan kişilerin cinsiyetlerini daha çok kız, 49-60 ve 61-72
aylık çocukların yer alan kişilerin cinsiyetlerini daha çok erkek olarak
çizdikleri; 36-48, 49-60 ve 61-72 aylık çocukların resimlerinde oyunlarını
oynadıkları mekânları en çok ev olarak tercih ettikleri; 36-48 aylık çocukların
resimlerinde en çok teknolojik araçlara; 49-60 aylık çocukların resimlerinde en
çok doğa ile ilgili nesnelere; 61-72 aylık çocukların resimlerinde oyunlarını
en çok doğa ile ilgili nesnelere yer verdikleri ve 36-48, 49-60 ve 61-72 aylık
çocukların resimlerinde en fazla oyun arkadaşı olarak arkadaşlarına yer
verdikleri saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi, Oyun, Algı

Kaynakça

• Akın, S. (2015). Okul öncesi 60-72 aylık çocukların temel motor beceri gelişiminde eğitsel oyunların etkisi. (Doktora Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Akyel, Y. (2011). Okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin drama yöntemi yeterliklerinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Ball, M., & Smith, G. (1992). Analyzing and visualizing data. London: Sage.
• Banks, M. (2001). Visual methods in social research. London: Sage.
• Bennett, W.J.C., Efinn Jr., John T.E. and Cribb Jr. (1999). The educated child, a parent’s guide from prescholl through eighth grade, USA: The Free Pres.
• Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi. Ankara: Siyasal.
• Brechet, C., & Jolley, R. P. (2014). The roles of emotional comprehension and representational drawing skill in children's expressive drawing. Infant and Child Development, 23(5), 457-470. http://dx.doi.org/10.1002/icd.1842
• Can, G.(2011). Gelişimin doğası. (Esra C. Ed.). Erken Çocukluk döneminde gelişim I içinde (s.1-24 ) .Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık öğretim Fakültesi Yayını.
• Christensen, B. L., Johnson, R. B., & Turner L. A. (2011). Research methods, design and analysis. Boston: Pearson.
• Clements, R. (2004). An investigation of the status of outdoor play. Contemporary Issues in Early Childhood, 5 (1), s.68-80. https://doi.org/10.2304/ciec.2004.5.1.10
• Crawford, E., Gross, J., Patterson, T., & Hayne, H. (2012). Does child-ren's colour use reflect the emotional content of their drawings?. Infant and Child Development, 21(2), s.198-215. http://dx.doi.org/10.1002/icd.742
• Crusco, M. (2013). Draw-A-Person: Screening Procedure for Emotional Disturbance. An investigation of the sensitivity of this method to internalising and externalising behavioural problems identified by the Rutter Parent Questionnaire at age 7 in the 1958 National Child Development Study. Institute of Education, University of London, London.
• Çankırılı, A. (2012). Çocuk resimlerinin dili (4. Baskı). İstanbul: Zafer Yayınları.
• Dağlıoğlu, H. E., Deniz, Ü., & Kan, A. (2010). A study on the emotional indicators in 5-6 year-old girls’ and boys’ human figure drawings. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), s.1503-1510.
• Değer, A. Ç. (2012). Çocuk korolarının eğitiminde bir yaklaşım olarak eğitsel oyun kullanımının öğrencilerin müziksel erişi düzeylerine etki-si.(Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.
• European Cooperation in Science and Technology-Cost. (2016). The digital literacy and multimodal practices of young children. http://www.cost.eu/COST_Actions/isch/IS1410 adresinden 19.11.2018 tarihinde erişilmiştir.
• Fargas-Malet, M., McSherry, D., Larkin, E. ve Robinson, C. (2010). Research with children: Methodological issues and innovative techniques. Journal of Early Childhood Research, 8(2), 175-192. https://doi.org/10.1177/1476718X09345412
• Isenberg JP, Jalongo MR. (2001). Creative expression and play in early childhood. Upper Saddle River, New Jersey.
• Joiner Jr, T. E., Schmidt, K. L., & Barnett, J. (1996). Size, detail, and line heaviness in children's drawings as correlates of emotional distress: (More) negative evidence. Journal of personality assessment, 67(1), 127-141. http://dx.doi.org/10.1207/s15327752jpa6701_10
• Kabapınar, F. (2003). Kavram yanılgılarının ölçülmesinde kullanılabilecek bir ölçeğin bilgi-kavrama düzeyini ölçmeyi amaçlayan ölçekten farklılıkları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35(35), 398-417.
• Kars, G. B. (2010). Şiddet içerikli bilgisayar oyunlarının çocuklarda saldırganlığa etkisi (yüksek lisans tezi), Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Disiplinler Arası Adli Tıp Anabilim Dalı, Ankara.
• Karsten, L. (2005). It all used to be better? Different generations on continuity and change in urban children’s daily use of space. Children’s Geographies, 3(3), 275-290.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., & Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324-340.
• Koppitz, E. M. (1968). Psychological evaluation of children’s human figure drawings. The Psychological Corporation, Harcourt Brace Jovanovich, Inc.
• Leibowitz, M. (2013). Interpreting projective drawings: A self-psychological approach. Routledge.
• Malchiodi, C. A. (2005). Çocukların resimlerini anlamak.(T. Yurtbay, Çev.). İstanbul: Epsilon Yayınları.
• McWhirter, J. M., Collins, M., Bryant, I., Wetton, N. M., & Bishop, J. N. (2000). Evaluating ‘safe in the sun’, a curriculum programme for primary schools. Health Education Research,15(2), 203-217.
• Miles, M. B., Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2thed.). California: Sage.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün ve S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Akademi.
• Poyraz, H. (2012). Okul öncesinde oyun ve oyun örnekleri. (4. Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özkan, A. (2014). 60-72 aylık çocukların resimlerine duygusal tiplemelerin yansıması. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Punch, S. (2002). Research with children: The same or different from research with adults?. Childhood,9(3),321-341. https://doi.org/10-.1177/0907568202009003005
• Shepardson, D. P. (2005). Student’s ideas: What is an environment? Journal of Environmental Education, 36 (4), 49-58.
• Sapsağlam, Ö. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının değer algılarının çizdikleri resimler ve sözlü anlatımlarına göre incelenmesi: Sorumluluk değeri örneği. Eğitim ve Bilim, 42(189), 287-303.
• Sapsağlam, Ö. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarının değişen oyun tercihleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi,19(1): 1122-1235. http://dx.doi.org/10.29299/kefad.2018.19.031
• Saracho, O. N. (2010). Children's play in the visual arts and literature. Early Child Development and Care, 180(7), 947-956. https://doi.-org/10.1080/03004430802556356
• Shields, M. K., & Behrman, R. E. (2000). Children and computer technology: Analysis and recommendations. The Future of Children, 4-30.
• Şahinkaya, R. (2008). Çocuk psikolojisi. Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
• Şimşek, T. (2004). İlköğretimde drama kuramsal bilgiler ve uygulama örnekleri. İstanbul: Suna Yayıncılık.
• Tavşancıl, E., Aslan, E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayıncılık
• Thomas, G. V. & Silk, A. M. J. (1990). An introduction to the psychology of children’s drawings. New York: New York University Press.
• Thompson, J. (1990). Playing at work, Community Outlook, April, 15-17.
• Thorne, B. (1993). Gender play: Girls and boys in school. New Brunswick, NJ:Rutgers University Press.
• Rideout, V. J., Vandewater, E. A., & Wartella, E. A. (2003). *Rideout, V. J., Vandewater, E. A., & Wartella, E. A. (2003). Washington, D.C.: Kaiser Family Foundation. Zero to six: Electronic media in the lives of infants, toddlers and preschoolers (Report): The Henry J Kaiser Family Foundation; Children’s Digital Media Centers https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED482302.pdf accessed date: 25.02 .2015
• Wall, M. (1970). The development of a projective drawing technique to assess id, ego and superego interaction (Master Of Science Thesis), North Texas State University, Texas.
• Venger, A. (2003). Psikolojik resim testleri: Resimli rehber. Moskova: Vlados Yayınevi.
• Yavuzer. (2016). Resimleriyle çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.