Çalışmada
eğitim yaşamına devam eden öğrencilerde görülen bir durum olan okul
tükenmişliği üzerinde sosyal desteğin yordayıcı rolü olup olmadığı ve okul
tükenmişliğinin çeşitli değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığı
incelenmiştir. Çalışma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modelinde
yürütülen bir çalışmadır. Çalışmanın verileri, örnekleme yöntemlerinden
maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi kullanılarak çalışmaya gönüllü olarak
katılan 195 kız ve 153 erkek olmak üzere toplam 348 lise öğrencisi üzerinde
toplanmıştır. Veriler okul tükenmişliği ölçeği, çok boyutlu algılanan sosyal
destek ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde t testi, ANOVA testi, korelasyon ve regresyon
analizleri kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda lise öğrencilerinin okul
tükenmişliğinin çeşitli demografik değişkenlere (cinsiyet, liseyi yatılı veya
gündüzlü okuma, sınıf) göre farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Okul
tükenmişliğiyle sosyal destek arasında anlamlı ve negatif yönlü ilişkiler
bulunmuştur. Regresyon analizi sonucundaysa; sosyal desteğin okul
tükenmişliğinin duygusal tükenme alt boyutunun %36’sını, duyarsızlaşma alt
boyutunun %32’sini ve düşük kişisel başarı hissi alt boyutunun %30’unu
açıkladığı sonucu elde edilmiştir. Ulaşılan sonuçlar ilgili literatüre göre
tartışılmış ve yeni araştırmacılar için önerilerde bulunulmuştur.
In
this study, it is examined whether social support has a predictive role on
school burnout, which is a condition seen in students who continue their
education and whether school burnout differs according to various variables.
This study was carried out in the survey model of quantitative research
methods. The data of the study was collected on a total of 348 high school
students (195 female and 153 male) who participated in the study voluntarily
using the maximum diversity sampling method. Data were collected using school
burnout scale, multidimensional perceived social support scale and personal
information form. In the analysis of the data, t test, ANOVA test, correlation
and regression analyzes were used. As a result of the analyzes, it was
concluded that high school students' burnout differed according to various
demographic variables (gender, high school boarding or daytime reading, class).
A significant and negative relationship was found between school burnout and
social support. As a result of regression analysis; social support explained
36% of the emotional exhaustion sub-dimension of school burnout, 32% of the
depersonalization sub-dimension and 30% of the low personal sense of
self-achievement sub-dimension. The results were discussed according to the
related literature and suggestions were made for new researchers.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Alan Eğitimleri |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
Kabul Tarihi | 3 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 13 Sayı: 19 |